เราลิขิต-บนหลุมศพวาสิฎฐี
พิมพ์ครั้งแรก ในนิตยสาร ปี ๒๔๘๙ และ ๒๔๙๓

ร.จันทพิมพะ
(พ.ศ.๒๔๕๒ - ๒๔๙๗)



		จิตรีมีชีวิตใหม่แล้วกับเผด็จ  แต่เธอกลับมิได้เริ่มต้นชีวิตใหม่ เธอจมอยู่กับ
	ความรักความปรารถนาและขุ่นแค้นใจ  เผด็จเองไม่ใช่ผู้ชายธรรมดาที่ผู้หญิงจะเอาชนะ
	เขาด้วยน้ำตาหรือการกดดันและข่มขู่  เขาเป็นคนมีความคิดอ่านและเป็นตัวของเขาเอง
	เอาการอยู่  แต่ความเจนโลก ธุรกิจการค้าทำให้เขาไม่เสียเวลากับชีวิตที่มีรายละเอียดมาก
	เกินไป  ดูเหมือนเผด็จเลือกเอาการดัดนิสัยจิตรี  ยิ่งเธอต่อว่าเขา ผลักไสเขา  เขาก็ยิ่ง
	ใช้อำนาจ หยาบคายขึ้น และกดดันเธอยิ่งขึ้น  เผด็จไม่ใช่ผู้ชายแบบที่ใฝ่ฝันถึง  เขาเป็น
	คนซื่อตรงเอาการอยู่  แต่เขาไม่ใช่คนอ่อนโยน ช่างปลอบ หรือเอาอกเอาใจ เผด็จปล่อย
	ให้จิตรีต่อสู้กับสำนึกร้อนร้ายของหล่อน  วาจาที่เขากล่าวแก่หล่อนนั้นเล่า รุนแรงเกินกว่า
	ที่จิตรีจะรับเอาไว้ได้

		วันหนึ่งจิตรีจึงได้รับรู้ความจริงโดยบังเอิญว่า แท้จริงแล้วตะวันของเธอ
	หาได้ทรยศต่อเธอไม่ เขาเขียนจดหมายมาขอให้เธอรอเขาสองปี  แต่จดหมายฉบับนี้
	กลับกลายเป็นความลับอยู่ในมือของเผด็จแทนที่จะถึงมือเธอ เผด็จรู้เรื่องนี้แล้วเขาก็
	ยังปล่อยให้มีการแต่งงานระหว่างเขากับจิตรี  จิตรีเธอรู้สึกว่าเธอถูกโกงโดยทั้งคุณ
	จรวยและเผด็จ ซึ่งบัดนี้คือสามีของเธอเสียแล้ว  จิตรีไม่เพียงแต่อาละวาด แต่เธอยัง
	ตั้งความหวังใหม่อีกครั้ง  หมายจะลิขิตชีวิตของตัวเอง  ด้วยการหย่ากับเผด็จ และ
	รอการกลับมาของตะวัน

		เผด็จหาได้ยอมปล่อยให้เกมรักของเขากับจิตรีจบลงง่ายๆ ดังนี้ไม่เผด็จ
	หลอกจิตรีว่า เขาเองมีภรรยาแล้ว เป็นชาวต่างประเทศ  จิตรีเป็นก็แต่เพียงเมียน้อย จะ
	หย่าให้อายคนเขาหรือ  จิตรีล้มลงอีกครั้ง คราวนี้เธอหกคะเมนหมดทั้งตัว จิตรีหมดมุม
	ซุกซ่อนเสียแล้ว หล่อนแลเห็นคุกชีวิตอันขื่นขมของหล่อนในวงแขนเผด็จ (๑๔๙) ชีวิต
	ของจิตรีผ่านความจัดเจนเกินวัย ผ่านมุมมืดมุมโกล และมุมหลอกลวงมาแล้วหลาย
	อย่างก่อนจะถลำเข้ามาจนมุมอยู่ในอ้อมแขนของเผด็จดังนี้ (๒๔๔)

		กานดา ดิเรกกุล นั้นตรงกันข้ามกับ จิตรี รัถการ  กานดาเป็นคนดีเพียบพูน
	ด้วยความเป็นหญิง และอยู่ในโอวาทของผู้ใหญ่  กานดาไม่เคยดิ้นรนเที่ยวเตร่ ไม่ผูกพัน
	กับเพื่อนฝูงคนใดหรือมีความสนใจในการใช้ชีวิตด้านไหนเป็นพิเศษ การที่มารดาของ
	กานดาตาย ตั้งแต่เธอเกิดนั้นยิ่งเป็นปัจจัยที่ทำให้เธอชอบอยู่กับการเก็บงำ ขณะที่จิตรี
	ชอบแสดงตัวของเธอต่อโลก  กานดากลับหลบหน้าตลอดเวลา ทั้งที่เธอมิได้มีความลับ
	อะไรซ่อนอยู่  หากแต่เธอหวั่นไหวต่อโลกอันซับซ้อนใบนี้มากกว่า

		กานดากับวิชัยรักกันอยู่อย่างเงียบๆ ชีวิตของกานดาไม่มีสิ่งใดนอกจากบ้าน
	และวิชัย  "ไม่ผูกพันกับเพื่อนฝูงคนไหนพอที่จะชดเชยช่องว่างในชีวิตที่เชื่อมอยู่กับวิชัย
	นิสัยของกานดามักน้อยและเจาะจงจำเฉพาะทิศเฉพาะทาง เมื่อผูกพันกับเรื่องใดแล้วก็ไม่
	มีการเหลียวแลเรื่องอื่นๆ ถ้าพูดเฉพาะเรื่องความรักใคร่นี้  กานดาน่าจะไปเกิดในดินแดน
	ที่หญิงฆ่าตัวตายตามคู่ครองมากกว่า"  (๓๖๕) ความสัมพันธ์ระหว่างกานดากับวิชัยเป็น
	ความลับแม้จะไม่มิดชิดนักแต่ก็มิได้แสดงออกโดยเปิดเผย  โดยที่วิชัยมักชอบครอบงำ 	
	และกานดาก็พอใจให้เป็นเช่นนั้น  ความสัมพันธ์ของทั้งสองจึงเป็นไปดยความสมยอม
	ของอีกฝ่ายหนึ่ง  
		
		นับตั้งแต่กานดาได้รู้ความจริงโดยบังเอิญเรื่องที่ว่า จิตรีอาจไม่ใช่ลูกแท้ๆ 
	ของคุณผดุง รู้ว่าคุณจรวยพี่สาวของเธอเองเป็นผู้เก็บจดหมายของพันตรีตะวัน อดีต
	คนรักของจิตรีไว้  ทำให้จิตรีได้เข้าพิธีสมรสกับเผด็จ  โดยที่เธอเข้าใจผิดว่าตะวันทรยศ
	ต่อความรักของเธอ  เมื่อจดหมายของผู้บริสุทธิ์ผ่านมาถึงมือเผด็จ น้าชายของเธอ 
	แทนที่เขาจะหลีกทางให้แก่ความหวังและความฝันของจิตรี  เขากลับเก็บงำความลับนี้ไว้
	และฉกฉวยโอกาสเช่นนั้นเข้าพิธีแต่งงานกานดารู้ต่อไปอีกด้วยว่า ชีวิตคู่ของเผด็จกับ
	จิตรีเต็มไปด้วยความเจ็บปวด และน่าหวั่นกลัว  กานดาคนใจอ่อนและหวั่นไหว  นอก
	จากนี้ยังอ่อนต่อโลก  จึงจมปลักสู่ความหวาดหวั่น และสับสนอีกคนหนึ่ง  กานดาไม่แน่
	ใจเสียแล้วว่าระหว่างเธอกับวิชัยเล่า ความรักจะกลายเป็นสิ่งน่ากลัวหรือไม่ ในที่สุดความ
	สัมพันธ์ระหว่างกานดากับวิชัยถึงแก่รอยร้าว มีโอกาสทำให้มีหญิงหนึ่งแทรกตัวเข้ามา
	ทำให้กานดาน้อยใจ  และวิชัยเองก็ต้องการประชดกานดา  ทั้งสองถลำลงไปในเกมที่
	ยิ่งทำให้ความรักร้าวฉานหนักขึ้น

		การกลับมาของตะวันนำไปสู่การคลายปมปัญหาทั้งหมด  หรืออาจกล่าวได้
	ว่าทำให้ปมที่แน่นจนเกินไปนั้นขาดสะบั้นลง  ความใกล้ชิดที่บริสุทธิ์ใจระหว่างกานดากับ
	ตะวัน  ทำให้วิชัยเข้าใจผิดหนักขึ้นถึงแก่ประกาศแต่งงานกับวันวิภา ผู้เตรียมจะ 'มัด'
	เขาอยู่แล้ว  และนี่ก็เท่ากับผลักกานดาให้ค้นพบตัวเธอเองอย่างถ่องแท้ว่า เธอยังคง
	พร้อมจะทำสิ่งที่เป็นประโยชน์แก่คนที่เธอรักและหมกมุ่นอยู่กับรักนี้  แม้ความหวังของ
	เธอจะขาดสะบั้นลง  กานดาจำนองบ้านของเธอเพื่อนำเงินมาชดใช้หนี้อัปยศของวิชัย  
	ทั้งๆ ที่เธอไม่มีความหวังเกี่ยวกับตัวเขา

		ตะวันกลับมาแล้วและเขาเป็นพยานรู้เห็นเหตุการณ์เช่นนี้ ธรรมชาตินิสัย
	ของตะวันทำให้เขามองว่า ผู้หญิงอย่างกานดานี้น่ายกย่องยิ่งนัก  เพราะความรักของ
	เธอเปี่ยมด้วยเมตตา ให้อภัยและความอ่อนโยน หญิงที่อ่อนแอคนนี้ไม่ใช่คนอ่อนแอ
	ในความหมายที่โลกเข้าใจเสียแล้ว  เธอทรหดมากทีเดียว เธอเพียงแต่อ่อนแอต่การ
	เผชิญหรือไม่ต้องการเผชิญกับความซับซ้อน  เขรอะขระของโลกที่เธอไม่อยากสนใจ

		ตะวันผู้ขุ่นแค้นใจในความรักความหลังของเขา เริ่มรู้สึกตัวจากภาพสะท้อน
	ของกานดา  กานดาให้สติเขา และเขาก็สำนึกได้ว่าจิตรีกับความรักที่แหลมเหลือ เป็น
	เพียงภาพฝันแห่งวัยเยาว์ ทั้งเขาและจิตรียังไม่เคยแสดงความรอบคอบและเสียสละ
	อย่างทุ่มเททั้งหมดแก่ความรัก  มาบัดนี้จะมาทวงเอาประโยชน์แห่งรักได้อย่างไร  
	กานดาต่างหากเป็นผู้รู้จักได้และรู้จักเสีย  เธอไม่ทำร้ายใครและไม่เคยตีโพยตีพายเลย
	ตะวันตัดสินใจพาชีวิตของเขาไปจากเมืองหลวงเพื่อจบเรื่องของเขา จิตรีและเผด็จ
	ลงอย่างแน่นอนแล้ว
	
		ผู้แต่ง จงใจจะเปรียบเทียบให้เห็นความรักของผู้คนหลายแบบ ในเรื่องนี้
	 ความรักของวิชัยเป็นความรักแบบไม่ยอมเสีย ความผิดหวังทำให้เขาปล่อยตัวเลื่อน
	ลอยหละหลวม  สิ้นศรัทธาในความหมดจดงดงามทุกอย่าง วิชัยเข้าใจผิดว่าตะวันมี
	อะไรกับกานดา  ในที่สุดเขาก็ 'ข่มขืน' ความรักของกานดาเสียด้วยสำนึกอันบ้าคลั่ง  
	กานดาเป็นของเขาในคืนหนึ่ง  เพราะความแค้นแต่ไม่ใช่ความรักของเขา  จิตรีเป็น
	ผู้ไขความลับทั้งหมดในที่สุดว่า กานดาไม่ได้มีอะไรกับตะวัน  เรื่องทั้งหมดจิตรีเสก
	สรรค์ปั้นแต่งขึ้นเพื่อแก้แค้นให้แก่ตนเอง  และคิดบัญชีวิชัยที่ประกาศจะแต่งงานกับ
	หญิงอื่นที่ไม่ใช่กานดาต่างหาก

		กว่าวิชัยจะรู้ว่ากานดาเป็นยอดหญิงก็สายเสียแล้ว  กานดาจบชีวิตของเธอ
	ด้วยโรคปอดบวมหลังจากช่วยทำคลอดให้จิตรีที่บ้านสวน  เผด็จเดินทางมารับลูกของ
	เขาและบอกจิตรีว่า เอลิซาเบ็ธ เบิร์น เป็นเพียงเพื่อนของเขาหาได้มีความสัมพันธ์ฉัน
	สามีภรรยาไม่  เป็นแต่เขาต้องการแก้แค้นจิตรีเสียบ้างเท่านั้น จึงแต่งเรื่องขึ้นมาเพื่อ
	'ปราบ' ภรรยาให้อยู่มือ


กลับไปหน้าแรก