ศูนย์ภาค (Regional Center)
        จัดเป็นสถานีของเครือข่ายแกนหลัก ทำหน้าที่เป็นศูนย์กลางการควบคุมดูแลระบบเครือข่าย
ส่วนย่อยในภูมิภาคโดยจะเป็นสถานีที่อยู่บนเครือข่ายแกนหลักที่มีความเหมาะสมศูนย์นี้จะเป็นศูนย์กลาง
ของภูมิภาคนั้นเพื่อทำหน้าที่ควบคุมดูแลเครือข่ายในภาคนั้นๆโดยสถานีนี้จะเป็นสถานีหลักของเครือข่าย
ในแต่ละภูมิภาคโดยจะมีหน้าที่เช่นเดียวกับศูนย์กลางระบบแต่จำกัดขอบเขตอยู่ภายในภาคนั้นๆ มีหน้าที่
ดูแลรักษาและจัดการ ระบบเครือข่ายของภาค นอกจากนี้ในกรณีที่การเชื่อมต่อระหว่างส่วนกลาง (กรุงเทพ)
กับภูมิภาคขาดไปหรือมีปัญหาเกิดขึ้น ศูนย์ภาคจะมีหน้าที่ที่จะต้องดูแลระบบเครือข่ายภายในภาคให้
สามารถทำงานได้ในระดับหนึ่ง เช่นการติดต่อสื่อสารภายในภูมิภาคจะยังคงสามารถกระทำได้ สำหรับ
สถานีที่จะทำหน้าที่เป็นศูนย์ภาคในแต่ละภูมิภาคมี ดังนี้
       เขตกรุงเทพและปริมณฑล และภาคกลาง
        เนื่องจากในส่วนนี้จัดเป็นแก่นของเครือข่ายแกนหลัก (Core- Backbone) จึงใช้ศูนย์กลางระบบ
และศูนย์ประสานทั้งสามทำหน้าที่เปรียบเสมือนเป็นศูนย์ภาค
       ภาคเหนือ เลือก มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
        ทำหน้าที่เป็นศูนย์ภาคเนื่องจากในภาคเหนือมีมหาวิทยาลัยหลักเพียง 4 แห่ง และจากการพิจารณา
จากทำเลที่ตั้งซึ่งมีจังหวัดเชียงใหม่เป็นศูนย์กลางของภาคเหนือทำให้สามารถ จัดหาสื่อสัญญาณ
โทรคมนาคมได้สะดวก
       ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ เลือก มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี
        ทำหน้าที่เป็นศูนย์ภาคเนื่องจากในภาคตะวันออกเฉียงเหนือมีมหาวิทยาลัยหลักเพียง 4 แห่งและ
จากการพิจารณาจากทำเลที่ตั้งซึ่งมีจังหวัด นครราชสีมาเป็นศูนย์กลางของภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอน
ล่างและจังหวัดขอนแก่น เป็นศูนย์กลางของภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบนและเมื่อเปรียบเทียบระหว่าง
จังหวัดทั้งสองแล้วในด้านของระยะทางระหว่าง จังหวัดกับกรุงเทพ จังหวัดนครราชสีมาจะมีระยะทางที่ใกล้
กรุงเทพกว่า และประกอบกับจังหวัดนครราชสีมาเป็นจุดเชื่อมต่อระหว่างภาคกลางและภาคตวันออก  ซึ่ง
เป็นทำเลทางด้านภูมิประเทศที่ เหมาะสมกว่าจึงเลือกจังหวัดนครราชสีมาซึ่งมีมหาวิทยาลัย
เทคโนโลยีสุรนารีเป็นศูนย์ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
                ภาคตะวันออก เลือก มหาวิทยาลัยบูรพา
        ทำหน้าที่เป็นศูนย์ภาคเนื่องจากในภาคตะวันออกมีมหาวิทยาลัยหลัก เพียงแห่งเดียว

       ภาคตะวันตก เลือก มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน
        ทำหน้าที่เป็นศูนย์ภาค เนื่องจากในภาคตะวันตกไม่มีมหาวิทยาลัยหลักเลยแต่เนื่องจากระบบ
เครือข่ายในภาคตะวันตกมีจำนวนสถานีที่มากพอสมควร จึงควรที่จะมีระบบเครือข่ายของภาคและมีศูนย
์ภาคเพื่อควบคุมดูแลและจากการพิจารณาวิทยาเขต ที่มีอยู่พบว่ามหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์วิทยาเขต
กำแพงแสนมีการเชื่อมต่ออยู่กับ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ที่เป็นมหาวิทยาลัยหลักและเป็นศูนย์ประสาน
อยู่แล้วและ การเชื่อมต่อเข้ากับวิทยาเขตในสังกัดจะทำให้การควบคุม ดูแลและจัดการเป็นไปได้สะดวก
รวดเร็ว ดังนั้นจึงเลือก มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน เป็นศูนย์ภาคตะวันตก   ซึ่งจัด
เป็นสถานีเครือข่ายแกนหลักด้วย

                ภาคใต้ เลือก มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์
        ทำหน้าที่เป็นศูนย์ภาค เนื่องจากในภาคใต้มีมหาวิทยาลัยหลักเพียง 3 แห่ง และ จากการพิจารณา
จากทำเลที่ตั้ง ซึ่งมีจังหวัดสงขลาเป็นศูนย์กลางของภาคใต้ ทำให้สามารถจัดหาสื่อสัญญาณโทรคมนาคม
ได้สะดวก

สถานีแยก (Junction)
        จัดเป็นสถานีของเครือข่ายแกนหลัก ที่มีการเส้นทางการเชื่อมต่อมากกว่า 2 เส้นทางโดยจะเป็น
สถานีที่อยู่บนเครือข่ายแกนหลักที่มีเส้นทางการเชื่อมต่อไปยังส่วนต่างๆของระบบเครือข่ายมากกว่าสถานี
เครือข่ายแกนหลักปกติ ซึ่งมี 2 เส้นทาง ทำให้ที่สถานีนี้จะเป็นจุดสามารถทำการปรับเปลี่ยนเส้นทางของ
ข้อมูลได้ (Routing) สำหรับสถานีที่จะทำหน้าที่เป็นสถานีแยกในแต่ละภูมิภาคมีดังนี้
        เขตกรุงเทพและปริมณฑล และภาคกลาง ได้แก่ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, จุฬาลงกรณ์
          มหาวิทยาลัย และสถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์
        ภาคเหนือ ได้แก่ มหาวิทยาลัยนเรศวร
        ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ได้แก่ มหาวิทยาลัยขอนแก่น
        ภาคตะวันออก ไม่มี เนื่องจากมี มหาวิทยาลัยหลักเพียงแห่งเดียวและทำหน้าที่เป็นศูนย์ภาคแล้ว
        ภาคตะวันตก ไม่มี เนื่องจากมี ศูนย์ภาคเพียงแห่งเดียว
        ภาคใต้ ได้แก่ มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์

สถานีเครือข่ายแกนหลัก (Backbone Node)
        เป็นสถานีต่างๆที่มีอยู่บนเครือข่ายแกนหลัก จะมีเส้นทางการเชื่อมต่อกับเครือข่ายแกนหลัก
(Backbone Node) อื่นๆมากกว่า 1 เส้นทางส่วนใหญ่จะเป็นมหาวิทยาลัยหลักซึ่งจะเป็นแหล่งข้อมูล
ต่างๆ ดังนั้นจึงต้องมีการเชื่อมต่ออย่างน้อย 2 ทางเพื่อสำรองซึ่งกันและกัน และมีความเชื่อถือได้ แต่จะมี
บางวิทยาเขตที่ถูกจัดให้อยู่ในเครือข่ายแกนหลัก อันเนื่องมาจาก ในบางภูมิภาคไม่มีมหาวิทยาลัยหลัก
อยู่เลย จึงจำเป็นที่จะต้องยกเอาวิทยาเขตที่มีคุณสมบัติเหมาะสมขึ้นมาเป็นสถานีเครือข่ายแกนหลัก
เพื่อเป็นจุดเชื่อมต่อให้กับวิทยาเขตอื่นๆในภูมิภาคนั้นๆ ศูนย์กลางระบบ, ศูนย์ประสาน, ศูนย์ภาค, สถานี
แยกทั้งหมดนี้ก็จัดเป็นสถานีเครือข่ายแกนหลักด้วยเช่นกัน

สถานีเครือข่ายย่อย (Access Node)
       เป็นสถานีที่เชื่อมต่อกับสถานีเครือข่ายแกนหลัก โดยวิทยาเขตต่างๆและ มหาวิทยาลัยที่จะมา
เชื่อมต่อในอนาคต หรือหน่วยงานที่มีความต้องการที่จะเชื่อมต่อกับเครือข่ายนี้ ด้วยวิธีการที่สะดวกและ
รวดเร็วก็จะเป็นการเชื่อมต่อเข้ากับเครือข่ายในลักษณะสถานีเครือข่ายย่อยนี้ สถานีเครือข่ายย่อย
(AccessNode) สามารถแบ่งประเภทตามการเชื่อมต่อได้เป็น 2 ประเภท คือ
        ATM Access node เป็นวิทยาเขตที่อยู่ภายในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑลโดยจะ
         เป็นวิทยาเขตที่ซึ่งการเดินสายเส้นใยนำแสงหรือบริการที่เกี่ยวกับเครือข่าย ATM สามารถเข้า
         ไปถึงได้
        E1 Access node เป็นวิทยาเขตต่างๆ ที่อยู่ภายนอกเขต กรุงเทพมหานครและปริมณฑลและ
         มีปริมาณการใช้งานเครือข่ายไม่สูงมากนัก หรือไม่สามารถจัดหาสื่อสัญญาณความเร็วสูงได้