การเขียนโปรแกรมด้วยภาษาซี
ในอดีตการเขียนโปรแกรมสำหรับไมโครคอนโทรลเลอร์จะใช้ภาษาแอสเซมบลีกัน ซึ่งโครงสร้าง
ของโปรแกรมจะดูยาก การควบคุมทิศทางของโปรแกรมก็เข้าใจได้อยาก แม้แต่งานที่ผมเขียนเอง เมื่อเวลาผ่านไปสักพักแล้วกลับมาดูโปรแกรมตัวเองใหม่..งงครับทีนี้ ไม่รู้บันทัดนี้มันมาได้ยังไง แล้วมันกระโดดมาจากไหน กว่าจะเข้าใจอีกที ไล่โปรแกรมกันตาเหลือกครับ..อิอิ 
มันก็เลยเป็นการยากที่จะนำโปรแกรมของเราที่เขียนขึ้นไปให้คนอื่นพัฒนาต่อ
ถ้าเขียนสัก 10-20 บรรทัดก็คงทำความเข้าใจไม่ยาก แต่ถ้าโปรแกรมใหญ่ๆสัก 1000 บรรทัดล่ะ หุหุ..
แต่ก็ไม่ใช่ว่ามันจะไม่มีข้อดีนะครับ มันเป็นภาษาที่เข้าถึงฮาร์ดแวร์ได้มากที่สุด ทำงานได้เร็วที่สุด แต่ต้องมานั่งท่องจำคำสั่งของมันอ่ะครับและที่สำคัญต้องมีความเข้าใจสถาปัตยกรรมโครงสร้างของ
ไมโครคอนโทรลเลอร์ตัวนั้นๆเป็นอย่างดี ถึงจะพัฒนางานของเราให้มีประสิทธิภาพได้ มันจึงค่อนข้าง
ที่จะเสียเวลาอยู่พอสมควร สำหรับในยุคปัจจุบันนี้ในการพัฒนาโปรแกรมสำหรับไมโครคอนโทรลเลอร์
ได้มีการนำเอาภาษาระดับสูงซึ่งใกล้เคียงกับภาษามนุษย์ โดยไม่จำเป็นที่ต้องไปจดจำคำสั่งที่เป็นภาษา
แอสเซมบลีของไมโครคอนโทรลเลอร์ตัวนั้นๆโดยตรง เพียงเราแต่หันมาศึกษาถึงรูปแบบคำสั่ง ว่าแต่ละ
คำสั่งมีหน้าที่การทำงานเป็นอย่างไร แล้วนำคำสั่งเหล่านั้นมาเขียนเป็นโปรแกรม แล้วก็สั่งแปรโปรแกรม
หลังจากนั้นก็นำไฟล์ ที่ได้จากการแปล(*.hex, *.S) ไปเขียนลงหน่วยความจำของไมโครคอนโทรลเลอร์
เพื่อใช้งานตามต้องการ ซึ่งโปรแกรมที่ใช้ในการแปลภาษานี้เรียกว่า Compiler ซึ่งภาษาระรับสูงที่นิยมใช้กัน
ได้แก่ ภาษาเบสิก ภาษาซี เป็นต้น ในที่นี้เราจะมาเรียนรู้ภาษาซีกันครับ เพราะภาษาซีเป็นภาษาที่มีความยืด
หยุ่นสูง มีความคล่องตัว ไม่เทอะทะ เข้าถึงฮาร์แวร์ได้ค่อนข้างมาก ภาษาซีมีความเป็นสากลและเป็น
มาตรฐานเดียวกันในเรื่องของรูปแบบและโครงสร้าง พูดง่ายๆก็คือ เมื่อเราเขียนภาษาซีกับไมโครคอนโทรเลอร
์ตัวใดตัวหนึ่งได้แล้ว เมื่อต้องการที่จะใช้งานไมโครคอนโทรลเลอร์ตระกูล อื่นๆ ก็ไม่ใช่เรื่องอยากเลยครับ..
