คุณสุรศักดิ์ คล้ายมณี อยู่ที่ตำบลสำโรง อำเภอพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ เรียนจบปริญญาตรี วิศวกรรมเครื่องกล เทคโนโลยี พระจอมเกล้าธนบุรี เล่าว่าเมื่อ ๙ ปีที่แล้ว เคยไปทำบุญ งานกฐินยายอาจารย์ เวลานั้น เรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๓ รู้สึกชอบใจ ในความ สะอาด และร่มรื่นมาก จากนั้นไม่ได้ไปอีกเลย
มาเริ่มเข้าวัดอย่างจริงจังเมื่อวันเสาร์ที่ ๑๐ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๔๑ ซึ่งตรงกับวันคล้ายวันเกิดครบรอบ ๑๑๔ ปี หลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ และได้ทำบุญต่างๆ กับทางวัดเรื่อยมา รวมทั้งบวชเป็น อุบาสกแก้วด้วย ได้เห็นเหตุการณ์ อัศจรรย์ตะวันแก้ว รวมถึงเวลานี้ (มีนาคม) ถึง ๖ ครั้ง ได้พบเรื่องราวอานุภาพ พระมหาสิริราชธาตุ ดังนี้คือ
เรื่องแรก วันที่ ๕ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๔๑ ขณะที่คุณสุรศักดิ์เดินลงมาจากห้องนอน พบว่า คุณแม่ซื้อหนังสือพิมพ์ มาวางไว้ ๑ ฉบับ ซึ่ง เป็นเรื่องผิดปกติอย่างยิ่ง เพราะที่บ้านไม่เคยซื้อ ทั้งร้านขายก็อยู่ไกลมาก สิ่งที่คุณสุรศักดิ์ เห็นเป็นเรื่องแรก เมื่อเปิดอ่านหนังสือพิมพ์ฉบับนั้น ก็คือ ภาพเชิญชวนผู้คน ให้ไปทำบุญสร้าง พระธรรมกายประจำตัว ในวันที่ ๑๐ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๔๑ วันปิดยอดองค์พระภายนอก มหาธรรม กาย เจดีย์ อ่านแล้วรู้สึก อยากทำบุญ ขึ้นมาเต็มที่ จึงโทรศัพท์ถามรายละเอียด และได้ทำบุญสร้างองค์พระสมใจ
การที่คุณแม่ซื้อหนังสือพิมพ์มาวันนั้น คุณสุรศักดิ์ไม่เชื่อว่า เป็นเรื่องบังเอิญ ต้องเป็นด้วยอานุภาพ พระมหาสิริราชธาตุ ตามหาเจ้าของ บุญ จึงดลใจให้ผู้เป็นแม่ คิดอยากซื้อพอดี และเขาได้อ่านพบเรื่องของทางวัด ตลอดจนเกิดแรงบันดาลใจ ให้เข้าวัดอย่างจริงจัง
เรื่องที่สอง เป็นเหตุการณ์หลังการบวชเป็นอุบาสกแก้ว ราวต้นเดือน กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๔๒ คุณสุรศักดิ์ ได้รับพระมหาสิริราชธาตุแล้ว ยังได้รุ่นพิชิตมาร อีกองค์หนึ่งด้วย เมื่อได้มาแล้ว ก็หมั่นสวดสรรเสริญท่าน อยู่ตลอด ขับรถไปไหนมาไหน ก็ขออานุภาพของท่าน คุ้มครอง
วันเกิดเหตุ ขับรถไปเที่ยวสวนหลวง ร.๙ มีเพื่อนนั่งไปด้วย กลับออกจากที่นั่นใกล้ค่ำ เมื่อออกมาถึงถนนเป็นเวลามืด คุณสุรศักดิ์จะ ขับรถข้ามไปฝั่งตรงข้าม จึงต้องเปลี่ยนเลน มองไปทางเลนขวาดีแล้ว ถนนว่างตลอดไม่มีรถ จึงหักรถ กำลังอยู่ระหว่างคร่อมเลน ก็ต้องตกใจ สุดขีด เพราะมีเสียงเบรคของรถคันหลัง ดังสนั่นหวั่นไหว มองดูแล้วเหมือนจะต้องชน เข้าตรงที่นั่งคนขับ คุณสุรศักดิ์นึกถึง พระมหาสิริราชธาตุ ภาพของท่าน ยังตั้งอยู่หน้ารถ ทันใดนั้น รถคันหลังก็หยุดกึกลงในทันทีทันใด ในระยะกระชั้นชิด อย่างไม่น่าเชื่อ
เมื่อเพื่อนต่อว่า ว่าทำไมไม่เห็นรถหลังวิ่งมาหรือ คุณสุรศักดิ์ก็ยืนยันว่า มองแล้วถนนโล่งจริงๆ เจ้าตัวยืนยันว่า การเข้าวัดทำบุญ และ การระลึกนึกถึงคุณของพระมหาสิริราชธาตุ ซึ่งเป็นตัวแทนของพระพุทธเจ้านี้ ทำให้แคล้วคลาดจากอันตราย และประสบกับสิ่งดีๆ
เรื่องแรก ที่คุณสุรศักดิ์คิดว่า คงเป็นบุญตามหาเจ้าของ ทำให้คุณแม่ซื้อหนังสือพิมพ์ฉบับนั้น เข้าใจว่า คงเป็นจริงตามนั้น ไม่ใช่เหตุ บังเอิญ บางคนเก็บหนังสืออานุภาพ พระมหาสิริราชธาตุ ที่มีคนทิ้งมาอ่าน อ่านแล้วอยากทำบุญ บางคนแค่เห็นรูป ที่เป็นกระดาษ ก็อยากได้ บางคนฝันเห็น ไม่ใช่เรื่องบังเอิญทั้งสิ้น เป็นด้วยบุญเก่า ที่เคยกระทำร่วมกับหมู่คณะกันมา ในอดีต บันดาลให้ได้ทราบข่าว จะได้ร่วมสร้าง บุญใหม่ในชาตินี้ ด้วยกันอีก คนที่ไม่เคยสร้างบุญไว้ด้วยกัน แม้ให้มีคนมาชักชวน ก็ไม่มีศรัทธา บางทียังพาลโกรธเกลียด เอาด้วยซ้ำ คนเรา จะมีชีวิตเจริญก้าวหน้า ต้อง
๑.อยู่ในสถานที่ดี คือทำมาหากินสะดวก ไม่มีโจรผู้ร้าย มีสถานที่ให้ประโยชน์อื่นๆ เช่น โรงเรียน โรงพยาบาล ฯลฯ
๒.มีผู้คนแวดล้อมเป็นคนดี เรียกว่ามีกัลยาณมิตรคอยชี้ทางถูกต้องให้ปฏิบัติ
๓.ตั้งตนไว้ดี ตัวเองก็ต้องเป็นกัลยาณมิตรชั้นเยี่ยมให้ตนเอง คือสอนตนเองได้ เพราะใครก็สอนได้ไม่ดีเท่าตนเอง
๔.มีบุญเก่าที่เคยทำไว้ในอดีต ทั้งชาตินี้ ชาติก่อน บุญจะเป็นกัลยาณมิตรผลักดันให้ทำความดีใหม่เพิ่มอย่างเต็มใจ
ส่วนเรื่องที่สอง คนเราเวลาเจอกรรมตามทัน จะต้องมีอุบัติเหตุแล้ว จะมองไม่เห็นเป็นคู่กรรม มองไปก็เห็นถนนว่าง มาทราบอีกทีก็ชน ไปแล้ว ยังดีที่นึกถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เป็นพุทธานุสสติ ทำให้จิตเป็นมหากุศล มีบุญใหญ่เกิดขึ้นทัน ตัดรอนกรรมเก่านั้น ให้อ่อนกำลัง เลิกส่งผล จึงรอดตัวไป
[สารบัญ] [๒๐๒] [๒๐๓] [๒๐๔] [๒๐๕] [๒๐๖] [๒๐๗] [๒๐๘] [๒๐๙] [๒๑๐]
[๒๑๑] [๒๑๒] [๒๑๓] [๒๑๔] [๒๑๕] [๒๑๖] [๒๑๗] [๒๑๘]