ความทรงจำดี ๆ

โดยส่วนตัวแล้ว ผมเป็นคนใจร้อน  เอาแตแม่ตามใจเพราะเป็นลูกคนเล็ก  แถมยังมีพี่ ๆ โอ๋กันใหญ่  แต่ไม่ได้เสียคนน่ะ  ยังเป็นคนดีของสังคมอยู่  สมัยยังเด็ก ๆ อยู่ชีวิตผมเป็นชีวิตที่มีความสุขจังเลย  ชีวิตอยู่กับธรรมชาติ  ที่บ้านของผมเป็นสวนมะพร้าวครับ ทางเข้าบ้านจึงร่มรื่น  อากาศดีมาก  หลังบ้านก็ติดกลับคลอง  พอว่าง ๆ ตอนเช้า ๆ หมอกกำลังลังก็กระโดดน้ำในคลองเล่นกับพี่ ๆ มีอยู่ครั้งนึงน้ำทะเลหนุ่นเข้ามาในคลอง  ไม่ต้องพูดถึงเลยครับว่า  ปลาน้ำจืดจะเป็นยังงัย  ไม่ถึงกับตายหลอกครับแค่เมา ๆ แค่นั้นเอง  เป็นโอกาสอันเหมาะที่จะพายเรือออกไปให้ไอ้เข้กินเล่น  ไม่ใช่อย่างนั้น  ไปเก็บปลาต่างหาก อยู่มาตั้งหลายปีเพิ่งจะรู้ว่าคลองที่บ้านมาปลาตัวใหญ่อะไรได้ขนาดนั้นไม่อยากจะเชื่อเลย ได้ปลาช่อนตัวใหญ่มาก เกือบ 10 โลเป็นอะไรที่ตื่นเต้นมากครับ   ลืมเล่าไปเลยว่าตอนเช้า ๆ ก่อนจะกระโดดน้ำเล่น ผมต้องตื่นขึ้นมานั่งฟังพ่อเป่าขลุ่ยให้ฟังก่อนมาก  ผมชอนนอนหนุนตักให้พ่อเป่าให้ฟัง  หลายคนอาจอิจฉา       เพื่อน ๆ ของผมที่สนิทด้วยตอนเด็ก ๆ ก็ไม่ค่อยมีหรอกครับ   จะมีก็ตอนมัธยมต้น   เป็นเพื่อนที่คบกันนานที่สุด  จริงใจที่สุด  ผมคิดว่าคงเป็นเพราะพวกเราคบกันตอนยังเด็กอยู่  ไม่มีอะไรนอกจากคำว่าเพื่อน   ไม่เหมือนตอนโตขึ้นมา มันจะมีผลประโยชน์  อิจฉา แก่งแย่งชิงดีกัน  พูดได้ว่าต้องคอยระวังหลังตลอดเวลา  รู้สึกไม่ดีเลย