เชิญ แสดงความคิดเห็นในผลงาน
ของคุณ "สุรภา เดชะ"
เชิญ แสดงความคิดเห็นในผลงาน |
|
ของคุณ "สุรภา เดชะ" |
|
สุรภา
เดชะ |
"ที่เขียนเกี่ยวกับธรรมมากก็เพราะเรื่องรักใคร่หรืออย่างอื่น มีคนเขียนกันมากแล้วจึงอยากเสนอแนวที่ถนัดค่ะ" |
| ที่ไป สัตว์มนุษย์หนึ่งนี้ที่มีเกิด ใครประเสริฐทำดีไว้ไปสวรรค์ ผู้ทำบาปนรกใช่ที่ไปกัน ใครผู้นั้นกิเลสลิบปรินิพพาน. บัณฑิต ภูเขาใหญ่ไม่สะเทือนลมเยือนพัด ดุจแน่ชัดบัณฑิตหาคิดหวั่น แม้นินทาสรรเสริญเกินอนันต์ ยังแข็งมั่นดุจภูผาท้าแรงลม. สุรภา เดชะ |
ความดี พึงรีบทำความดี ห้ามจิตนี้จากชั่วไกล แม้นดีทำช้าไป ชั่วในจิตคิดยินดี. ความดีทำบ่อย ทำดีทำบ่อยบ่อย มีผลพลอยพึงพอใจ สะสมความดีไว้ เกิดก่อสุขไร้ทุกข์ภัย. ความชั่ว อย่าสำคัญมั่นผิดคิดชั่วน้อย ว่าไม่ค่อยส่งผลดลให้เห็น แม้น้ำนิดหยดบ่อยพลอยตุ่มเป็น ตรงประเด็นชั่วน้อยค่อยเต็มมี. สุรภา เดชะ |
"ข้อคิด
ที่ได้จากพระธรรมบท
และได้เขียนเป็นกาพย์ยานีค่ะ" |
ชีวิตประเสริฐ เห็นธรรมอันสูงสุด ชีวิตหยุดแม้วันเดียว แน่แท้ประเสริฐเทียว กว่าร้อยปีที่อยู่นาน. บาปไม่มีแก่ผู้ไม่ทำบาป ไร้แผลแม้ยาพิษ มินำฤทธิ์สู่มือได้ ดุจบาปมิเป็นภัย พ้นผ่านผู้ไม่รู้ทำ. หลบกรรมหาพ้นไม่ ไม่มีที่ในฟ้า ห้วงมหาสมุทรใด หุบเขาหรือถิ่นไกล ผู้ชั่วหลบฤาพ้นกรรม. |
|
กาพย์ยานี เรื่อง
เดี๋ยวแม่กลับ วันหนึ่งฤดูหนาว
มีเรื่องราวร้าวดวงใจ พ่อนกถูกยิงทิ้ง
ไร้พึ่งพิงจริงน่ากลัว สั่งเสียเดี๋ยวแม่กลับ
หาลาลับกลับถิ่นไกล สั่งเสียด้วยความห่วง
เหมือนดั่งบ่วงถ่วงใจหวัง ลำบากไม่ปริบ่น
ยอมทุกข์ทนขนเหยื่อหา ทันใดมัจจุราช
เสียงเปรี้ยงปราดยิงถูกหนอ หัวใจแตกสลาย
มานอนตายหายไปพลัน ว้าเหว่และหวาดกลัว
ปลอบน้องทั่วตัวพี่ใหญ่ สุรภา เดชะ |
| ทางชีวิต มีเส้นทางกลางใหญ่ไปทุกแห่ง ทั้งหน้าแล้งหน้าฝนคนไม่หวั่น ทั้งคอยกรีตลาดยางอย่างดีกัน สารพันบำรุงมุ่งเจริญ มีหลายช่องท่องไปไม่ติดขัด สารพัดไปสู่ชูสรรเสริญ ทั้งบนดินลอยฟ้าค่ามากเกิน น่าเพลิดเพลินโค้งคดดูงดงาม สู่จุดหมายปลายทางช่างง่ายล้ำ ทิศทางนำน้อมสู่ไม่รู้ถาม จัดป้ายบอกเด่นชัดลัดเลี้ยวตาม ทั่วเขตคามเข้าถึงได้พึ่งพา ทิศทางใจไหนดีชี้บอกบ้าง เพื่อปล่อยวางร้อนรุกทุกข์โถมหา ทางหมอดูหมอเดาเข้าตำรา ยังสงกาไปสิ้นดิ้นรนใจ รำรึกถึงพระพุทธองค์ผู้ทรงเลิศ ทางประเสริฐทรงชี้มีขานไข พระไตรปิฎกถกธรรมนำทางไป มรรคแปดไซร้ไว้เดินเชิญไตร่ตรอง ด้วยปัญญาพาคิดดีวจีชอบ กระทำกอปรชอบอาชีพรีบมีผอง พร้อมความเพียรละกิเลสเหตุหมักดอง สติครองสมาธิมั่นนั้นทางควร. สุรภา เดชะ |
อวิชชา อวิชชามาปิดมิดสัจจะ ปัญญานะมาเปิดประเสริฐยิ่ง ช่างสว่างทางรู้สู่ความจริง เห็นทุกสิ่งตามปัจจัยใช่อื่นเป็น มีเปลี่ยนแปลงทุกขณะนะจริงแท้ เป็นของแน่น่าสนใจพึงใฝ่เห็น ด้วยตัณหายึดถือยื้อให้เป็น จึงลำเค็ญไม่สงบกลบจริงมี ด้วยหนทางมรรคประเสริฐที่เลิศค่า พระสัมมากล่าวชัดตรัสทางหนี สังสารวัฏฏ์เวียนว่ายทั้งร้ายดี นิพพานนี้มีภาวะนะความจริง. สุรภา เดชะ |
|
ความรัก จะชื่อใดไม่สำคัญนั้นตั้งได้ อังกฤษไทยก็เรียกไปหาได้เหมือน แต่ภาวะในจิตไม่บิดเบือน เมื่อรักเยือนย่อมกำหนัดชัดออกงาน จึงเป็นธรรมที่เห็นได้ไม่อาศัย ภาษาใดไม่แปลกแผกไขขาน เมื่อมีรักเร่าร้อนมิผ่อนนาน ย่อมต้องการหรือโลภะนะคือกัน เป็นความอยากเกิดมีชี้หลายอย่าง อยากร่วมทางเห็นหน้ามาสังสันทน์ อยากใกล้ชิดชอนไชไปนานวัน อยากทั้งนั้นมาบำเรอเพ้อรำพัน หารู้ไม่ทุกข์มาเมื่อรักจาก มากระชากใจไปแรงช่างแข็งขัน เป็นเศร้าหมองหดหู่คู่ชีวัน สลับกันรักโศกโลกธรรม. สุรภา เดชะ |
| วันนี้ได้รับเรื่องคลายเครียดมาจากTourthai.com จึงขอนำเสนอเป็นบทกลอนดังนี้ค่ะ สามหนุ่ม มีสามหนุ่มหลงทางกลางป่าใหญ่ ถูกจับไว้ด้วยมนุษย์สุดโหดเหี้ยม เป็นชาวเผ่ากินคนได้ใจคงเกรียม ยังแสนเยี่ยมให้โอกาสพลาดชีวี แต่ละคนถูกรุมคุมเข้าป่า ให้ไปหาผลไม้อย่าได้หนี เพียงสิบลูกเหมือนกันนั้นทันที อย่างเร็วรี่รีบหาพาสมใจ คนแรกมาพร้อมมะม่วงช่วงพอเหมาะ ไม่พูดเยาะหัวหน้าเผ่าเขายิ่งใหญ่ จงยัดผลเข้าก้นอย่าบ่นไป ครบสิบได้จึงจักรอดปลอดชีวา มีกฎว่าหน้าอย่าเบี้ยวสุดเสียวยิ่ง จะฆ่าทิ้งถ้าไม่ครบจบที่หา หมดทางเลือกยอมหนอทรมา อนิจจาไม่สำเร็จเสร็จชีวี คนที่สองเปรมปรีดิ์เชอร์รี่เก็บ รีบนำเหน็บอย่างสบายง่ายสุขี นับหนึ่งสองคล่องเข้าเก้าพอดี หัวเราะมีผิดกฎอดเป็นไท ทั้งสองคนพบกันสวรรค์นั้น คนแรกพลันถามหน่อยข้อยสงสัย ทำไมจึงหัวเราะเพราะอะไร เจ้าสามไงอุ้มทุเรียนเพียรรี่มา. สุรภา เดชะ |
| อย่างไรหรือคือกุศล?? ด้วยกรรมซัดพัดพามาได้เกิด แสนประเสริฐเป็นมนุษย์ที่จุดหมาย กุศลกรรมทำดีมีมากมาย มิเว้นวายย่อมประสบพบผลงาม กุศลสร้างอย่างไรครวญใคร่คิด ที่ดวงจิตคิดดีมีกล่าวสาม ปรารภทานปรารภศีลอาจิณงาม อีกทุกยามภาวนาพาอบรม กายมีศีลหรือไม่ให้ครวญคิด เป็นนิมิตถึงกุศลผลเหมาะสม ทั้งเว้นทำกรรมชั่วกลัวทุกข์ตรม เร่งระดมประพฤติดีหน้าที่ทำ ประสบใดใฝ่ทานการเบื้องแรก มีนำแจกนำจ่ายหมายอุปถัมภ์ ทั้งทำบุญใส่บาตรอาจกระทำ เป็นทานย้ำกุศลแท้แน่นอนควร ภาวนาอบรมบ่มเป็นนิจ สติติดปัญญารู้สู่สิ่งถ้วน รู้เหตุเกิดเหตุกลายมลายปรวน ทุกอย่างล้วนมีตั้งดับลับแน่นอน เป็นประโยชน์สามอย่างทางตัดสิน ได้ยลยินแจ้งใจใช่กล่าวสอน เจริญไปไม่หยุดดุจรับพร ผลดีย้อนย่อมกุศลผลสุขใจ. สุรภา เดชะ |
|
ไตรสรณคมน์ พระพุทธพระธรรมพระสงฆ์นี้ ไตรรัตน์ชี้พึ่งได้ไม่ขัดสน องค์พระพุทธเมตตาประชาชน พระองค์พ้นกิเลสร้ายกรายหมองใจ พระธรรมฝากนำให้ภัยพ้นจิต กุศลคิดเกิดค่าหาได้ไหน พระธรรมจริงยิ่งแท้แน่กว่าใด เห็นธรรมไซร้ใจสว่างช่างเป็นคุณ พระอริยสงฆ์ทรงธรรมนำศึกษา จักนำพาพึ่งได้ให้เกื้อหนุน ทั้งสามแก้วแวววับนับเป็นบุญ มาคบคุ้นยิ่งค่าหาใดเทียม. ดอกสารภี |
การแต่งงาน เป็นการดีสตรีแต่งแห่งกาลต้น สมเหตุผลสรีระนะกล่าวขาน แต่บุรุษรอเวลาว่านานนาน การแต่งงานต่างมุมมองของใครกัน ดอกสารภี |
|
รั้วสอนใจ ครั้งหนึ่งมีเด็กน้อย โมโหบ่อยเป็นประจำ คุณพ่ออยากกลับลำ ด้วยวิธีที่แปลกไป ให้ถุงตะปูมาก เอ่ยออกปากตอกรั้วไว้ ทุกคราวโทสะไซร้ ตอกตะปูให้รู้กัน สามสิบเจ็ดวันแรกนับ ตะปูจับบนรั้วนั้น สัปดาห์ผ่านเร็วพลัน พร้อมเรียนรู้สู้ควบคุม จำนวนตะปูลด การณ์ปรากฏง่ายสุขุม กว่าแรงที่ชุมนุม นำใช้ตอกตะปูเป็น วันดีได้มาถึง ความโกรธขึ้งไม่มีเห็น บอกพ่อที่บำเพ็ญ พบความจริงสิ่งสำคัญ ลูกจ๋าพ่อแนะใหม่ ว่าวันใดไม่โกรธนั่น ดึงออกเสียหนึ่งอัน นะลูกหนอขออีกที หลายวันได้ปรากฏ ตะปูหมดดึงออกนี้ คุณพ่อแสนยินดี คว้ามือลูกรั้วไปดู ดีแล้วพ่อลูกรัก โปรดประจักษ์รั้วมีรู ไม่เหมือนครั้งเก่าอยู่ ให้ตระหนักจักกล่าวความ ยามโกรธคำใดเอ่ย หาละเลยฝากแผลทราม ดุจมีดสับเนื้องาม ย่อมงอมแผลแม้มีดดึง หลายคำเสียใจกล่าว ความรวดร้าวยังตราตรึง ติดใจให้คำนึง ดังกายแม้นแสนเจ็บเป็น เพื่อนดีมณีแท้ ช่วยได้แน่สำเร็จเห็น เอื้อหูให้บำเพ็ญ คำพรน้อมพร้อมเปิดใจ. "แปลมาจากภาษาอังกฤษ The Fence" สุรภา เดชะ |
|
บัณฑิต ห้วงน้ำลึกใสสะอาดปราศความขุ่น บัณฑิตคุ้นฟังธรรมนำจิตใส ดุจห้วงน้ำฉ่ำเย็นเห็นลึกใน พระธรรมไซร้ให้จิตผ่องทำนองกัน. สุรภา เดชะ
พระธรรมบท
ว่าด้วยรสอาหาร
หลง??? |
พระคุณแม่ แม่อุ้มท้องทนทุกข์รุกกายชัด แม่กำจัดภัยพุ่งมุ่งปกป้อง แม่แนะนำลูกดีมีธรรมครอง แม่ยกย่องลูกดีที่เจริญ แม่เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่แก่ลูกรัก แม่ชวนชักลูกทำดีมิขัดเขิน แม่ขยันสรรค์สร้างช่างมากเกิน แม่เผชิญเพื่อแนะชี้ที่มีภัย ลูกซาบซึ้งถึงธรรมคำแม่สอน ลูกอาทรห่วงแม่แน่ยิ่งใหญ่ ลูกกตัญญูรู้คุณการุณใด ลูกเชื่อใจใสแท้ของแม่จริง. สุรภา เดชะ |
|
ความตาย ความตายเมื่อยามถึง จะหาพึ่งใครป้องได้ พ่อแม่แลลูกใกล้ เกลอพี่น้องฤาป้องกัน บาปบุญกุศลสร้าง จักนำทางที่สุขสันต์ ภพใหม่ที่ไปนั้น จากเหตุที่ภพนี้ทำ ความตายกำหนดไม่ หาไม่ไกลใกล้ประจำ หมดลมที่น้อมนำ แน่ย่อมถึงซึ่งความตาย เห็นภัยใกล้แค่นี้ พึงมุ่งที่กุศลหมาย เล็กน้อยไม่ดูดาย นำประดับซับสู่ใจ. ดอกสารภี /กาพย์ยานี ๑๑ |
|
ควรจะเห็นอะไรดีนะ?? อะไรอะไรในโลกมีเขาชี้บอก ทั้งจริงหลอกสมมุติหยุดไม่ได้ มีสีเสียงรสสัมผัสมัดหัวใจ ผูกติดไว้เวียนว่ายอีกหลายกาล พระพุทธองค์ชี้ชัดอริยสัจสี่ เป็นเรื่องที่ควรเห็นเน้นกล่าวขาน เห็นอย่างไรกันหนอพอประมาณ พระคุณท่านเมตตาว่าฝากชน เห็นตรงไหนตรงนี้มีได้หมด สีปรากฏน้อมคิดจิตถูกหน ด้วยปัจจัยตามีจิตนี้ยล แสงร่วมดลจึงเห็นได้ให้ตรองกัน ตาจากไหนก็จากกรรมนำส่งเกิด ดูได้เลิศเห็นชัดแจ้งแห่งสีสัน ตาไม่เที่ยงเสื่อมสลายกลายทุกวัน เช่นยาวสั้นขุ่นฝ้าน่าจักตรอง นั่นแหละทุกขสัจชัดดีแน่ มีเปลี่ยนแปรไม่มั่นนั้นทั้งผอง แม้นยินดีติดใจใฝ่ยึดครอง ว่าจักต้องเป็นตัวตนทุกหนไป นั่นตัณหาสมุทัยให้เร่าร้อน มิเคยกร่อนจากจิตคิดยิ่งใหญ่ จึงรุ่มร้อนฤทธิ์กำหนัดชัดอย่างไร สงบได้ด้วยดีทรงชี้ทาง ว่านิโรธดับเย็นบำเพ็ญมรรค หยุดชะงักเงียบจิตคิดสะสาง มีองค์แปดแผดเผากิเลสพลาง จึงจักห่างกิเลสหุ้มที่สุมทรวง ความเห็นชอบคิดชอบพูดชอบก่อ การงานต่อชอบดีนี้ใหญ่หลวง ความเพียรชอบอาชีพชอบรอบทั้งปวง สติพ่วงสมาธิครบนบแปดมี. สุรภา เดชะ |
เห็นอะไรกันดี |
|
เพียงคำเดียว คำชื่นใจหนึ่งเดียวปลอบเปลี่ยวจิต เปลี่ยนชีวิตเวียนว่ายหายโศกเศร้า เพียงคำเดียวเปี่ยมคุณค่ามาบรรเทา จากโง่เขลาข้ามขั้นสู่ปัญญา สุรภา เดชะ |
พูดดี |
|
ความยาก4 อันยากหนึ่งซึ่งมนุษย์สุดมาเกิด ยากสองเลิศชีพสัตว์คงดำรงล้ำ ยากสามแจ้งโอกาสมีที่ฟังธรรม ยากสี่ย้ำหมู่พระพุทธจะผุดมา สุรภา เดชะ เขียนจากพระพุทธพจน์ |
รักใครดี
??? |
ด้วยยินดีมีหน้านี้กวีชอบ |
|
ชะตาชีวิต?? จาก"ตีสิบ""อดิศร"วอนเรื่องเกิด ถูกตะเพิดลงทะเลสุดเหหัน เป็นลูกเรือเชี่อคำจำผูกพัน มิกี่วันใช้งานปานทาสคน จากอีสานเสาะหามาไกลโพ้น กลับมาโดนข่มเห็งเบ่งให้ผล เรือหาปลาลำใหญ่ในสากล งานมากล้นลอยลำย้ำหลายเดือน หนุ่มอดนอนง่วงเหงาเขาข่มขู่ อย่ามาอยู่ให้เห็นหน้าฆ่าได้เหมือน หนุ่มกลัวตายนักหนาคำท้าเตือน ยังมีเพื่อนให้ทุ่นหนุนนำพา พุ่งทะเลยามดึกนึกหวาดหวั่น สวดมนต์พลันพ่อแม่ลูกแย่หนา มองทางไหนเป็นทะเลทุกเวลา ภาวนาอย่าได้ตายในสายชล เดชะบุญต้นมะพร้าวราวนิมิต ลอยมาชิดต่างเกาะเหมาะเป็นผล อาศัยนั่งพักได้ไว้ผจญ หนาวร้อนฝนทนอยู่สู้ชะตา มีปลาว่ายเวียนวนหนทางรอด เป็นสุดยอดอาหารผ่านมาหา พอประทังชีพไว้ไม่ร้างรา สี่ทิวานับได้ไม่ลืมเลือน ด้วยบุญยังมีเรือเอื้อชีวิต ญี่ปุ่นคิดสงเคราะห์เหมาะเสมือน ช่วยรักษาชีพรอดปลอดภัยเยือน อีกพาเคลื่อนสู่ประเทศเขตแดนไทย เป็นข้อคิดสะกิดใจในงานกอปร ควรมาชอบถิ่นแม่ร่วมแก้ไข ร่วมสร้างงานสานแรงแต้มแต่งไป แม้นยากไร้ยังอบอุ่นคนคุ้นเคย. ดอกสารภี "ข้อคิดจากตีสิบ" |
7smooth.com |
| Home
| การแต่งร้อยแก้ว
| การแต่งร้อยกรอง
| วิธีการร่วมสนุก | About Us | Top |
Weekly Poems | วันจันทร์ | วันอังคาร | วันพุธ | วันพฤหัสบดี | วันศุกร์ | วันเสาร์ |
วันอาทิตย์ |
| นวนิยาย | บทละคร | เรื่องสั้น | บทความ | เรื่องที่อยากเล่า | นิทาน | ตำนาน-ชาดก | แนะนำหนังสือ | สาระ-เกร็ดความรู้ |
7Smooth.com Group
Copy Right 1999
poet2543@hotmail.com | poet2543@7smooth.com