จำได้วันงานเลี้ยงลา ฉันแอบเห็นน้ำตาเธอไหล ฉันเองพยายามแข็งใจ พอเห็นเธอร้องไห้เลยร้องตาม เราเช็ดน้ำตาให้กันและกัน เพราะความผูกพันจึงไม่อาจห้าม น้ำตาไหลจากหัวใจที่งดงาม ทดแทนความจริงใจที่ให้กัน

หากโทรหาฉันไม่ได้ ก็เขียนจดหมายไปก็แล้วกัน ยังไงก็ติดต่อไปหาฉัน อาจแค่โทรเลขสั้นๆว่าสบายดี ไม่ว่าจะยาวๆหรือสั้นๆ ก็คือข่าวสำคัญจากเพื่อนซี้ ขอแค่คำว่า "คิดถึง" หรือ "สบายดี" เท่านี้ก็ชื่นใจ

จะให้คิดถึงทุกนาที ทุกลมหายใจ ที่มีคงไม่ได้ แต่เชื่อเถอะเพื่อนคนดี ถ้ายังมีลมหายใจ วันนี้ วันหน้า หรือไม่ว่าวันไหน ขอให้มั่นใจ จะไม่ลืมเธอ

คลื่นลูกแล้วลูกเล่า ทยอยเข้าสู่ท้องทะเลแห่งบทกลอน ท่ามกลางความภาคภูมิใจ ทั้งของตัวเองและรอบข้าง ร้อยคนกล้าฝัน แต่กี่ฝันที่กล้าเป็นจริง อย่าปล่อยให้ความพยายามและความสามารถที่เธอมี นอนนิ่งอยู่อย่างไร้ความหมาย เพราะคลื่นลูกต่อไป อาจเป็นร่องรอยแห่งความตั้งใจของเธอ

ถึงไม่มีอะไรให้ ไม่มีคำพูดใดออกมา แต่น้ำตาของเธอ เมื่อวันจากลา คือของขวัญล้ำค่าที่สุดที่ฉันเคยมี

Page 1 | 2 | 3 | 4 | 5