การให้คำปรึกษาหารือเป็นภาระหน้าที่ที่สำคัญประการหนึ่งของผู้บังคับบัญชา โดยเฉพาะ อย่างยิ่งหัวหน้างานที่อยู่ใกล้ชิดกับผู้ปฏิบัติานโดยตรง เพราะประสิทธิภาพการทำงานของพนักงานนั้น นอกจากจะขึ้นอยู่กับความรู้ความสามารถแล้ว ยังขึ้นอยู่กับความสมดุลย์ทางอารมณ์เป็นสำคัญ
ดัวยการให้คำปรึกษาหารือไม่ใช่การที่หัวหน้าไปแก้ปัญหาให้ แต่ขึ้นอยู่กับเทคนิคการรับฟัง วิธีการซักถาม การตอบสนองต่อปฏิกริยาหรืออารมณ์คับข้องใจของลูกน้อง และการสนทนาเพื่อหาทาง ออกซึ่งอาจเป็น (1) แบบชี้นำ (2) แบบไม่ชี้นำ (3) แบบร่วมมือกัน ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับเรื่องที่มา หารือและขึ้นอยู่กับข้อมูลที่ได้จากการรับฟังในเบื้องต้น สุดท้ายก็จะสร้างความสมดุลย์ทางอารมณ์ หรือหายจากความคับข้องใจไปได้ และถ้าเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับงานหรือเกี่ยวกับบริษัทก็จะเป็นทางออกที่เป็นที่พอใจกันทั้งสองฝ่าย อันเนื่องมาจากการสร้างความเข้าใจที่ถูกต้อง

การให้คำปรึกษาหารือไม่ใช่เป็นแต่เฉพาะการรอให้ลูกน้องมาขอปรึกษาหารือ แต่หัวหน้า จะต้องไวต่อพฤติกรรมที่ไม่สอดคล้องกับการทำงาน อันจะเห็นได้จากความไม่สบายใจ ความขุ่นข้อง ใจ ความคับข้องใจ ความกดดันต่างๆที่ลูกน้องแสดงออกมา ในโอกาสเช่นนั้นหัวหน้าจะต้องเป็นผู้ ที่เริ่มการพูดคุย หรือเริ่มการให้คำปรึกษาหารือทันที ปัญหาของเรื่องนี้อยู่ที่ว่า (1) หัวหน้าไม่ตระหนักในภาระหน้าที่นี้ เพราะคิดว่าไม่ใช่เรื่องของ การทำงาน แท้จริงแล้วเกี่ยวข้องกับการทำงานมากที่สุด (2) หัวหน้าตระหนักในภาระหน้าที่นี้แต่ ขาดทักษะ ความชำนิชำนาญในการให้คำปรึกษาหารือ ก็เลยไม่มั่นใจ กลายเป็นการปลอบโยนหรือ เป็นการหาทางออกที่ไม่ตรงใจของลูกน้อง ซึ่งก็มีผลต่อความเชื่อมั่นในตัวหัวหน้าและมีผลต่อการ ทำงานต่อไปอีก ในภาวะการณ์เช่นทุกวันนี้กล่าวได้ว่าลูกน้องหรือผู้ปฎิบัติงานต้องการคำปรึกษาหารือมากที่สุด เพราะ(เกือบ)ทุกคนมีปัญหาที่ต้องการคำปรึกษาหารือทั้งสิ้น การให้ความรู้ทางด้านนี้ และการที่หัวหน้าแสดงบทบาทในภาระหน้าที่อย่างดีที่สุดนั้นจะส่งผลต่อการเพิ่มประสิทธิภาพใน การทำงานได้โดยตรง ในการอบรมหลักสูตรนี้ ผู้เข้ารับการอบรมยังได้รับความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับบทบาทของ หัวหน้างานที่สำคัญๆ และความรอบรู้เรื่องพฤติกรรมของบุคคลในองค์กรอันจะเป็นประโยชน์ในการ ทำงาน และการบังคับบัญชา การจูงใจ และการเป็นผู้นำที่ดีด้วย

เนื่องจากหลักสูตรนี้มีส่วนที่เป็นเทคนิค ดังนั้นการอบรมจึงต้องใช้ทั้งการบรรยาย อภิปราย การทำแบบฝึกหัด ชมวีดีโอ.เกี่ยวกับเรื่องนี้ และการแสดงบทบาทสมมุติ (ROLE PLAY ในการ แสดงบทบาทสมมุติ อาจมีการถ่ายวีดีโอ.ไว้ดูความถูกต้อง/นำมาวิเคราะห์เพื่อการปรับปรุงได้)เพื่อ สร้างความมั่นใจในความรู้ ความสามารถว่าจะกระทำภาระหน้าที่นี้ได้เป็นอย่างดี การฝึกภาคปฏิบัติจะเริ่มจาก

ก่อนการอบรม จะมีแบบสอบถามความคิดเห็นให้ผู้ที่จะเข้าอบรมได้ระบุปัญหาที่มัก จะได้รับรู้ หรือลูกน้องมักจะมาระบายความรู้สึกไม่สบายใจ หรือมักมาขอความเห็น หรือมาขอคำปรึกษาแล้วมาจัดทำบทการแสดงบทบาทสมมุติ เพื่อให้สมจริง และฝึก ภาคปฏิบัติจริง (ปัญหาอาจแตกต่างกันไปบ้าง) และมีการทดสอบความรู้ความเข้าใจ ทั้งก่อนและหลังการอบรม สิ่งสำคัญ การให้คำปรึกษาหารือไม่ใช่การบอกวิธีการแก้ไข แต่อาจหาทางออกให้เป็นที่พอใจ ด้วยกันทั้งสองฝ่าย โดย (1)แบบชี้นำ(2) แบบไม่ชี้นำ (3) แบบร่วมมือกันทั้งนี้ขึ้น อยู่กับลักษณะของปัญหา/ข้อมูลที่ลูกน้องมาหารือ สิ่งสำคัญคือการสร้างความเข้าใจ ที่ดีให้เกิดขึ้น เพื่อความสมดุลย์ทางอารมณ์ เพื่อการงานทีดี.

กลับหน้าแรก Menu 6

กลับหน้าแรกของ Web site