Vluchtelingen

Toen in januari 1999 een groep vluchtelingen zonder papieren de Sint-Antoniuskerk aan de Forelstraat bezette, kwam in vele klassen van Het Trappenhuis meteen een steunactie op gang. De hier bijeengebrachte teksten, tekeningen en foto's komen van de tweede leefgroep van Katrien en Sofie, waar die confrontatie met een vreemde cultuur uitmondde in een uitgebreid Afrika-project.

Hoe kwamen we tot dit project? Fergan vertelt: "Ik ben naar de kerk gegaan, daar waren nu mensen uit Afrika. Zij hebben geen papieren. Pier is soep gaan maken voor hen". Waardoor er een heus gesprek op gang komt i.v.m. vluchtelingen. We besluiten om taart te bakken en die 's middags bij de mensen in de kerk te brengen. Wat een belevenis! Die mensen zien er niet zielig uit, maar zijn net heel blij met ons bezoek. Ze lachen en bedanken ons, we krijgen handjes en lieve blikken. Voor heel wat kinderen toch wel een confrontatie, een zwarte huid, sommigen durven eerst zelfs geen hand geven. Na een poosje loopt het los. Terug in de klas beginnen de kinderen steeds weer over die Afrikaanse mensen. Het is duidelijk, dit leeft bij de ganse groep, iedereen wil hierover meer weten. Dus: project, en we gaan ervoor!

Katrien

Teksten van kinderen bij project vluchtelingen

De Afrikaanse mensen wonen nu in de kerk omdat ze al zo lang bij ons wonen en nog altijd geen papieren hebben om hier te mogen wonen. Ze moeten zich altijd verstoppen. Dat vinden ze niet leuk. We hebben er taart voor gebakken en hebben het hen gegeven. De mensen waren blij.

Hanne

We staan in de krant. We gingen naar de Afrikaanse mensen die nu in de kerk wonen. We brachten speelgoed en geld. Dat brachten we mee van thuis, want die mensen hebben niet veel. Ze spelen trommel en gitaar voor ons. Ze zeiden: "merci", dat is dank u.

Gillis

Er is een Afrikaanse meneer in onze klas. Hij maakt eten, bolletjes vlees en bananen snijden en bakken. Wij helpen mee, dan eten we. Het is lekker, alle kindjes eten. De meneer speelt ook muziek op de trommel. Wij luisteren, dan dansen we. Hij vertelt een verhaal op de trommel. Wij luisteren.

Yussuf

De Afrikaanse mensen dansen op Afrikaanse muziek. Ze zwaaien met de armen en met de poep. Het is trommelmuziek. De mensen maken muziek als ze eten maken en als ze jagen.

Ayla

We zitten in de kring en maken muziek gelijk in Afrika. We klappen in de handen en op ons hoofd. We zingen van Afrika: maoma, maoma, maoma semaloee.

Ugür

Bij de foto's:
Alexander, Ugür en ik geven geld aan de meneer. Het is geld van bij ons thuis. Ik heb geld uit mijn spaarpot in de doos gestopt, want die mensen hebben weinig.

Pierre

De mensen in de kerk maken muziek voor ons. Ze spelen trommel en gitaar. Wij luisteren, het is mooie muziek.

Alexander

De Afrikaanse vrouwen dragen een kalebas op hun hoofd. Het valt niet. Ze houden het niet vast. Ze stappen en het valt ook niet.

Ayse

We koken gelijk in Afrika. Een Afrikaanse meneer helpt ons mee. We maken geen gewone bananen, maar bananen om te koken. We maken ook gehaktballetjes, het is lekker.