...
En nog meer circus!
Alles begint bij een eenzaam kereltje die een stelletje vrienden uitnodigt. Rare vrienden voor een raar eenzaam kereltje...
Onze
klas had een idee. We gingen een circusvoorstelling geven boordevol clowns.
Ernstige clowns en grappige clowns. Iedereen verzon een nummer dat hem
geschikt leek. Er deden ook twee andere klassen mee. Ethel kwam mee helpen.
We keken naar een video van Saltimbanco. Het was mooie muziek, ook op onze
voorstelling. Maar zover waren we nog niet!
Iedereen moest goed zijn nummer oefenen. Zowel de ernstige clown als de grappige clown. Na lang oefenen was het zover: we gingen een eerste voorstelling voor publiek spelen, dit om te kijken wat die er van vonden. Het publiek was enkel 2 of 3 kleuterklassen en een klas van De Vlieger. Toen we een keer gespeeld hadden voor publiek ging het de tweede keer vanzelf. Eerst was het aan de kleinste van de klas, die begon te zingen en gek te doen. Hij zei: "ik ga al mijn vrienden uitnodigen"! Toen kwam de rest binnen. Iedereen ging op een andere manier naar zijn plaats. De muziek werd stiller en we begonnen te zwaaien naar het publiek. Toen ging er weer muziek aan en twee clowns gingen op een karretje zitten. Ze werden weggerold van voor de trampoline want het nummer van de trampoline kwam eraan. Na die spectaculaire sprongen werden de twee clowns op het karretje teruggereden. Ze waren in slaap gevallen, je kon ze zelfs horen snurken. Er kwam een andere clown op een karretje aangereden. Hij stopte bij de slapende clowns. Hij floot op een fluitje en de slapende clowns veranderden van slaaphouding. Hij floot nog eens en weer veranderden de clowns van houding. Dan werd de clown met het fluitje boos. Hij floot héél hard. Toen werden de twee slapende clowns langzaam wakker. Ze keken elk een kant uit. Ze krabden een beetje in hun haar en draaiden zich samen om. Als ze elkaar zagen schoten ze in d lach. Ze trokken allebei hun kam zoals cowboys doen en ze begonnen de andere zijn haar te kammen. Daarna keken ze weer elk een kant uit en zeiden dat hun haar prachtig en fantastisch was. Maar toen ze eens goed naar het haar van het publiek keken moest je hun gezichten zien! Ze stapten naar het publiek en begonnen het haar van het publiek te kammen! Toen vond de ene een plank en riep: "een plank"! Toen zag de andere een buis. Die riep: "Een buis"! Ze liepen naar het midden en botsten daar tegen elkaar. Na een beetje proberen kregen de plank en de buis de vorm van een rollerboller. De eerste probeerde maar viel er af, de tweede viel er ook af. Ze zeiden aan het publiek dat het een probleem was, maar een van de trampolinespringers zei nee, nee. De twee clowns begonnen te lachen maar het lukte. Daarna begonnen langs de ene kant de meisjes te koprollen en langs de andere kant begonnen jongleurs te jongleren, en andere jongens brachten op hun vingers staande stokken in evenwicht. Daarna kwamen er nog vele andere leuke en gekke nummers zoals clowns die op reis gaan en op hun reis gekke dingen tegenkomen, en dan nog nummers met dansende meisjes, acrobaten enz. Daarna deden we die voorstelling nog een derde keer.
...
En nog meer circus!
Alles begint bij een eenzaam kereltje die een stelletje vrienden uitnodigt.
Rare vrienden voor een raar eenzaam kereltje...
Daar komen ze reeds aan!!! Kinderen glijden op hun plaats. De voorstelling is begonnen. Al glijdend over de grond of al huppelend naderen wij onze plek. De ogen van de toeschouwers steken als messen in onze ruggen! De muziek draait, een spanning valt over de zaal. Weldra zal de tweed scène beginnen. Een schreeuwend persoon komt binnen, valt neer... Een rij wordt gevormd, er wordt gesprongen, als maar hoger, als maar gekker. Nog vele anderen beginnen... eindigen.
Al zwaaiend verlaten we het decor, al lopend komen we terug en buigen vele malen.
Copyright ©
juni 1997.