Het Trappenhuis: nu klaar voor de overtreffende trap!
Onze school wil niet zomaar een school in de rij zijn, neen, zij wil duidelijk
een doelstelling naar de buurt toe realiseren. Iedereen kende de problemen
van de Sint-Machariuswijk: vergrijzing, verpaupering, massale inwijking
van migranten.
Het werd hoog tijd dat hierin verandering kwam en precies daarom werd zes
jaar geleden een experiment gestart om van de wijkschool, toen nog "De
Blokkendoos" genoemd en waar enkel nog migrantenkindern zaten, weer een
school met een evenwichtige verhouding aan Belgische en anderstalige kinderen
te maken. Daartoe kwamen vier leefgroepen van De Harp over van de Bagattenstraat
naar de Lucas Munichstraat. Zij noemden zichzelf "De Kleine Harp".
Door de jaren liep niet alles van een leien dakje, maar met vallen en opstaan
werd een modus vivendi bereikt waarop wij fier mogen zijn. Na een inlooptijd
van dichter naar elkaar toegroeien gingen de beide scholen vorig jaar een
fusie aan en noemden ze zich "Het Trappenhuis".
Integratie is voor ons geen hol woord, integratie is voor
ons niet iets dat maar door de anderen moet gedaan worden. 
Daarom
zorgen wij er bij de samenstelling van d klasgroepen voor dat migrantenkinderen
slechts een minderheid vormen. Met ons hart lieten wij graag die minderheid
zo groot mogelijk uitgroeien, maar wij mogen er ons niet door laten overweldigen:
alleen dan kan er echt van integratie sprake zijn. Wij geloven dat onder
deze nauwgezet in toom gehouden omstandigheden iedereen het meest van elkaar
kan leren: de migrantenkinderen nemen dan het vlotst de taal over van hun
Vlaamse klasgenootjes, terwijl deze laatste een verrijkend contact met
een andere cultuur en met een ander sociaal milieu ondergaan. Pas dit kan
multicultureel onderwijs genoemd worden: een confrontatie waaruit enkel
winnaars te voorschijn komen!
U kon al lezen dat wij geen school in de rij willen zijn,
maar wij willen evenmin dat onze kinderen braafjes in de rij leren lopen,
letterlijk noch figuurlijk. Daarom opteerde onze school bij de fusie voor
de ervaringsgerichte methode van Freinet, omdat kinderen tot heel wat meer
in staat zijn dan tot het afdreunen van wat in hun leerboek staat; omdat
kinderen graag leren en veel leren als men ook naar hen luistert en hen
aan bod laat komen; omdat elk kind enorme mogelijkheden in zich draagt
en men die best kan ontwikkelen door het onderwijs te laten steunen op
de ervaringen en op de belevingen van het kind, door het zelf te laten
zoeken en experimenteren.
Voor Het Trappenhuis kondigt de tijd voor de overtreffende
trap zich aan: ons experiment van zes jaar geleden is volwassen geworden
en nu breekt de fase aan waarin de homogeen Turkse klassen van de vroegere
Blokkendoos worden afgebouwd van onderaan af. In meer dan een zin is onze
school een laboratorium waar de onderwijskundige spitstechnologie van de
21ste eeuw wordt uitgedokterd, en wij zijn er fier op om een modelschool
te zijn waar het onderwijs van de multiculturele maatschappij van de volgende
eeuw wordt voorbereid, een school waar andere scholen uit de wijde omgeving
met argusogen naar kijken om ons ooit na te volgen.
Jan Boddaert
Ouder Het Trappenhuis
Copyright ©
maart 1998.