Wanneer ik aan ambachtelijkheid denk in onze scholen, dan denk ik automatisch
aan één specifieke Freinet-techniek: de drukpers (en, bij
uitbreiding, het verzorgen van teksten op de computer). Dat ik precies
daaraan denk, is op het eerste gezicht wel vreemd. Hoewel het aspect ambachtelijkheid
in deze techniek zeker een belangrijke rol speelt en dat de techniek mede
daardoor één van de belangrijkste Freinettechnieken geworden
is, had Freinet het zelf ook (en vooral) over een ander soort ambachten.
Freinet dacht aan metselaars, schrijnwerkers, meubelmakers, smeden,...
kortom: aan het soort ambachten die tot voor enkele decennia nog tot de
dagelijkse leefwereld van de kinderen behoorden. Dit vormt dan ook een
eerste belangrijke doelstelling:
  In het schema hebben we de mogelijkheid ingebouwd om de assistentie
van een professionele ambachtsman te vragen. Hier zitten we bij een laatste
belangrijk element van het inbrengen van ambachtelijkheid op de school.
Dit houdt uiteraard verband met dat contact met de echte wereld. Dat een
naarstige leerkracht samen met zijn leerlingen gaat knutselen is wel mooi,
maar daarover gaat het natuurlijk niet. De leerlingen moeten de kans krijgen
om in contact te komen met mensen die in hun beroepsleven met materialen
werken en in hun vaardigheid uitmunten. Alleen de echte ambachtsman kan,
in een meester/leerling relatie (in de oude betekenis) iets van de essentie
van zijn maîtrise bij de leerlingen overbrengen.
  Om nog even terug te komen op het begin: het ambachtelijk aspect
bij het produceren van teksten via de tekstverwerker komt niet als vanzelfsprekend
aan de oppervlakte. Zoals in alles hangt veel af van de begeleiding. Er
is een heel verschil tussen de leerkracht die zijn leerlingen de functies
van de tekstverwerker uitlegt en hen daarmee hun vrije teksten laat zetten
enerzijds (overigens op zich wel leuk en zinvol, maar niet echt een ambachtelijke
bezigheid) en de professionele zetter die, vanuit zijn rijke ervaring,
met de kinderen samen wegen zoekt om de voorhanden zijnde technologie optimaal
te benutten en zo tot het beste resultaat te komen, anderzijds. Het beste
resultaat is hierbij niet noodzakelijk het meest ingewikkelde of gesofistikeerde
- eerder het tegendeel is veelal waar - maar het meest effectieve of voor
de lezer aantrekkelijkste. Bijvoorbeeld: de vorm moet de lezer verleiden
tot lectuur, maar moet ook de inhoud versterken en , waar nodig, verduidelijken.
Zie verder ook De Viervoeter 1 van de huidige jaargang.
  Een andere barrière om via de tekstverwerker tot ambachtelijk
inzicht en een ambachtelijke houding te komen, is het gebrek aan tactiele
confrontatie met het materiaal, het gebrek aan relatie met de materie.
Ook hier zijn natuurlijk oplossingen te verzinnen en die bieden zelfs kans
op geheel nieuwe inzichten en creatieve mogelijkheden, maar ze zullen nooit
de echte ambachtelijk ervaring volledig kunnen vervangen.
  Omgekeerd zal een eenmaal verworven ambachtelijke ingesteldheid,
opgedaan in een houtbewerkingsatelier, van onschatbare waarde zijn om tot
de juiste ambachtelijk benadering van het zetten van een tekst te komen.
 
| 
 | 
| 
 | 
| 
 | 
| 
 | 
| 
 | 
| 
 | 
Copyright ©                     
april  1998.