UMUT HEP OLMALI....

Yaşama küsme hakkınız yoktur.
Neden böylesine mutsuzsunuz ?
Nasıl bu denli karamsar olabiliyorsunuz ?
Belki işinizden memnun değilsiniz,
belki çevrenizden...
Maaşınızı az buluyor,
ya da kendinizi beğenmiyorsunuz...

Oysa...
Öylesine değerlisiniz ki.
Örneğin gözleriniz...
Gözlerinizi kaça satarsınız?
1 trilyon?
2 trilyon?
5 trilyon?
Satarsınız...
İşte zenginsiniz...

Ama...
Bu servetle erişeceğiniz dünyayı görmedikten sonra,
paranın bir değeri var mı?

Ya da derdiniz para değil...
Başarı ve saygınlık.

Size gözlerinizin karşılığında bulunduğunuz şirketin
genel müdürlüğünü verseler kabul eder misiniz?
Cevabınız "Hayır" değil mi?

O halde siz; aslında hem zengin, hem başarılısınız.
Yeter ki,
Allah'ın size verdiği bu değerlerin bilincinde olun.
Bunları görebileceğiniz bir başarı için hayata geçiriniz.
O halde....
ASLA UMUTSUZLUK YOK !



----------------------------------------------------------

hani kalbinin bir kanarmış ya insanın
benim kalbimin her köşesi kanıyor
hani gülerken birden ağlayabilirmiş ya insan
hani anlatılmaz yahani beklemenin sabahı geçmezmiş ya
gün güneş kalbinden doğarmış ya insanın
dedim ya caniçim beni hayata sen vur
rengi maviyse hayatın
denizin kalbini bul da gel
yani illaki gel
yani ille de gelsesini duymaya yükselmiş gönlümün güvercinleri
telefon tellerinde uyur yüreğim bu gece
yüreğim mahzun
yüreğim nöbette
seni özlemenin rengi sarıysa eğer
sonbahar yapraklarına tutunda gel
seni sevmek aşka inanmaksa eğer
Allahaşkına gel
yani illaki gel
yani illede gel
beni hayata sen vur caniçim
aslolan aşksa eğer
akvaryumda bile okyanusu hisseder balık
eğer rengi kırmızı ise sevdanın
karanfil kokularıyla gel geceme
rengi beyaz ise aşkın
martıların kanadına tutunda gel
yani illaki gel
yani ille de gel



----------------------------------------------------------

Yillar sonra yeniden, yüregime sevebilmenin coskusunu verdigin için tesekkürler. su an hissettiklerimi anlatmak, anlatabilmek o kadar zor ki... “Seni Seviyorum” ile baslayip “Seni Seviyorum” ile biten cümlelerin arasina sikisip kalmis bir halde yüregim. Dilimde adin, gözlerimde hayalin, seni yasiyorum sabah olup günesin dogusuyla ve gece olunca yildizlarla. Dedim ya anlatmasi zor. Garip bir rastlantiydi bizi baglayan. Biraz da yalnizligimiz. Severken sevilmemekti; tanisirken tek ortak noktamiz. Sonrasinda önlenemez bir duyguydu bana kalan. Hayatin anlamsizligi kaybolurken seninle dur diyemedigim tek sey yüregimdi. Tuhaf bir coskuyla sevdi seni daha önce hiç yasamadigi gibi. ilk defa korkmadan sevdi, ilk defa sevildigini hissetti ve ilk defa ayriligi düsünmedi... ilk defa inanarak seviyorum, ilk defa güvenerek seviyorum ve ilk defa “SENi SEViYORUM” diyebiliyorum. içimden geldigi zaman, içimden geldigi gibi. Artik bir zamanlar gömüldügüm katran karasi gecelere yalnizligimi ve umutsuzlugumu gömüyorum. SENiNLE, SENiN sayende. simdilerde ise tek düsündügüm sey hep yaninda olmayi isterken ayri olmak, hep gözlerinin içine bakmayi isterken seni görememek ve ellerimin ellerinden mahrum kalip üsümesi... Sadece bunlar olsa yine iyi. içimde yine o garip duygu; asik olmak. içimden sürekli “Seni Seviyorum” derken sana “Askim” demek. Adina siirler yazmak ve senin için yasamak... iki gündür yine uykusuzum ama bu sefer senin için, ve yine iki gündür dünyaya kapandim sadece senin için. Çünkü hep seni düsünmek, hep seni yasamak istiyorum. Ve hep seni sevmeyi...



Digerine