senden başkasını anlayamıyorum
gönlüme anlatamıyorum
ama seni kimseyle karşılaştıramıyorum,
aynı kefeye koyamıyorum
seni kıskanıyorum,
seni çok ama çok seviyorum
sığmıyor senin sevgin dağlara,
taşlara ve de dünyalara
ufukta güneşi, semada ayı görsem seni sanıyorum,
sen diye bakıyorum
dedim ya seni çok ama çok seviyorum
ve de kıskanıyorum
tutuşuyor sinemin en değerli düşleri,
niçin diye sorsam, yüreğime
seni söylüyor, seni mırıldanıyor ve de seni kıskanıyor
sönmez, bir elevi kim söndürebilir ki, kim su serpebilir ki
seni söylüyor yüreğim, seni tarif ediyor ve de seni gösteriyor
taş yüreği kim ufalayabilir ki, kim savurabilirki
seni söylüyor yüreğim, seni ama seni söylüyor
sunsada efkarlı düşlerim senin engüzel anılarını,
fayda etmiyor, gönlüm seni ama seni istiyor
sinem seni saklamak,
senin le avunmak, sana aşık olmak,
seni kıskanmak istiyor
en güzel, en değerli, en yaşatılır,
sevgi ve de mutluluk olsa gerek
seni tablo gibi yaşatmak, sanal olsada,
sen olmayınca teselliye çare belki
ama seni sevmek, sevginle avunmak, yanında olmak,
sonsuz zamanla seninle olmak
en güzel, en kayda değer, en muhteşem, yarası aşkın,
merhemi varlığın olsa gerek
-------------------------

Daha kac geceler boyle sessiz, boyle sensiz yasayacagim?..Bilmiyor musun ki
ey yar, beni ne cok mahvediyor uzakligin, ne cok boluyor kalbimi kalbin...
Bir gece daha basliyor... onumde upuzun yasayacagim bir gecem, bir
karanligim daha var.Saatlere, saniyelere girecegin; damarimdaki kanima kadar
isleyecegin bir gecem daha basliyor... Bir gecem, bir sevdam daha basliyor
ama yazik ki gozyaslari ma giren olmayacaksin yinede.
Beni artik acilarimla bas basa birakti aglamalarim. Gozyaslarim bile beni
terketti.Sen geldiginden, sen oldugundan beri tum hersey beni terketti. Ben
de tukettim onlari zaten.Evet artik geceleri uyuyamiyorum. Karanliklar
baslar baslamaz basliyor kalbimin ağlamalari.onceleri onlari dinlemeye,
onlara ses vermeye calisiyordum. Farketmiyormusum gibi davraniyordum. Sirf o
karanlik geceyle yuz yuze gelmemek icin.
Biliyordum o yalnizligi yasamam gerekiyordu. Bir insan ariyordum yanimda,
geceyi bana unutturacak.
Onun iyi, guzel ve cirkin olmasi da onem tasimiyordu. Yeter ki olsun
yanimda.Olsun ki gece uzerime uzerime gelmesin. Yanimda birini gorup
vazgecsin benden.Veya yanimda birileri olsun da unutayim istiyordum
SENİ.
Biliyordum ki geceyle yuz yuze kaldigim zaman “Sevda” disinda bir sey
olmayacaktim.Sonra, sonra bu donem de kayboldu. Yalnizligi arayan,
yalnizliga ozlem duyan oldum.O karanlik gecelerin issizligina gomulmekten
kacamaz oldum. cunku onlar da seni buluyordum. cunku bana gunduzlerin
veremedigini veriyordu geceler SENİ...
Gunduzlerde yoktun, aydinlarda yanimda yuruyen degildin. Ama geceleri
oylemiydi?... Geceleri yuregimde yuruyordun ve ben adimlarinda yasayandim.
Artik uyuyamiyorum. Hem de hic mi hic Ne kadar cabalasam da olmuyor. Bir
garip agirlikla kah seni bekleyerek kah gelmeyeceginden emin olarak
geciriyordum saatleri.
Seni yasiyordum. Gecelerde yuz yuze kaliyorduk seninle.Gece vefali, fedakar
bir anne gibi kucagina aliyor beni sabaha kadar goturuyordu. Zaman
akiyormuydu, geciyor muydu bilen degilim. Hicbir zaman da bilen olmadim.
Bu yaralarla, bu kanima isleyen ask yanginlariyla sabaha nasil kul olmadan
varabiliyordum? Bilmiyorum gercekten. Yanmaktan ates oldugum bu gecelerde
beni tuketmeyen neydi?Sevgin mi? Beni evirip cevirip kora getiren
sondurmeyen neydi?Bagrimdaki yangindan neden yok olmuyordum? Beni sabaha
vardiran gecelermiydi yoksa? Geceler Benim gecelerim...... Senin
gecelerin... Seni yasadigim Geceler. Gonlumde bir derin yarasin sen!
Bu gecelerde de cok sey istedim bir seyler yapabilmeyi. Elime cogu kez kalem
kagit alip seni yazmayi istedim. Olmadi ama. Kalbim seninle oylesine doluydu
ki her hareketim sonuk kaliyordu.Ben caresizligi kapilip gidiyordum. Ne
yaptigimi bilmiyordum. Saatlerce, saatlerce oturup seni dusunuyordum.
Kalbimde bastirmaya calistigim duygularima ilk olarak geceleri yasama hakki
veriyordum.Herkesten gizlemeye calistigim o korlari gecelere cikartiyordum
sanki. Gecelerden saklamiyordum hicbirseyi. Gecelerle paylasiyordum, ve
geceler sariyordu beni. Beni alip sensizligin okyanusunda bogmuyordu.Beni
sensizligin zirvesinde, en uc noktasinda askin sonsuzluguna goturuyordu.
Artik bu geceleri sevmeye basliyorum. Bana seni getiren geceler..... “Benim
gecelerim onlar.... Benim senlerim benim yalnizliklarim, benim asklarim
diyebildigim gecelerim.” Evet artik uyuyamayan, aglayamayan gozlerime
aglamiyorum. Gecelerimi de feda ediyorum sana. Gunduzlerde
soyleyemediklerimi gecelerde haykiriyorum. Ve ucsuz bucaksiz seviyorum
seviyorum SEVİYORUM. Artik uyuyamiyorum, evet. Uykular haram oldu bana
senden sonra. Hem nasil uyuyabilirim ki?Gozlerin var artik gecelerimde,
senin gozlerin senin karanlik gozlerin.. Hic gormedigim
gozlerin....Saniyorum ki artik sana yalniz ben degil, geceler de vurgun!
Beni boylesine koynuna alisi, karanliginda bunca aydinlatmasi neden? Evet
sen oyle guzel, oyle guzelsin ki, geceler de seni sevdi.oyle ki sana ihanet
edip de seni yasamiyormuscasina uyumaya, gozlerimi yummaya calistigim zaman
hemen giriveriyorlar icime ve seni getiriyorlar bana. Gozlerimi oyle bir
aciyorlar ki bir dahasina kapayamiyorum bile.... Ve aglayabilmeyi diliyorum
bazi geceler. Bunu gecelerden sonsuza diliyorum.Aglasam, doyasiya
hickirircasina aglasam belki seni bir parcacik olsa unutur ve kendi icime
gomulur birazcik gozlerimi yumabilirim diye dusunuyorum. Sabahlari uykuda
yakalayan olmaktan cikip, sabahlari uykuda bulunan olmak istiyorum. Bunun
icin istiyorum aglayabilmeyi. Sana olan ozlemimi, icimde bir dag kadar
ululasmis hasretini belki bir parca dindirebilirim diye dusunuyorum. Belki
seni birazcik gomebilirim de yuregime, rahatlarim diye umuyorum olmuyor.
Aglamaya calisiyorum, aglamalarim bana isyanlar ediyor. Geceler bana bu
istegimi vermiyor. Ne zaman aglasam yalnizca ve yalnizca bir iki gozyasi
olup kaliyorsun gozlerimlde. Gozlerimde donan birkac damla yas oluyorsun, o
yaslari da sariyor geceler. O yaslarla birlikte aliyor yanina geceler
beni... Geceler unutmami istemiyor seni, geceler bana ihanet ediyor. Geceler
senden yana sevdigim, geceler seni yasamami istiyor. Sozumu dinlemiyor.....
Gunesi ozledigim oluyor arada bir. Yeter diyorum bunca yildizla arkadas
oldugum. Seni unutup da yildizlari gordugum anlar olursa tabii. Beni boyle
gordukleri zaman anlamiyor insanlar. Nasil boyle saatlerce kalabildigimi
sorup duruyorlar. Boyle tum dunya uyku icindeyken benim nasil karanligin
icinde bakislarimi dayattigimin sirrini anlamiyorlar. Ve onlar bilmiyorlar
ki icim bir kordur...Tum dunya, tum tabiat susmalarda ve uykulardadir belki
ama benim yuregimde gizlenmektedir tum dunya... Ben icime tum insanlari,,,
tum milyarlari almisim. Farkinda degiller. Herkesi ve herseyleri sigdirmisim
icime. Bir sen sigmiyorsun, bir seni sigdiramiyorum kalbime,
bilmiyorlar...Ve senin uzakligin, ve senin gece kadar olan uzakligin... Bana
oyle uzak oyle yabancisin ki sevdigim, seni senden istemeye korkuyorum.
Geceleri bu yuzden seviyorum. Seni sevmeme engel olmuyor, seni bana
getiriyor... ve seni gecenin karanliginda bulusumdandir seni gunduzleri
istemeyisim. Evet sevdigim bana her seyden ve herkesten uzaksin. Herkesin
yasamina giriyor, her seyi paylasiyorsun insanlarla... Ama bana gelmiyorsun.
Ama ama sitem bile etmiyorum... Sana soyleyecek soz bulamiyorum. Soyleyecek
bir seyler arasam ve bulsam biliyorum geceler alir onu elimden, dilimden de.
Sana soyleyeceklerimin hesabini yapsam sabahlar buna izin vermez. Ve ben
seni yasiyorum. Olsa olsa sana “BU SEVGİYİ YAsA” diyebilirim. “Gel
birlikte yasayalim” demeye dilim varmaz. Geceler bunu birakmaz yanina.
Kaybettigim degilsin. Ben seni hic yitirmedim. cunku icimde tasidigimdin
hep. Benden bir parca oldun sen. Ben kendimi yitirmedigim surece sen de
kaybolmayacaksin. Evet, seni anlamakla, seni yasamakla, seni sevmekle
gecirdigim bu gecelerde, sabahladigim bu gecelerde, benden cok uzaklarda
bulunan sana uykularinda bir rahatlik veriyorsa sevdam, ne mutlu bana.
Gecelerim...“Sarin yaralarimi geceler” demis bir sair.. Beni bu geceler
mahvetti desem haksizlik mi ederim onlara. Beni sen mahvettim desem yalan
olur bu. Ama beni bu geceler, geceleri de bana musallat eden sensin. Senin
sevdanla basladi gecelere sevda yazmam. Sevda masali okumam bundandi. Ben bu
gecelerde tum karanliklari dagitabilirim. Bana huzunlerini, bana acilarini
ver sevdigim. Ver ki senin acilarini da ortak edeyim gecelerime. Ver ki
gecelerle kavgali olayim.simdi seni getirdikleri icin onlara ses bile
cikarmiyorum. Sen yasadigimsin, yasatanimsin. Sevdamsin sen...Belki ben
anlatamiyorum ama geceler bu sevdaya sahittir. cunku artik onlarda bu aska
ortak oldular. Belki benden bile cok seviyorlar seni. Ben seni hic mi hic
gozlerimle bitirmek istemedim.
Ve gecelerin icinde, gecelerle birlikte hep sevdim seni...VE HEP
SEVECEgİM


Digerine