กลับมาถึงเกส เฮ้าส์เกิดอาการง่วงขึ้นทันที ดื่มนมทีไรมักจะเป็นแบบนี้ล่ะ
โนริโอะ ทำหน้างงแบบไม่ยอมเชื่อว่าผมง่วงจริง ๆ You're Kidding !! แหง ๆ
จะบ้าเหรอ ตาเปลอแล้วเห็นไหม น้ำเต้าหู้ยังไม่หมดถุงเลย ผมโยนให้โนริโอะ จ๊วบบบบบ ต่อ
ดูท่าทางมีฟามสุขเหลือเกินนะนาย...... 

       ผมล้มตัวลงนอนแล้วหยิบ สมุดออกมาขีด ๆ เขียน ๆ แล้วก็ ขอรูปน้องชายโนริโอะ
มาดูเพื่อทำการวาดเล่น...วาดไปวาดมาเด็กอายุ 4 ขวบแก่เหลทอหลาย ก็คนมันไม่มีศิล)ป์นี่หว่า
ลองใหม่อีกรูปก็ยังเหมือนเดิม....เอาให้โนริโอะดู เจ้าตัวหัวเราะใหญ่ ...
 ไม่มีอะไรจะทำอีกแล้ว โนริโอะก็เอา วิทยุพกพาอันเล็ก ๆ มาฟัง
ผมได้โอกาสขอฟังด้วย ....ฟังไปฟังมาไม่มีเพลงเพราะ โนริโอะเลยยกให้ผม

                            " Lao Football On Radio!! "

   รายการนี้มันเหลือเกิน เป็นการถ่ายทอดสดฟุตบอลลาว เตะระหว่าง
มหาวิทยาลัยแห่งซาติ VS กองทัพประซาซนลาว โฆษกพากษ์ได้มันส์มากกกกกก...
ผลปรากฎว่าเสมอกัน 1:1 โดย แสงเพชรแห่งมหาลัยแห่งซาติเป็นผู้ตีเสมอ
ฟังไปฟังมา....แล้วก้ได้หัวเราะ !!!!!!!

      ลูกเต๋แจ = ลูกเตะมุม
      ลูกหัวตี = ลูกหัวซิด =  ลูกโหม่ง
      เดิ่น = สนาม
      ซอด = ทะลุ

        ไม่น่าเชื่อ.....อยากจะไปร่วมอยู่ในเหตุการณ์เหลือเกิน 
หมดฟุตบอลแล้วก็ไม่มีอะไรทำ เราก็เลยนอนคุยกันเล่น ๆ นอนมองดูผนัง
โนริโอะยืนยันว่า ผนังนั้นอาร์ตมาก และตลก แต่ผมไม่เห็นด้วยแม้แต่น้อย
ข้อความเลอะไปหมด ไม่รู้ภษาษา อะไรต่อมิอะไร และสายตาผมก็สอดส่องหา
ภาษาไทย... จะมีคนไทย มาที่นี่แล้วมืออยู่ไม่สุขไหมหนอ
       
     และ..มันก็อยู่ในกลุ่มพวกนั้นเอง...ผมเจอมันแล้ว
ข้อความสั้น ๆ พร้อมรูปตา คล้าย ๆ     " อ๊ะ ๆ ตาวิเศษเห็นนะ"  ข้อความ
ที่น่าอับอาย.... " ดูมันทำ "  ผมพยายามอ่านขเอความอื่น ๆ 
บางอันก็เป็นกลอน บางอันเป็นรูปแล้วมีคนวาดต่อกันเรื่อย ๆ ดูสกปรก

            " Which one is art, Norio? "
           " Look !! All of them! "

ในบรรดาข้อความเหล่านั้น ผมจดกลอนอันนึงลงในกระดาษ

	" Whoose woods these are I do not know.
	His house is the village though
	He will not see we stopping here,
	To watch his woods till up the snow.
	My little horse will think it's queer
	To stop without a farmhouse near
	Between the woods and frozen lake.
	The darkest evening of the uear,
	He gives his hardness bless a shake,
	To ask it there is some mistakes.
	The only other sound the sweep.
	Of easy wind and downy flake.
	These woods are lovely dark and deep
	But I have promise to keep,
	And miles to go before I sleep."
			จาก ใครไม่รู้

     อานุแห่งความง่วงเข้าครอบงำจนผมไม่อาจจะลืมตาอยู่ได้อีกต่อไป
แต่โนริโอะยังเคี้ยวมาม่าแห้งรสเป็ดพะโล้เล่น ซื้อมาในราคา 7 บาท ที่นี่เขาไม่รับเงินเหรียญ
และเงินลาวไม่มีเงินเหรียญด้วย ...เป็นความรู้ใหม่ จริง ๆ

    โนริโอะนอนเมื่อไหร่ผมไม่รู้ แต่ผมหลับไปนานแล้ว....zzzzzzzz 

วันที่ 5 ตรงไปยังวังเวียง