Part II...

08:45 AM.

       " เฮ้อ ค่อยยังชั่วหน่อยที่ยังเข้ามาทัน " เคตะพึมพำ " ใช่ๆ ถ้าไม่ทันล่ะก็ ต้องเป็นความผิดของนายแล้วล่ะ" เรียวเฮเอาศอก กระทุ้งเข้าที่ท้องริวอิจิอย่างเบาๆ " เอ้า มาโทษฉันอีก แค่ตื่นสายนิดเดียวเอง แล้วเนี่ยก็มาทันแล้วนี่นา " ริวอิจิเถียง " เอาล่ะ เลิกเถียงกันซักทีเหอะ เอาล่ะแยก ไปห้องแต่ละคนกันดีกว่ามัวแต่เถียงกันอย่างนี้ ก็เข้าโฮมรูมสายกันพอดี" เคตะ ยกมือพลางบอกให้หยุด จากนั้นทั้งสามคนก็แยกจากกัน ไปเรียนห้องของแต่ละคน 09:40 AM. ที่ห้องของริวอิจิ อาจารย์ วิชาที่สองก็เข้ามา อาจารย์คนนี้ นักเรียนทั้งหลาย ยกให้ปรมาจารย์ปราบเด็กนักเรียน เพราะแกทั้งเคี่ยว ทั้งดุ ดุถึงขนาดที่ริวอิจิยังนึกอิจฉาสองคนที่เหลือยังไม่หาย ที่ไม่ได้เรียนกับอาจารย์คนนี้ "เอาล่ะ นักเรียนทุกคน เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา ครูได้สั่ง ให้วาดรูปในจินตนาการที่อยู่ที่นักเรียนใฝ่ฝันอยากจะอยู่มา ส่งวันนี้ใช่มั้ย" พอได้ยินอย่างนั้น ริวอิจิ ถึงกับตาค้าง สะดุ้งเฮือก เขาดันลืมไปสนิทเลย "ซวยแล้วมั้ยล่ะ" อากิระเพื่อนโต๊ะข้างๆ ซึ่งริวอิจิถือว่าเจ้าเนี่ยเพื่อนตายของเค้าเลยล่ะ ชิงพูดก่อนที่ริวอิจิจะพูดซะอีก เห็นมะสองคนเนี้ย เพื่อนตายกันแค่ไหน ขนาดการบ้าน ยังนัดกันไม่ทำเล้ยยย!!!!!!!
         "เฮ้ยย อากิระนายก็.. ยังไม่ได้ทำเหรอวะ" ริวอิจิพูดเสียงแหบพล่า ขณะที่อาจารย์สุดเขี้ยว กำลังจะเดินมาที่โต๊ะของเค้า "เออดิ่ วันเสาร์อาทิตย์ ก็เล่นเกมส์ใหม่ที่เพิ่งซื้อมาน่ะ ลืมไปสนิทเลย" อากิระกลืนน้ำลายเอื๊อกใหญ่ วิธีการลงโทษของอาจารย์คนนี้นั้น เรียกได้ว่าไม่หนัก แต่ก็ทำให้คนที่โดนลงโทษอับอายขายหน้าไปทั่วโรงเรียนเลยล่ะ ริวอิจิยังจำครั้งนั้นได้ไม่เคยลืม เป็นชั่วโมงบ่ายๆ วิชาอาจารย์นี้แหละ เค้าเผลอหลับเนื่องจากเมื่อวานเหนื่อยกับการ ถ่ายรูปลงนิตยสาร แถมยังต้องเดินทางไปให้สัมภาษณ์ ทางวิทยุของต่างจังหวัด แล้วอาจารย์เนี้ย ก็ได้เดินเข้ามาหาริวอิจิ ตบโต๊ะ ของริวอิจิ แรงมากๆ จนริวอิจิต้องสะดุ้งสุดตัวตื่นขึ้นมา อาจารย์เค้าไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่พูดคำๆเดียวว่า " คลาน!! " เท่านั้นแหละ คนทั้งโรงเรียนจะได้เห็นแมว เหมียวพันธุ์ใหม่ที่หน้าตาน่ารักมาก(แห่ะๆ เอาเรื่องส่วนตัวมาปนแล้ว ~o~) คลานทั่วโรงเรียน คนที่เห็นนั้น ต่างหัวเราะ แล้วก็ขำกันมาก
        ริวอิจิ นั้นจากหน้าที่ ไชนีส ขาวจั๊วะ กลายเป็นแดงก่ำอย่างกะลูกตำลึงเลยทีเดียว "บรื๋ออออ!!! " ริวอิจิคิดสภาพในวันนั้น ถึงกับเหงื่อไหลอย่างกะน้ำตกไนแองการ่า " อ๋อ!!! นึกออกแล้ว" ริวอิจินึกอะไรออกบางอย่าง จึงต้อง หันไปพึ่งเพื่อนรักอย่างอากิระให้ช่วย ริวอิจิ กระซิบกระซาบอยู่ครู่นึง อากิระก็ร้องอ๋อออกมา พออาจารย์เดินมาที่โต๊ะริวอิจิ อากิระ ก็ร้องออกมาอย่างเสียงดังเอามากๆ "โอ๊ย!!! ช่วยด้วย " อากิระร้องเสียงดังจนอาจารย์ ตกใจตามไปด้วย "นี่ มัตสึดะคุง เธอเป็นอะไรน่ะ" " ปวดท้องครับอาจารย์อยู่ๆก็ปวดขึ้นมาเลยล่ะครับ!!!" อากิระพูด พร้อมกับเอามือกุมท้องไว้ "หา! ปวดท้องเหรอ งั้นใครก็ได้ไปส่ง มัตสึดะที่ห้องพยาบาล ทีไป " พอพูดจบ ริวอิจิ ยกมือทันที "ผมเองครับอาจารย์" " อืม งั้นรีบๆพาไปกินยาซะนะ เดี๋ยวจะเป็นหนัก" "ครับ " โอ้ช่างเป็นเสียงสวรรค์เหลือเกิน " ไปเถอะ อากิระ"
        จากนั้น ริวอิจิ ก็ได้พาอากิระไป "ฮ่าๆๆๆ เกือบไปแล้วมั้ยล่ะ นี่ดีนะ ที่นายคิดแผนทัน ไม่งั้น ได้เป็นแมวพันธุ์ใหม่แน่"อากิระพูดกับริวอิจิพร้อมกับปาดเหงื่อของตัวเองไปด้วย "เออใช่ๆ ดีนะที่ฉันน่ะหัวแหลม" "55555" เสียงหัวเราะประสานเสียงกันอย่างลงตัว ของทั้งสองทำให้เพื่อนที่เรียนห้องอื่นหันมาดู จนทั้งสองต้องรีบเดินไปหาที่หลบภัยซะแล้ว ส่วนทางด้านเคตะ "นี่เคตะคุง" เสียงอ่อนหวานที่ฟังดูก็รู้เลยว่าเป็นผู้หญิง เรียกเคตะ " อืม.. มีไรเหรอ"
        เคตะกำลังจดจ่อกับเกมส์ที่เพื่อนเอามาให้เล่นตอบรับ โดยที่ไม่ค่อยจะสนใจฟังซักเท่าไหร่นัก "คือว่า วันนี้น่ะฉันทำข้าวกล่องมาให้เคตะคุง ลองชิมดูน่ะ" หญิงสาวผู้อ่อนโยนพูดพร้อมกับ ยื่นข้าวกล่องที่ตัวเองตั้งใจทำมาให้เพื่อเคตะโดยเฉพาะ!! " เหรอ ขอบใจนะ" ไม่สนใจอีกตามเคย แต่ก็ยังรับของมา( เฮ้อ~_~;) ชีวิตประจำวันที่โรงเรียนของเคตะนั้น ทำให้เพื่อนๆหลายคนแอบนึกอิจฉาไปบ้างเหมือนกัน เพราะวันๆ ก็มีแต่ผู้หญิงหน้าตาน่ารักๆ ทำนู่นทำนี่มาให้เคตะอยู่เสมอ แต่เคตะก็ไม่ค่อยจะสนใจซักเท่าไหร่นัก จะสนใจก็แต่เรื่องร้องเพลง เต้น หรือสิ่งที่ตัวเองชอบเท่านั้นแหละ แต่ถ้าจะสนใจผู้หญิงล่ะก็ เจ้าตัวเค้าขอที่แบบแต่งตัวเรียบร้อยมาก่อนเป็นอันดับหนึ่งเลยล่ะ พอผู้หญิงคนนั้นเดินจากไป เพื่อนตัวแสบก็เดินปรี่เข้ามาทันที "เฮ้ย เคตะทำไมไม่หัน ไปคุยกับเค้าบ้างวะ ฉันเห็นแล้วอิจฉาจัง คนเนี้ยป๊อบมากเลยนะ เอ๊ะ! แต่เมื่อวานยังเห็นเดินกับผู้ชายตัวสูงๆอยู่เลย"
        "ไม่หรอก ไม่ค่อยชอบผู้หญิงที่ต่อหน้าอ่อนหวานลับหลังเป็นคนไม่ดีน่ะ" โอ้โห คำพูดเจ็บแสบเหลือเกิน ทำให้เพื่อนหน้าหงายไปเลยแต่ยังไงๆด้านเคตะคุงนี่ อะไรอะไรมันก็แสนหวานไปหมดเลยน้อออ ไปดูทางด้านเรียวเฮของ(พวก)เราบ้างดีกว่า ทางด้านเรียวเฮนั้น เรียนอยู่ในชั้นที่เป็นผู้ใหญ่กว่า จึงมีการจับกลุ่มคุยกันแต่ละเรื่องซะมากกว่า โดยจะไม่ค่อยแบ่งชายหญิงซักเท่าไหร่ อย่าง พวกที่ชอบแฟชั่น พวกสร้อยข้อมือ สร้อยคออะไรพวกนี้ก็จะคุยกันตามภาษาคนเที่ยว หาซื้อของบ่อยนั่นแหละ ส่วนเรียวเฮน่ะ เป็นคนที่มีเสน่ห์นะ ขนาดไม่ต้องลุกไปเดินหาเพื่อนคุย ก็ยังมีเพื่อนมาคุยกันถึงที่ การคุยก็จะไปแบบผู้ใหญ่ๆหน่อย ก็จะมีเพื่อนอยู่4-5 คนที่ แบบสนิทมากๆหน่อยกับเรียวเฮ ส่วนใหญ่ก็จะคุยกันเรื่องสัพเพเหระกัน คุยเรื่อง pv ตัวใหม่บ้าง คุยเรื่องการเต้นบ้าง แต่วันนี้น่ะ พวกเค้าคุยเรื่องอะไรกันนะ (อยากรู้จัง *_*)
        "นี่เรียวเฮ เมื่อวานฉันเห็น โองาตะ เคตะคุง แล้วก็นายไปที่โรงยิมกัน พวกนายไปทำไมเหรอ" เพื่อนหญิงที่หลงใหลได้ปลื้มเคตะก็ถามเรียวเฮขึ้นมา "อ๋อ วันนี้น่ะ มันถึงวันดวลการเต้นของเจ้า ริวอิจิน่ะสิ เมื่อวานริวอิจิก็เลยขอร้องให้ฉันกับเคตะไปช่วยซ้อมเป็นเพื่อนน่ะ" "ฮะ ดวล? ดวลอะไรเหรอ" เพื่อนชายอีกคนถามขึ้นมาอย่างสงสัย "คือ มันก็ไม่ได้ดวลอะไรที่แบบร้ายแรงหรอกนะ แค่ดวลการเต้นเท่านั้นแหละ แต่เรื่องมันยาวนะ" "เออ ไม่เป็นไรหรอกอยากรู้" เพื่อนๆต่างก็อยากรู้อยากเห็นกัน เรียวเฮเห็นท่าทางที่อยากฟังกันนัก ก็เลยใจอ่อน "คืองี้ วันนึงริวอิจิเห็นพวก Flame เค้ากำลังซ้อมเต้นกันอยู่ ริวอิจิเห็นว่าพวกเค้าน่ะเก่งๆกันทั้งนั้นโดยเฉพาะยูสุเกะน่ะ ก็เลยอยากจะลองแข่งเต้นกันดู ก็เลยไปท้าดวลเค้าน่ะ" "แล้วใครเป็นคนตัดสินล่ะ" เพื่อนคนนึงสงสัย "ก็จะให้สต๊าฟ ที่ดูแลพวกเราแล้วก็สต๊าฟของFlame มาดูน่ะ"
        "มันก็ใหญ่โตเหมือนกันนะเนี่ย" "ไม่หรอกนะ ฉันว่า"เพื่อนอีกคนนึงพูด "แล้วทำไม ไม่เต้นในสวนสาธารณะ แล้วให้คนที่ผ่านไปผ่านมาตัดสินล่ะ" เพื่อนต่างก็เห็นด้วยกับความคิดเห็นนี้ "ที่จริงก็กะจะทำแบบนั้นอยู่หรอกนะ แต่แค่เรื่องท้าเต้นแค่นี้เนี่ย ไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่หรอก" พอฟังอย่างนั้นแล้ว เพื่อนๆต่างก็พยักหน้ากันคนละสองสามที 00:00 PM. " เมื่อไหร่ พวกนั้นจะมากันซักทีล่ะเนี่ย" เคตะบ่น เคตะกำลังนั่งเท้าคาง มองนาฬิกาเล่นอยู่ในโรงอาหารที่ผู้คนยังไม่ค่อยทะยอยมาเท่าไหร่นัก ในมือก็ยังถือข้าวกล่องที่ สาวคนนึงให้มา "มาแล้วๆ"
        เสียงดังมาแต่ไกล ไม่ใช่ใครที่ไหน ริวอิจิกับอากิระ คู่ซี้นรกกลัวนั่นเอง "เฮ้อ กว่าจะมาได้นะ " "บ่นไปได้" อากิระ แซวเคตะ "ใช่ๆบ่นอย่างกะยายแก่แน่ะ" ริวอิจิก็ตามสมทบ "55555" สองคนนี้อย่างที่บอก เพื่อนตายกัน ทำอะไรก็ย่อมจะเข้าขากันดีเหลือเกิน "เออ หัวเราะกันเข้าไป้" เคตะงอน ริวอิจิเหลือบไปเห็นข้าวกล่องที่อยู่บนโต๊ะ "เฮ้ย เคตะวันนี้มีคนเอาข้าวกล่องมาให้อีกแล้วเหรอ แหม อิจฉาจัง" "นายอยากกินเหรอ ถ้านายอยากกินล่ะก็ฉันยกให้นาย" เคตะบอกริวอิจิ ทำให้ริวอิจิตาลุกวาวเลยทันที" "อ๊ะ จริงเหรอ ขอบใจนะ แต่ฉันไม่เอาหรอก" "อ้าวทำไมอ่ะ" อากิระ ที่กำลังคิดว่าลาภปากซะแล้วก็นึกสงสัยออกมา "ก็คนทำ เค้าตั้งใจจะทำให้เคตะนี่นา"
        "อืมใช่ๆ ถูกของริวอิจิ"อากิระเห็นด้วย "งั้น ฉันกินนายค่อยกินตามก็ได้"เคตะออกความคิดเห็น "ถ้างั้นก็ OK!! เลยคร้าบบ"ริวอิจิตอบอย่างดีใจที่จะได้กินของฟรี แหมก็ของมันฟรีนี่นา จะให้ปล่อยหลุดมือไปได้ยังไงล่ะ ยังไม่ได้คุยอะไรกันมากนัก เรียวเฮก็มาถึง "อ้าวมากันเร็วจัง ฉันนึกว่าฉันจะมาก่อนพวกนายซะอีก" "ถ้ามากันครบแล้วก็ไปซื้อข้าวกันเหอะ หิวแล้ว"อากิระชักชวนเพื่อนๆไปซื้อข้าวกัน ซึ่งทุกคนก็เห็นด้วย แยกย้ายกันไปซื้อกัน

********************************************************

หนึ่งวันของสามหนุ่มวงวินส์ 1 / 2 / End

From Feel To w-inds
          อันนี้ก็เป็น ฟิคชั่นอีกเรื่องนึงที่มาจากน้องที่เป็นแฟนของวงๆ นี้หละนะคะ ก็ต้องติดตามอ่านกันต่อไปว่า พวกเค้าจะไปดวลอะไรกัน? ที่ไหน? ยังไงกะใคร? อืม ต้องตามดูต่อไปนะคะ ^^

With love from meichan

© 2002 by Feel To w-inds. All Right Reseved.