|
|
|
มนุษย์
- ข้าพเจ้าเคยอ่านบทความ
ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นคอลัมในหนังสือพิมพิ์ฉบับหนึ่ง
ซึ่งนำการแสดงธรรมของพระรูปหนึ่งซึ่งเป็นเจ้าอาวาสอยู่ที่วัดป่าในภาคเหนือ
ผมก็จำไม่ได้ด้วยซิครับว่าวัดอะไรเพราะเป็นเวลาเนิ่นนานถึง
10 ปีแล้ว
ท่านแสดงธรรมให้ข้อคิดในเรื่องของมนุษย์ไว้อย่างน่าสนใจดังนี้
- มนุษย์เราทุกวันนี้
ท่านแบ่งตามการกระทำมาแต่ปางก่อน
กุศลกรรมพาให้เกิดมาเป็นมนุษย์ขณะนี้
แบ่งออกเป็น 5
ประเภทด้วยกัน
- 1.
มนุษย์เทโว คือ
มนุษย์เทวดา
ชาติก่อนชาตินี้ท่านประกอบการกุศลครบคือ
ทำบุญรักษาศีลภาวนา
แต่ท่านไม่บรรลุธรรมชั้นสูง
ท่านจึงต้องเกิดมาใช้กรรม
ท่านจึงเป็นมนุษย์อยู่อย่างเทวดา
ท่านไม่โลภ
ไม่โกรธ ไม่หลง
ท่านเป็นที่พึ่งของคนทั้งหลาย
ท่านมีแต่การให้อภัย
ท่านรู้จักอายและรู้จักรับผิดชอบ
ไม่โยนบาปให้ใครเมื่อผิดพลาด
ชีวิตและงานของท่านมีแต่เสียเปรียบ
คนจะรู้จักบุญคุณของท่านก็ต่อเมื่อท่านพ้นไปหรือจากไปแล้ว
มนุษย์ประเภทนี้มีปะปนอยู่กับพวกเราประมาณ
10%
- 2.
มนุษย์โส คือ
มนุษย์ธรรมดา
ชาติก่อนชาตินี้
ท่านชอบทำบุญรักษาศีล
แต่การภาวนาของท่าน
- น้อยไปหน่อย
ท่านจึงเป็นคนซื่อตรงมีสัจจะ
ท่านมีโลภมีโกรธเหมือนมนุษย์
ชีวิตและงานของท่านเจริญก้าวหน้า
ท่านทำงานด้วยความรับผิดชอบ
หากท่านผิดพลาดก็ไม่โยนบาปให้ใคร
วิถีทางของท่านส่วนมากกลางๆ
แต่ผู้อื่นที่ร่วมงานเห็นว่าท่านเป็นอุปสรรค
ท่านจึงมักถูกเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ
ทำงานอยู่แห่งเดียวไม่เป็นสุข
แต่ท่านก็มักเป็นประโยชน์ต่องานเสมอ
ท่านจึงมีคนรักและคนชังพอๆ
กัน
มนุษย์ประเภทนี้มีปะปนอยู่กับพวกเราประมาณ
30%
- 3. มนุษย์สเปโต
คือ มนุษย์เปรต
ชาติก่อนชาตินี้ท่านทำบุญและรักษาศีลไว้มาก
แต่การกระทำของท่านจากการวิเคราะห์พิจารณาขาดความตั้งใจ
ท่านมีโลภ
มีโกรธ มีหลง
ไม่คอยจะควบคุมอารมณ์
มีความโลภเป็นพื้นฐาน
จิตใจไม่ผ่องใสมีความอยากอยู่ตลอดเวลา
ได้เท่าไหร่ไม่รู้จักพอ
อยากได้ลาบยศสรรเสริญหากไม่ได้ดังใจก็โกรธ
เข้าข้างตัวเองอยู่ตลอดเวลา
วิถีทางค่อนข้างต่ำ
และมักสร้างอุปสรรคให้ส่วนรวมบ่อยๆ
มนุษย์ประเภทนี้มีปะปนอยู่กับพวกเราประมาณ
30%
- 4. มนุษย์อสุโร
คือ มนุษย์อสูร (อสูรกาย)
ชาติก่อนชาตินี้ท่านเป็นผู้ประกอบกุศลผลบุญมาครบเครื่องคือ
ทาน รักษาศีล
ภาวนา
แต่ท่านหลงทางในด้านการภาวนา
(ภาวนาผิดทาง -
นอกครู)
ท่านจึงมีบุญบารมีมาก
ท่านจึงเป็นคนอยากสู้
อยากลอง
อยากเสี่ยง
เพราะสำคัญผิดคิดว่าตนเองเก่งกว่าใครๆ
คิดว่าอะไรต่างๆ
นั้นหากขาดตนแล้วจะเสียหาย
จึงคิดว่าเป็นหน้าที่ของตนที่จะต้องเข้าปกป้อง
ชอบกำจัดอุปสรรคแรงๆ
วิถีทางของท่านสูง
เมื่อผิดพราดก็ตกแรงๆ
เช่นกัน มักพาเราดังและดับเสมอ
มนุษย์ประเภทนี้มีปะปนอยู่กับพวกเราประมาณ
20%
- 5. มนุษย์นรโก
คือ มนุษย์นรก
ชาติก่อนชาตินี้
ท่านไม่ค่อยจะประกอบกุศลผลบุญ
จึงเป็นคนมีโลภมีโกรธ
มีหลง
ครบเครื่อง
มีความหลงคือความโง่เป็นพื้นฐาน
เขาจึงเห็นคนดีเป็นคนโง่
จิตใจของเขาเหมือนสัตว์นรก
เขาจึงกรุณาปราณีคนไม่เป็น
สิ่งที่เขาจะได้ไม่ว่ามากหรือน้อยย่อมมีราคาแพงกว่าโลกทั้งมวล
เขาจึงทำอะไรก็ได้ตามใจชอบของเขา
มนุษย์ประเภทนี้มีปะปนอยู่กับพวกเราประมาณ
10%
|