Artus werkte reeds mee aan Killary Harbour. Hij was assistent bij de privéfirma Universal Video, die programma’s maakte voor zowel BRT als RTB. In 1970 ging Universal Video failliet, daarom werd de bvba ARK door hem opgericht. Artus nam de leiding op zich, bijgestaan door Freddy Rents (directeur foto) en Paul Kerremans (chef electro)

Louis Artus geconcentreerd aan het filmen.

Plezier maken met script-girl Marieke Vervaeke.

Aan de andere kant van de camera

Oorspronkelijk was Louis Artus monteur. Al vlug ruilde hij de montagetafel voor het camerawerk. Vanaf Tijl Uilenspiegel heeft hij alle feuilletons gedraaid. Daarnaast werkte hij ook mee aan het populaire reeks Ten huize van met Joos Florquin. Artus is van Waalse afkomst, maar spreekt nu vlot Nederlands, allemaal dankzij de jeugdfeuilletons.

Kijkt u met een tevreden gevoel terug op de tijd van de jeugdfeuilletons?
“Ja, en hoe ! Het was formidabel, echt een magnifieke periode. Na een tijdje werden we een  heel hechte vriendengroep. We leefden dan ook  4 à 5 maanden per jaar samen.”

Hebt u een voorkeur voor een bepaalde reeks ?  
"Johan & de Alverman en Kapitein Zeppos waren voor mij, zoals voor zovelen, de absolute toppers. Op technisch vlak zijn ze allemaal goed gemaakt. In het begin was alles veel moeilijker, omdat het materiaal veel groter was. De eerste camera’s wogen 20kg, moet je weten.  Alles ging natuurlijk veel vlugger naar het einde toe. Qua scenario zie ik weinig verschil."

U werkte zowel onder Bert Struys als Jef Ceulemans. Is er een merkbaar verschil in aanpak?
"Ik spreek me daar niet graag over uit, maar ik werkte toch het liefst met Struys. We hebben lange tijd samengewerkt en ze zijn samen gegroeid in het maken van jeugdfeuilletons. Bert stopte nooit met werken. Als de montage af was, speelde hij enkele maanden theater en daarna startte de voorbereiding voor het nieuwe feuilleton."

Over de omstandigheden van het ontslag van Bert Struys wil hij weinig kwijt. Wat gebeurd is, is voorbij, vindt hij. Dit betekent niet dat hij ermee akkoord gaat: "Als je een stok wil vinden om iemand te slaan, zul je er altijd een vinden," verklaart hij de houding van de BRT-leiding.

Zijn er momenten die u speciaal bijgebleven zijn?
”Ik weet nog goed dat we voor de reeks ‘Zeppos’ op het Madouplein in een 110 meter hoge wolkenkrabber filmden.  We moesten in een cementpijp aan de kabel van een kraan naar boven en beneden bungelen. Niet één keer, maar zes of zeven keer. Echt beangstigend.”