Een grote meneer
Het fenomeen Zeppos
Sfeer op de set
Senne als tekstregisseur

De immer goedlachse
Senne Rouffaer.

|
Een
grote meneer 
Senne Rouffaer is één van de grootste acteurs die ons landje rijk is,
een acteur ook die groot geworden is door het jeugdfeuilleton. Hij speelde
al mee in De reis om de wereld in 80 dagen en
Manko Kapak, maar zijn grote
doorbraak was Tijl Uilenspiegel, waarin hij de hoofdrol voor zijn rekening
nam. Hij werd pas echt een beroemdheid toen hij in Kapitein Zeppos de
redder in nood mocht spelen. Naast een aanbeden acteur was hij ook nog
spelregisseur van een negental jeugseries, waaronder Het Zwaard van
Ardoewaan, de Tijdscapsule en Axel
Nort.
Op 14 februari 2000 vertelde hij er ons meer over.
Het
fenomeen Zeppos
Denkt
u nog vaak terug aan de glorietijd van het Vlaamse jeugdfeuilleton?
"Neen, niet echt, maar ik word er wel regelmatig mee geconfronteerd.
Op café hoor ik vaak 'dat is em, wedden voor een pint ?',
dan denk ik er wel even aan. En ik moet zeggen, dat is wel leuk,
ja. Ik zat ooit een koffie te drinken op de Vrijdagsmarkt in Gent, toen ik
plots hoorde : 'Look, there, Captain Zeppos.' Die vrouw kwam uit Australië
! Zeppos is in alle mogelijke landen geweest. Ik heb daar echter nooit
iets van gemerkt, noch financieel, noch op andere gebieden."
Hoe
verklaart u het fenomeen Zeppos ?
"Het
is echt een heel raar fenomeen. Het blijft gewoon duren. Ik herinner me
mensen die zich haastten om thuis te zijn wanneer Zeppos op tv kwam.
Iedereen was er, de hele familie, tot de nonkels en de tantes toe. Er zijn
veel feuilletons geweest, maar Zeppos blijft toch iets speciaals. Ik vraag
me ook nog altijd af hoe het komt dat precies die serie zo enorm populair
geworden is. De enige reden die ik kan bedenken is de combinatie van het
landelijke met het vreemde. Zeppos bleef een eenzelvige figuur in het dorp
en toch werd hij aanvaard. Het was heel herkenbaar. Het script was
natuurlijk ook heel goed."
Wie
kwam er op het idee om een varende auto in de serie in te lassen ?
"In
de eerste reeks reed Zeppos met een jeep, wat toen ook al spectaculair
was. In de tweede reeks gebruikte men 'dat curieus autootje'. Het idee
kwam van scenarist Louis De Groof. Hij had de amfibiewagen ooit gezien in
Hamburg, waar het gebruikt werd door de havenpolitie. Het werkte op de
voorwielen, het was dus niet goed wendbaar. Bij de minste beweging van het
water zwalpte het van de ene kant naar de andere. Er was geen wenden aan,
maar het was aardig om zien."
Sfeer
op de set
Hoe
was de sfeer op de set ?
"Heerlijk. Natuurlijk waren er al eens spanningen. Als er gewerkt
moest worden, werd er ook gewerkt, maar meestal verliep alles vol
ontspanning, grappen en jolijt. Het was een heel gezellige troep mensen.
Ik herinner me dat we soms enorm hard moesten werken, tot 's avonds laat.
Voor Tijl Uilenspiegel vooral. We werkten gelijk de ezels voor iets
meer dan een zakcent. Maar we deden het graag, dus we klaagden niet."
U
hebt veel samengewerkt met Bert Struys. Hoe was uw relatie met hem ?
"Zeer, zeer goed. Nu nog trouwens. We waren al goede vrienden van in het
theater en wisten dus al wat we aan elkaar hadden. Bert was een
onwaarschijnlijke wroeter, hij ging keihard door en zijn werk was heel
degelijk. Plots moet hij min of meer in ongenade gevallen zijn bij de
leiding en werd hij niet meer gevraagd mee te werken aan het jaarlijkse
feuilleton. Zijn ontslag had een
bittere nasmaak. Hij wilde helemaal
nog niet stoppen. Bij controverses tussen mensen worden soms knopen
doorgehakt, waarvan je denkt: waar is die knoop eigenlijk?"
Had u contact met de BRT-leiding ?
"Eigenlijk niet zoveel, behalve die ene keer. Soms gingen wij de boeken van
de feuilletons signeren op boekenmarkten. We kregen er iets voor, zo'n
duizend frank. Toen de BRT er lucht van kreeg, hebben ze dat onmiddellijk
verboden."
Senne
als tekstregisseur 
U was ook tekst/spelregisseur in ondermeer Midas, Fabian van Fallada en
De Kat. Wat hield dit in?
"In
de eerste plaats moest ik de acteurs leren omgaan met de camera. Het was
ook zo dat aflevering 1 tot en met 13 kris kras door elkaar opgenomen
werden naargelang het decor. Ik moest er dan voor zorgen dat de acteurs
wisten waar ze precies stonden in de spanningsvelden van de aflevering. Ik
moest ze eraan herinneren dat ze net van plaats x kwamen, hoewel dat al
drie weken geleden opgenomen was. Verder hielp ik hen met het inoefenen
van de dialogen."
|