De immer goedlachse
Senne Rouffaer.

Een grote meneer

Senne Rouffaer is één van de grootste acteurs die ons landje rijk is, een acteur ook die groot geworden is door het jeugdfeuilleton. Hij speelde al mee in De reis om de wereld in 80 dagen en Manko Kapak, maar zijn grote doorbraak was Tijl Uilenspiegel, waarin hij de hoofdrol voor zijn rekening nam. Hij werd pas echt een beroemdheid toen hij in Kapitein Zeppos de redder in nood mocht spelen. Naast een aanbeden acteur was hij ook nog spelregisseur van een negental jeugseries, waaronder Het Zwaard van Ardoewaan, de Tijdscapsule en Axel Nort.
Op 14 februari 2000 vertelde hij er ons meer over.  

Het fenomeen Zeppos

Denkt u nog vaak terug aan de glorietijd van het Vlaamse jeugdfeuilleton?
"Neen, niet echt, maar ik word er wel regelmatig mee geconfronteerd. Op café hoor ik vaak 'dat is em, wedden voor een pint ?',  dan denk ik er wel even aan. En ik moet zeggen, dat is wel leuk, ja. Ik zat ooit een koffie te drinken op de Vrijdagsmarkt in Gent, toen ik plots hoorde : 'Look, there, Captain Zeppos.' Die vrouw kwam uit Australië ! Zeppos is in alle mogelijke landen geweest. Ik heb daar echter nooit iets van gemerkt, noch financieel, noch op andere gebieden."

Hoe verklaart u het fenomeen Zeppos ?
"Het is echt een heel raar fenomeen. Het blijft gewoon duren. Ik herinner me mensen die zich haastten om thuis te zijn wanneer Zeppos op tv kwam. Iedereen was er, de hele familie, tot de nonkels en de tantes toe. Er zijn veel feuilletons geweest, maar Zeppos blijft toch iets speciaals. Ik vraag me ook nog altijd af hoe het komt dat precies die serie zo enorm populair geworden is. De enige reden die ik kan bedenken is de combinatie van het landelijke met het vreemde. Zeppos bleef een eenzelvige figuur in het dorp en toch werd hij aanvaard. Het was heel herkenbaar. Het script was natuurlijk ook heel goed." 

Wie kwam er op het idee om een varende auto in de serie in te lassen ?
"In de eerste reeks reed Zeppos met een jeep, wat toen ook al spectaculair was. In de tweede reeks gebruikte men 'dat curieus autootje'. Het idee kwam van scenarist Louis De Groof. Hij had de amfibiewagen ooit gezien in Hamburg, waar het gebruikt werd door de havenpolitie. Het werkte op de voorwielen, het was dus niet goed wendbaar. Bij de minste beweging van het water zwalpte het van de ene kant naar de andere. Er was geen wenden aan, maar het was aardig om zien."

Sfeer op de set

Hoe was de sfeer op de set ?
"Heerlijk. Natuurlijk waren er al eens spanningen. Als er gewerkt moest worden, werd er ook gewerkt, maar meestal verliep alles vol ontspanning, grappen en jolijt. Het was een heel gezellige troep mensen. Ik herinner me dat we soms enorm hard moesten werken, tot 's avonds laat. Voor Tijl Uilenspiegel vooral. We werkten gelijk de ezels voor iets meer dan een zakcent. Maar we deden het graag, dus we klaagden niet."

U hebt veel samengewerkt met Bert Struys. Hoe was uw relatie met hem ?
"Zeer, zeer goed. Nu nog trouwens. We waren al goede vrienden van in het theater en wisten dus al wat we aan elkaar hadden. Bert was een onwaarschijnlijke wroeter, hij ging keihard door en zijn werk was heel degelijk. Plots moet hij min of meer in ongenade gevallen zijn bij de leiding en werd hij niet meer gevraagd mee te werken aan het jaarlijkse feuilleton. Zijn ontslag had  een bittere nasmaak. Hij wilde  helemaal nog niet stoppen. Bij controverses tussen mensen worden soms knopen doorgehakt, waarvan je denkt: waar is die knoop eigenlijk?" 

Had u contact met de BRT-leiding ?
"Eigenlijk niet zoveel, behalve die ene keer. Soms gingen wij de boeken van de feuilletons signeren op boekenmarkten. We kregen er iets voor, zo'n duizend frank. Toen de BRT er lucht van kreeg, hebben ze dat onmiddellijk verboden."  

Senne als tekstregisseur

U was ook tekst/spelregisseur in ondermeer Midas, Fabian van Fallada en De Kat. Wat hield dit in?
"In de eerste plaats moest ik de acteurs leren omgaan met de camera. Het was ook zo dat aflevering 1 tot en met 13 kris kras door elkaar opgenomen werden naargelang het decor. Ik moest er dan voor zorgen dat de acteurs wisten waar ze precies stonden in de spanningsvelden van de aflevering. Ik moest ze eraan herinneren dat ze net van plaats x kwamen, hoewel dat al drie weken geleden opgenomen was. Verder hielp ik hen met het inoefenen van de dialogen."