Μάλλον είστε έτοιμοι να το απολαύσετε...
Ξέρετε, μέσα σε κάτι τέτοιες κοσμικές καταιγίδες, μπορείτε να βρείτε την προσωπική σας νιρβάνα...αν είστε έτοιμοι για κάτι τέτοιο κι αν μάθατε να ανιχνεύετε σωστά και να ερμηνεύετε τα σημάδια
που σας αφήνουν ν' ακολουθήσετε
οι φρουροί του σκοτεινού μας στερεώματος...
Και είναι το ύψιστο αγαθό αυτό...η εκμηδένιση του προσωπικού σας εγώ...η δική σας νιρβάνα...ψάξτε στα σκοτάδια κι εκμεταλλευτείτε τις λάμψεις από τις αστραπές που φέρνει άλλη μια διαστημική θύελλα...ίσως ο αντικειμενικός της σκοπός να μην είναι άλλος παρά να μας δείξει το δρόμο...να μας φωτίσει τα μονοπάτια...
|
"...Τι να το κάνεις ένα φίλο που πρέπει να του δείξεις για να δει και να του πεις για να καταλάβει..." ΚΙΚΕΡΩΝ |
|
"...Τη στιγμή που θα καταλάβεις ποιος είσαι, το σύμπαν θα ξεδιπλώσει τα μυστικά του σε σένα. Η σοφία που αναζητάς θα είναι δική σου..." "...Όταν κάποιος μπορεί να ελίσσεται με άνεση ανάμεσα στις όχθες της απόλαυσης και του πόνου, να βιώνει και τα δύο χωρίς να προσκολλάται σε κανένα, τότε υπάρχει ελευθερία..." "...Το μονοπάτι με τη μικρότερη αντίσταση είναι το μονοπάτι της αγάπης, της αρμονίας και της χαράς. Δέξου την κάθε στιγμή όπως είναι. Αυτή η στιγμή που ζούμε τώρα είναι η πόρτα που οδηγεί και στο παρελθόν και στο μέλλον..." "...Καθένας πρέπει να εκτιμήσει ξανά αυτά που έχει μάθει προτού να κάνει μια νέα αρχή..." "...Να είσαι γαλήνιος και θα δεις ότι είσαι ένα μουσικό όργανο στη συμφωνία του σύμπαντος. Βρες τη γαλήνη μέσα σου για να εισέλθεις στην αρμονία και θα νιώσεις την ενέργεια της φύσης να κινείται μέσα από σένα. Αυτή θα σε οδηγεί πάντα..." "...Αυτοί που είναι αληθινά ευτυχισμένοι κάνουν πάντα αυτό που αγαπούν και ταυτόχρονα υπηρετούν και τους άλλους..." "...Το να δίνεις είναι το όργανο μέσα από το οποίο τραγουδάει η ζωή..." GAUTAMA CHOPRA - ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ |
|
"...Οι φιλοκίνδυνοι ήταν αυτοί που είχαν αποφασίσει, πρώτοι, ν' ανακαλύψουν τους δρόμους προσπέλασης. Μερικοί δεν είχαν φτάσει ούτε στα μισά της διαδρομής, είχαν πέσει σε γκρεμούς. Άλλοι είχαν χάσει τα δάχτυλά τους από τα κρυοπαγήματα. Πολλοί είχαν χαθεί για πάντα. Αλλά μια μέρα, κάποιος, έφτασε στην κορυφή και τα μάτια του πρωτοαντίκρυσαν τούτο το τοπίο. Κι η καρδιά του σκίρτησε από χαρά. Είχε δεχτεί να ριψοκινδυνεύσει και τώρα, με την κατάκτησή του, τιμούσε όλους αυτούς που είχαν χαθεί στην προσπάθεια. Μπορεί οι από κάτω να σκέφτηκαν: Και τι ενδιαφέρον έχει εκεί πάνω; Ένα τοπίο είναι! Αξίζει τον κόπο; Αλλά ο πρώτος ορειβάτης ένιωθε που ήταν το ενδιαφέρον: να δέχεσαι την πρόκληση και να πηγαίνεις να την προϋπαντήσεις. Να ξέρεις πως καμιά μέρα δεν είναι όμοια με την άλλη και πως κάθε πρωί έχει το ξεχωριστό του θαύμα, τη μαγική στιγμή του, όπου οι γέρικοι κόσμοι καταρρέουν και ξεπροβάλλουν καινούριοι αστερισμοί. Ο πρώτος που σκαρφάλωσε σ' αυτά τα βουνά θα πρέπει να έθεσε το ίδιο ερώτημα κοιτάζοντας κάτω, τα μικρά σπιτάκια με τα τζάκια τους που κάπνιζαν: Γι' αυτούς τους ανθρώπους όλες οι μέρες είναι ίδιες κι απαράλλαχτες. Τι χάρη έχει αυτό; Τώρα τα βουνά έχουν κατακτηθεί, οι αστροναύτες έχουν περπατήσει στη σελήνη, δεν υπάρχει πια νησί στην υδρόγειο, όσο μακρινό κι αν είναι, που να μην το έχουν ανακαλύψει, εξερευνήσει. Κι όμως, μένουν οι μεγάλες περιπέτειες του πνεύματος. Μακάριοι αυτοί που μπορούν να κάνουν τα πρώτα βήματα. Μια μέρα ο κόσμος θα ξέρει πως ο άνθρωπος είναι ικανός να μιλήσει τη γλώσσα των αγγέλων, να κάνει θαύματα, να θεραπεύει, να κατανοεί..." PAULO COELHO - ΣΤΙΣ ΟΧΘΕΣ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ ΠΙΕΔΡΑ |
