Κάπου εδώ πλησιάζουμε στο πέρασμα στη φαντασία...διακρίνουμε ήδη τον φρουρό του περάσματος...ασυνείδητα ίσως να έχετε ξαναπεράσει κάποτε αυτή την πύλη, μόνο που δεν μπορούσατε τότε να αξιοποιήσετε όλες τις δυνατότητες που ανοίγονταν μπροστά σας...Εδώ συναντάμε κάτι παρόμοιο με την αυλή των θαυμάτων που γνωρίσαμε μέσα από τα παραμύθια...Η φαντασία δεν είναι άλλο από ένα μέρος όπου κάθε ονειροπόληση βρίσκει τη δικαίωσή της...είναι μια χώρα στην άκρη του απείρου την οποία για να επισκεφθεί κανείς, χρειάζεται για διαβατήριο, να διηγηθεί ένα και μόνο όνειρό του...ο φρουρός-κριτής, αφού ακούσει με προσοχή όλα τα όνειρα των επισκεπτών, κρίνει ποιοι δικαιούνται να περάσουν την πύλη και να επισκεφθούν τη χώρα της φαντασίας και ποιων τα όνειρα είναι κατασκευασμένα και πλασματικά, οπότε τους απαγορεύεται η είσοδος...Κάθε φορά που ένας επισκέπτης περνάει αυτή την πύλη καταγράφεται στο βιβλίο επισκεπτών και όταν χρειαστεί να επιστρέψει κάποτε, απαλλάσσεται της διαδικασίας του τεστ ακρόασης...κι αυτό γιατί φτάνει ένα και μόνο όνειρο να έχει βιώσει κάποιος για να κερδίσει το ελευθέρας διαρκείας εφ' όρου ζωής στη χώρα της φαντασίας... Προετοιμαστείτε λοιπόν για τη δική σας ακρόαση-όσοι τη χρειάζεστε-και σας εύχομαι καλή διαμονή σε τούτο τον όμορφο τόπο...θα παραμείνουμε για κάποιο εύλογο χρονικό διάστημα εδώ...όσο θα χρειαστεί για να ξεκουράσουμε τ' όνειρό μας ώστε να μπορέσει να μας οδηγήσει ακόμα βαθύτερα στις διαδρομές των αναζητήσεών μας...

ΠΕΣ ΜΟΥ Μουσική-Στίχοι: Νίκος Ζούδιαρης Ερμηνεία: Αλκίνοος Ιωαννίδης (CD: ΟΠΩΣ ΜΥΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΗΣΥΧΑ) "...Βγήκε ο ήλιος νύχτα στο λιμάνι και πως να κοιμηθώ μ' αν το θέλεις να μπορέσω στρώσ' τα μάτια σου να πέσω. Μες στις πρωινές εφημερίδες τρέχω να κρυφτώ σ' είδα όμως κι ας μη μ' είδες να χορεύεις στις σελίδες. Πες μου, πες μου αν έχω μπει στο αύριο ή αν επιστρέφω πες μου στις εκβολές του χτες μου. Η λοξή ματιά του αστυνόμου με κάνει κι απορώ ίσως να του εφάνη όμως ύποπτο να είμαι μόνος. Πέφτει βροχή, δρόμοι καθρέφτες και μέσα τους γλιστρώ τα όνειρά μου είν' οι φταίχτες συλλαμβάνονται σαν κλέφτες..."

ΠΕΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΠΑΝΕ ΤΑ ΦΙΛΙΑ Μουσική: Γιάννης Νικολάου Στίχοι: Βαγγέλης Βελώνιας Ερμηνεία: Κώστας Μάντζιος (CD: ΑΝ ΗΤΑΝ ΕΥΚΟΛΗ Η ΖΩΗ ΘΑ ΚΡΑΤΑΓΕ ΑΙΩΝΕΣ) "...Πες μου που πάνε τα φιλιά σαν γίνοντ' άστρα και πουλιά και που πετάνε ποιους να γεμίζουν ουρανούς και μας αφήνουν ορφανούς πες μου που πάνε. Όνειρο είν' από παλιά κάθε καινούρια αγκαλιά μα δεν το ξέρει όνειρο που 'χει ξεχαστεί και τώρα θέλει να πιαστεί σε κάποιο χέρι. Πες μου από που να ξεκινά ο χρόνος που όλα τα γυρνά απ' την αρχή τους ποιος να πουλάει τα φτηνά και μένουν όλα σιωπηλά στην ενοχή τους..."

ΣΑΝ ΤΟΥ ΚΑΡΑΒΙΟΥ ΤΗΝ ΠΛΩΡΗ Μουσική: Μιχάλης Χανιώτης Στίχοι: Παντελής Τσομπάνογλου Ερμηνεία: Λιζέτα Καλημέρη (CD: ΖΩΗ ΛΑΘΡΑΙΑ) "...Σαν του καραβιού την πλώρη σε θαλασσοταραχή θα αντέξω για να φτάσω στο επόμενο νησί. Σαν το δέντρο που γεννιέται κάτω απ' το ξερό το φύλλο περιμένω και ελπίζω στον επόμενο το γύρο. Η ζωή μας κύκλους κάνει μες στην ίδια αρτηρία κάθε τέλος, κάθε τέρμα, είναι μια αφετηρία. Σαν το σύννεφο αλλάζω στον καιρό χρώμα και σχήμα μπλέκομαι κι αναστενάζω μέσα στης ζωής το νήμα..."

Στον αστεροειδή των παγετώνων

Αρχή