στις σχολικές μας εκδρομές...
"...Επειδή τα λόγια από μόνα τους δεν είναι ποτέ αρκετά για να εκφράσουν τις λεπτές αποχρώσεις των συναισθημάτων, γι' αυτό υπάρχουν τα τραγούδια: για να αφηγούνται τη ζωή μας και να μας συντροφεύουν στο ταξίδι μας. Ή ίσως πάλι, για να ορίζουν ένα τόπο συνάντησης γι' αυτούς, που ακόμα και σήμερα, κατέχουν την τέχνη να ονειρεύονται..."
ΕΚΕΙΝΟΣ ΕΚΕΙΝΟΣ
ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΟΠΛΟΙΟ
(στίχοι: Blue Dream)
Κυβερνήτες του ονείρου σε παράξενο σκαρί
κάνουνε κι απόψε πτήση σ' ένα κόσμο από γυαλί.
Ταξιδιώτες του απείρου μακριά από τη γη
πέντε ώρες-δυο χειμώνες μέχρι να 'ρθει η χαραυγή.
Δραπετεύουν στα όνειρά τους
κι όλα τ' άστρα είναι δικά τους.
Μαγικά που μοιάζουν όλα κι η σελήνη φωτεινή
να 'τανε ο κόσμος όλος κάποιου θέατρου σκηνή.
Φαντασίας θιασώτες κι ονειρόκοσμου οπαδοί
ο καθένας κρύβει μέσα ξεχασμένο ένα παιδί.
Φεγγαρόπλοιο η καρδιά τους
κι όλα τ' άστρα είναι δικά τους.
Με φτερά πάνω στους ώμους βλέπουν την ανατολή
τρυφερά να τους αγγίζει σαν το χάδι την ψυχή.
Δεν τους νοιάζει που θα φτάσουν και δεν ψάχνουν πως και τι
πάνω απ' όλα αυτό που αξίζει είναι η διαδρομή.
Ανοιχτά είναι τα φτερά τους
κι όλα τ' άστρα είναι δικά τους.
Στην πρώτη σελίδα θα διαβάσατε την προτροπή να λύσετε τις ζώνες σας για να ξεκινήσουμε...όχι, δεν πρόκειται για λάθος...στο δικό μας σκαρί δεν έχουν θέση οι ζώνες ασφαλείας, ούτε θα βρείτε αλεξίπτωτα κάτω από τα καθίσματα...πως είναι δυνατόν να αφεθεί κανείς κάτω από μέτρα προστασίας και ασφάλειας; όμως να είστε σίγουροι πως ποτέ δεν θα νιώσουμε πιο ασφαλείς απ' όσο πραγματικά είμαστε εδώ...κι αυτό, γιατί είμαστε ΜΑΖΙ...
