Όσοι το έχετε ξανακάνει βλέπω ότι χαμογελάτε...
εσείς που δεν το έχετε δοκιμάσει τολμήστε το...
αξέχαστη εμπειρία...πρωτόγνωρη αίσθηση...
ένας-ένας, μη σπρώχνεστε...μόλις βγείτε έξω δεν έχετε να κάνετε τίποτα...αφήστε τον εαυτό σας ελεύθερο...αφήστε το σώμα σας να πλέει...κι όταν θελήσετε να μετακινηθείτε, κολυμπήστε όπως κάνετε και στη θάλασσα...
καλή διαστημότσαρκα ταξιδευτές μου...
χαίρομαι αφάνταστα που είστε τολμηροί...όλοι...
Κείμενο: Blue Dream
Μανιφέστο αγάπης
Αγαπώ ένα φίλο, ένα συγγενή,
μιαν αγάπη, έναν άνθρωπο...
Αγαπώ θα πει δέχομαι τον άλλον όπως ακριβώς είναι...
Αποδέχομαι κάθε του ιδιαιτερότητα
χωρίς αυτό να σημαίνει και πως την επικροτώ...
Αγαπώ επίσης ό,τι κι εκείνος αγαπά
και μέσα σ' αυτά περικλείονται και τα λάθη του...
Δεν τον βλέπω ποτέ σαν ιδιοκτησία ή σαν κεκτημένο μου,
γιατί κάθε άνθρωπος είναι μια διαφορετική, ανεξάρτητη φύση...
Δεν απογοητεύομαι από συμπεριφορές του που βρίσκω πως έρχονται σε αντίθεση με τις δικές μου, μόνο ψάχνω να βρω τα θετικά στοιχεία τους
και να κρατήσω όσα από αυτά έχουν κάτι να μου προσθέσουν
στην προσπάθειά μου να τον καταλάβω καλύτερα...
Δεν ασκώ ποτέ κριτική στις πράξεις του αλλά πάντα συζητώ μαζί του και μέσα από τη συζήτηση κατανοώ και κατανοεί τον εσώτερο εαυτό μας...
Νοιάζομαι και ανησυχώ για 'κείνον
αλλά σέβομαι τις επιλογές και τις αποφάσεις του...
Σε όλα τα προβλήματα που προκύπτουν στη σχέση μας εξαντλούμε
κάθε ικμάδα της σκέψης μας για να βρίσκουμε λύσεις κοινά αποδεκτές
που δεν θα αποτελέσουν ποτέ τροχοπέδη στα θέλω μας...
Κάθε πρόσωπο που υπήρχε ή μπαίνει στη ζωή του είναι για μένα σεβαστό και απολύτως αποδεκτό, αφού έχει περάσει από τη δική του κρίση,
την οποία δεν αμφισβητώ, αφού της έχω απόλυτη εμπιστοσύνη...
Δέχομαι με συγκατάβαση το παρελθόν που τον ακολουθεί, με αγάπη το παρόν που μου προσφέρει και όπως έρθει το μέλλον που μου επιφυλάσσει, άλλωστε, τα ίδια ακριβώς επιθυμώ και για μένα από εκείνον...
Ξεχνάω τον εγωισμό μου και τις ανασφάλειές μου και πιστεύω σ' αυτόν βάζοντας στην άκρη τα "πρέπει", τα "γιατί" και το "εγώ" μου, μια καλή ιδέα είναι να τα αντικαταστήσω με τα "θέλουμε", τα "πιστεύω" και το "εμείς"...
Δεν προσπαθώ ποτέ να τον αλλάξω, ούτε να τον κάνω-κατά την άποψή μου-καλύτερο, γιατί τότε δεν θα είναι αυτός που αγαπώ και γιατί το να γίνει κάποιος "καλύτερος" είναι εντελώς υποκειμενική υπόθεση, δεν ξεχνώ πως τον αγάπησα για ό,τι είδα μέσα του κι αν προσπαθήσω να τον αλλάξω
θα είναι σα να έρχομαι σε σύγκρουση με τον εαυτό μου...
Και τέλος, όταν έρθει η στιγμή που ο φίλος μου, ο συγγενής μου ή η αγάπη μου αποφασίσει πως έφτασε η στιγμή να τραβήξει ο καθένας μας το δρόμο του ή αν αυτό συμβεί σε μένα, χωρίς αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα, αλλά κρατώντας μόνο κάθε γλυκιά στιγμή από εκείνον, συμφωνώ και συντελώ ώστε να γίνει ευκολότερος και για τους δύο αυτός ο αποχωρισμός και το ίδιο θέλω να κάνει κι εκείνος. Όπως χαίρομαι και απολαμβάνω
κάθε τι όμορφο που μπαίνει στη ζωή μου, έτσι δέχομαι, χωρίς δάκρυα
και την στιγμή που θα φύγει. Μαθαίνω να υποδέχομαι
και να αποχαιρετώ με την ίδια τρυφερή διαθεση...
να ακολουθώ τις δικές του επιθυμίες...
Δεν με αγαπά ποτέ κάποιος που δεν αποδέχεται ό,τι αγαπώ...
Δεν με αγαπά ποτέ κάποιος που βάζει τα συναισθήματα σε ζυγαριά, προσδοκώντας να εισπράξει το μεγαλύτερο μερίδιο...
Δεν με αγαπά ποτέ κάποιος που από τη σχέση μας-φιλική,
συγγενική ή ερωτική-παίρνει χωρίς ποτέ να δίνει...
Δεν με αγαπά ποτέ κάποιος που με θέτει υπό διαρκή αμφισβήτηση...
Δεν με αγαπά ποτέ κάποιος που ζηλεύει εκείνα που αγαπώ...
Δεν με αγαπά ποτέ κάποιος που πιστεύει πως
διατηρεί το προνόμιο να μονοπωλεί τα αισθήματά μου...
