11 Mayıs günü gene bir mesaj geldi. Gene "2100"den:
"Bugün size bir anneler günü mesajı gönderilecektir. Ücretsiz olarak alacağınız bu mesajı dilerseniz annenize bir kısa mesaj ücreti karşılığı gönderebilirsiniz."

Öğleden sonra vaad edilen kısa mesaj bunu izledi:
"Anneciğim, bir günümde değil her günümdesin. Annem olman dünyadaki en büyük şansım. İyi ki varsın. Anneler günün kutlu olsun."

2100, bunu anneme "yönlendirmemi" bekliyordu. Daha önce gönderdiği "mutluluk" mesajını bir arkadaşıma yönlendirmemi beklediği gibi.

Kulaklarımda "Özgürlük şarkısı" çınladı. Sonra diğerleri.. Osmanlı Bankası'ndan aldığı ilhamla Mozart'ın, Levis'den aldığı ilhamla Haendel'in, Coca Cola'nın ilhamıyla Vivaldi'nin bestelediği "şarkılar.."

Yani olay, spam'e duyduğum öfkeyi anında aşıp büyüdü. Dolmuştum ve işin hoş tarafı öyle kalmak istiyordum. Dünyanın en güzel bestelerini pantalon, banka ve meşrubatla ilişkilendiren, "sevgi" diye spam yapan, üstelik de beni gerzek yerine koyan "pazarlamacılar"a, "reklamcılar"a, "ürün müdürleri"ne bir bahar günü kafa atasım gelmişti.