 |
|
 |
|
น้ำตาหลั่ง ไหลริน อาบรดแก้ม
สองตาแย้ม แดงกล่ำ ด้วยช้ำหมอง
อกกระอัก รักลา น้ำตานอง
คร่ำครวญร้อง หมองเศร้า เคล้าน้ำตา
พรากจากแล้ว แก้วตา ที่ข้ารัก
สุดจะหัก ห้ามจิต คิดห่วงหา
เจ้าจากไป ไกลลับ ไม่กลับมา
ทิ้งรวงข้าว ท้องนา น่าลำเค็ญ
มองท้องทุ่ง ผืนนา ที่ราร้าง
ยิ่งเวิ้งว้าง หม่นหมอง เมื่อมองเห็น
เม่อใจลอย คล้อยครวญ ลมหวนเย็น
นี่คงเป็น กรรมข้า จึงพรากเธอ
ลมเอ๋ย
ลมเย็น พัดโบกไหว
สายลมใย จึงหวล กลับเสมอ
แต่เจ้าจาก พราก ลับ ไม่กลับเจอ
คิดถึงเธอ ทุกลมหวล ชวนคำนึง
วอนสายลม วนหวล ที่ครวญพร่ำ
สายฝนพร่ำ ย่ำแล้ว ยังห่วงหึง
ท้องนานี้ ยังคงรอ ด้วยคำนึง
ใครคนหนึ่ง ซื่งสัญญา กลางนาดิน
|
|
|
 |
|
 |
|
