Φιλίππου 51 /1ος όροφος,  546 31 Θεσσαλονίκη, κιν.: (+30) 6999 249 000, Fax: (+30) 2310 249 614,
e-mail: sympraxi.thess@yahoo.gr

ΑΡΧΙΚΗ/ ΝΕΑ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΜΠΡΑΞΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ/ ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΑ ΒΙΒΛΙΑ ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΚΩΝ ΤΑΙΝΙΩΝ «ΒΙΤΑΜΙΝΗ Ο» ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΤΑ ΜΜΕ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ/ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2002 ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ/ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2006


Δημοτικές & Νομαρχιακές Εκλογές 2002

Πριν αποφασίσεις ποιόν/ ποια θα ψηφίσεις, ρώτα τον/τη, τι θα συγκεκριμένα θα κάνει για την ισότιμη αντιμετώπιση της ομοφυλοφιλίας!

Διάβασε:


Συνέντευξη από τον Σπύρο Βαρβέρη

υποψήφιο Δημοτικό Σύμβουλο στον συνδυασμό του Τάσου Κουράκη "Θεσσαλονίκη της οικολογίας και των πολιτών".

Τις ερωτήσεις έκανε ο Νίκος Χατζητρύφων.

Ερώτηση: Γιατί βάζεις υποψηφιότητα ως δημοτικός σύμβουλος; Γιατί με το ψηφοδέλτιο του κ. Κουράκη, στον συνδυασμό «Θεσσαλονίκη των πολιτών και της οικολογίας»;

Σπύρος Βαρβέρης: Μετά από τόσα χρόνια ενασχόλησής μου με ζητήματα σχετικά με την ομοφυλοφοβία και με γενικότερα προβλήματα αποκλεισμού, θεώρησα ότι έπρεπε να προωθήσω τις λύσεις τους μέσα από την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Διότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση δίνει αυξημένες δυνατότητες προώθησης λύσεων. Το ψηφοδέλτιο του κ. Κουράκη είναι θετικό προς τα κινήματα κατά του αποκλεισμού συμπεριλαμβανομένου του ομοφυλοφιλικού κινήματος. Άλλωστε, ο Συνασπισμός και η Οικολογία –Αλληλεγγύη που στηρίζουν τον κ. Κουράκη ήταν από τις πρώτες πολιτικές οργανώσεις, με τις οποίες συνεργαστήκαμε από το παρελθόν μέχρι σήμερα.

Φαντάζομαι, ότι το ζητούμενο όλων όσων συμμετέχουν στη διεκδίκηση της ψήφου των δημοτών της πόλης μας είναι η προσφορά της δημιουργίας. Ο κ. Κουράκης με τίμησε με την προτίμησή του. Είναι άνθρωπος με πλούσια δράση στα κοινωνικοπολιτικά πράγματα της πόλης με γνωστή δράση κατά του ρατσισμού και του αποκλεισμού. Θέλει να συνεχίσει να δραστηριοποιείται σ’ αυτή την κατεύθυνση, όπως άλλωστε ρητά αναφέρεται και στη διακήρυξη της Δημοτικής κίνησης, της οποίας είναι επί κεφαλής.

Ερώτηση: Ποια ενδιαφέροντα των ομοφυλόφιλων θα μπορούσες να προωθήσεις ως δημοτικός σύμβουλος;

Σπύρος Βαρβέρης: Υπάρχουν πολλά που θα έπρεπε να γίνουν, έτσι ώστε η Τοπική Αυτοδιοίκηση να προσφέρει λύσεις στα θέματα που αφορούν τους ομοφυλόφιλους. Θα μπορούσε να υπάρχει ένας δημοτικός χώρος, κάποιο κτήριο, που να στεγάζει συλλόγους της πόλης, συμπεριλαμβανόμενης της «Σύμπραξης κατά της Ομοφυλοφοβίας», αλλά και άλλων ομοφυλοφιλικών συλλόγων και ομάδων μας που θα μπορούσαν να δημιουργηθούν στο μέλλον. Σήμερα, πολλοί σύλλογοι που καταπολεμούν τον αποκλεισμό και τάσσονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα, αν και έχουν να επιδείξουν αξιόλογο έργο, ωστόσο αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στα έξοδά τους.

Η εξασφάλιση  υποδομής (γραφείο, χώρο βιβλιοθήκης με εξειδικευμένα έντυπα, αίθουσες συζητήσεων, διασκέδασης κλπ.) γι’ αυτούς τους συλλόγους θα συνέβαλλε αποφασιστικά στην αύξηση των δραστηριοτήτων των συλλόγων της πόλης, αλλά και στην συνεργασία μεταξύ τους, στην αλληλογνωριμία και στην αλληλοκατανόηση. Επομένως θα γίνονταν πιο οικεία και τα προβλήματα και ενδιαφέροντα των ομοφυλόφιλων σε πολλούς από ενεργούς πολίτες της πόλης μας, χωρίς να χρειαστεί γι’ αυτό κάποια ιδιαίτερη δράση. Αυτός ο «διάλογος» θα προέκυπτε ως φυσικό επακόλουθο της συνεργασίας και της συνύπαρξης με τους ομοφυλόφιλους /-ες. Η αποδέσμευση των συλλόγων και ομάδων από τρέχοντα έξοδα θα είχε σαν συνέπεια περισσότερες καλλιτεχνικές δραστηριότητες, όπως το Πανόραμα Ομοφυλοφιλικών Ταινιών, θεατρικών χάπενινγκ, διοργάνωση διαλέξεων, έκδοση ομοφυλοφιλικών εντύπων, πάρτι κλπ.

Επίσης θα ήταν ευχής έργο να γίνει πραγματικότητα στην πόλη μας η αναγνώριση της συμβίωσης ομοφυλόφιλων ζευγαριών, με ενέργειες όπως αυτές που κάνει π.χ. ο Δήμος του Λονδίνου, αλλά και οι Δήμοι άλλων ευρωπαϊκών πόλεων. Μια τέτοια ενέργεια θα επιτάχυνε τη νομοθετική ρύθμιση του θέματος, θα διαπαιδαγωγούσε τον πληθυσμό σε ζητήματα ανοχής και αποδοχής του διαφορετικού, θα έδινε θάρρος στους ίδιους τους ομοφυλόφιλους /-ες να βιώσουν και να διεκδικούν τις επιθυμίες τους και θα τους παρείχε μια σειρά διευκολύνσεων στην καθημερινή τους ζωή.

Ερώτηση: Έχει δραστηριοποιηθεί η σημερινή δημοτική αρχή για να λύσει τα προβλήματα των ομοφυλόφιλων και αμφισεξουαλικών; Τι γνώμη έχεις για την αισθητική των πάρκων της πόλης;

Σπύρος Βαρβέρης: Η σημερινή αρχή, αλλά και αυτές του παρελθόντος, δεν έχουν κάνει τίποτε για να λύσουν τα προβλήματά μας. Ζητήματα που έχουν να κάνουν με την ομοφυλοφιλία μάλλον δεν ενδιαφέρουν κανένα δήμαρχο και δημοτικό σύμβουλο. Αυτό όμως, πρέπει να το δουν ιδιαίτερα οι ομοφυλόφιλοι /-ες και αμφισεξουαλικοί /-ες ψηφοφόροι και να αναδείξουν δημοτικούς συμβούλους, που άσχετα με τον ερωτικό τους προσανατολισμό, θα τολμήσουν να πάρουν πρωτοβουλίες και θα θέσουν στην ημερήσια διάταξη τα ζητήματα των ομοφυλόφιλων. Δεν θα πρέπει οι πολίτες να βάλουν ξανά σε δεύτερη μοίρα τα προσωπικά –ερωτικά -συναισθηματικά τους προβλήματα, στο όνομα γενικότερων ιδεολογιών και υποσχέσεων.

Όσον αφορά τα πάρκα, πρώτα πρέπει να παρατηρήσω, ότι η σημερινή δημοτική αρχή, αν και λέει ότι ρίχνει το βάρος της στα έργα, έχει κάνει τα ελάχιστα για το πράσινο. Η Θεσσαλονίκη έχει μια από τις χειρότερες θέσεις στην χώρα από ποσοστό πρασίνου –για να μην την συγκρίνω με άλλες ευρωπαϊκές πόλεις. Και όχι μόνον δε δημιουργήθηκαν πάρκα με την αξιοποίηση κενών οικοπέδων, αλλά και οι υπάρχουσες πλατείες αποψιλώθηκαν και φωτίστηκαν με φως ανακριτικού τύπου. Ας θυμίσω μόνον την επέμβαση στο λεγόμενο «πάρκο των σκύλων» στην παραλία, καθώς και το πάρκο της Αριστοτέλους πάνω από την Εγνατία, που διαθέτει πια  ελάχιστα παγκάκια.

Είναι κοινό μυστικό, ότι αρκετοί ομοφυλόφιλοι βρίσκουν τους ερωτικούς τους συντρόφους σε ορισμένα πάρκα. Αυτό αποτελεί έναν τρόπο συμπεριφοράς αρκετών ομοφυλόφιλων, όχι μόνον στην Ελλάδα, αλλά και σε όλο τον κόσμο. Τέτοια πάρκα συνεύρεσης ομοφυλόφιλων ανδρών αποτελούσαν και τα δύο παραπάνω. Μέχρι που η δημοτική αρχή επενέβη και αφαίρεσε κάθε θάμνο και παγκάκι, συγχρόνως φωτίζοντάς τα άπλετα. Τα διαμόρφωσε με τρόπο ανυπόφορα «αντι-ερωτικό». Αποτελεί σφάλμα δημοκρατικής σκέψης να λέγεται, ότι οι ομοφυλόφιλοι θα πρέπει να βρίσκουν ερωτική συντροφιά εκτός των πάρκων. Διότι είναι πολύ γνωστό, ότι στη συντριπτική πλειοψηφία των κέντρων διασκέδασης ο εναγκαλισμός δύο ατόμων του ίδιου φύλου προκαλεί την παρατήρηση του ιδιοκτήτη ή του γκαρσόν (το ίδιο βέβαια δεν συμβαίνει για ανάλογη συμπεριφορά μεταξύ ατόμων διαφορετικού φύλου). Η ομοφυλοφιλική ερωτική έκφραση δεν επιτρέπεται να εξοστρακίζεται.

Ερώτηση: Με ποιόν τρόπο θα μπορούσαν οι ομοφυλόφιλοι /-ες και αμφιφυλόφιλοι /-ες της πόλης μας να παρακινηθούν να ψηφίσουν έναν «δικό τους» άνθρωπο που δηλώνει ρητά ότι θα αγωνιστεί για τα προβλήματα των ομοφυλόφιλων; Πως θα μπορέσεις να προτρέψεις τους ομοφυλόφιλους /-ες να βάλουν σε δεύτερη θέση τον κομματικό τους προσανατολισμό, που εκφράζει ο κ. Παπαγεωργόπουλος (Ν.Δ.) και ο κ. Βούγιας (ΠΑΣΟΚ) και να σε ψηφίσουν;

Σπύρος Βαρβέρης: Κατ’ αρχήν είναι λυπηρό, σε μια πόλη σαν τη δικιά μας με ένα εκατομμύριο κατοίκων να μην υπάρχει μια μαζική δυναμική ομοφυλοφιλική κοινότητα , που να είναι ικανή να επιβάλει ένα διάλογο για την ομοφυλοφιλία. Είναι πια καιρός να υπάρξει αλληλεγγύη μεταξύ μας. Είναι καιρός πια, πέρα από κομματικούς προσανατολισμούς, να στηρίξουμε τους «δικούς μας» ανθρώπους που με συνέπεια προτάσσουν τα θέματα που ενδιαφέρουν και απασχολούν τους ομοφυλόφιλους /-ες. "Δικούς" μας ανθρώπους που «ξεχνούν» αυτά τα προβλήματα και ασχολούνται με άλλα θέματα, δυστυχώς έχουμε αρκετούς. Επομένως απλώς και μόνον η ομοφυλοφιλία ενός ατόμου δεν αρκεί.

Η μέθοδος για να επιτευχθεί η αναγκαία μεταστροφή και αλληλεγγύη των ομοφυλόφιλων είναι, βέβαια, η πειθώς. Συγχρόνως, όποιος ζητά την ψήφο του άλλου πρέπει να μπορεί να  πει, ότι έχει μοχθήσει με συνέπεια για να βελτιωθεί η θέση των γυναικών και ανδρών ομοφυλόφιλων.

Όσον αφορά εμένα, νομίζω ότι δεκατετράχρονη δράση μου στους ομοφυλοφιλικούς συλλόγους της πόλης μας με άρθρα στον «Πόθο» και στη «Βιταμίνη Ο», εκπομπές στο ραδιόφωνο και στη TV, με εκδηλώσεις λόγου, με αφισοκολλήσεις και πολλά άλλα, αποτελούν μια  σοβαρή ένδειξη, ότι θα δραστηριοποιηθώ χωρίς αναστολές για την προώθηση των ώριμων αιτημάτων των ομοφυλόφιλων.

Όταν ένας άνθρωπος δηλώνει τη δική του αλήθεια, θα πρέπει στη χειρότερη περίπτωση αυτό να του αναγνωρίζεται, ενώ στην καλύτερη περίπτωση να επιβραβεύεται. Καλώ, λοιπόν, τους ομοφυλόφιλους να κάνουν τη δική τους υπέρβαση, έτσι ώστε να δώσουν το στίγμα τους στα πράγματα της πόλης.

Ν. Χατζητρύφων: Σε ευχαριστώ, Σπύρο, για τη συνέντευξη και σου εύχομαι η υποψηφιότητά σου να σηματοδοτήσει μια νέα εποχή αλληλεγγύης μεταξύ των ομοφυλόφιλων και βέβαια, να εκλεγείς δημοτικός σύμβουλος.


Συνέντευξη από τον Τάσο Κουράκη, υποψήφιο δήμαρχο Θεσσαλονίκης

(δημοτική παράταξη: Θεσσαλονίκη των Πολιτών και της Οικολογίας)

ο Σπύρος Βαρβέρης κάνει τις ερωτήσεις

Ερώτηση: Κύριε Κουράκη, για πιο λόγο διεκδικείτε τη δημαρχία της Θεσσαλονίκης;

Τ. Κουράκης: Η απάντηση συνυφαίνεται από το ατομικό και το συλλογικό επίπεδο. Στο ατομικό σχετίζεται με τη συνεχή διαδρομή μου στα κοινωνικά και πολιτικά δρώμενα εδώ και 27 χρόνια, και την δραστηριοποίηση μου σε ζητήματα υγείας, παιδείας, κοινωνικού αποκλεισμού, οικολογικής δράσης, βιοηθικής, ναρκωτικών κ.α.

Στο συλλογικό επίπεδο, από διάφορους φορείς και πρόσωπα, θεωρήθηκε ότι θα μπορούσα να τους εκπροσωπήσω- στα πλαίσια δημοτικής κίνησης- για να αγωνιστούμε όλοι μαζί για μια άλλη Θεσσαλονίκη, ανοιχτή, ανθρώπινη, πολυπολιτισμική, κοινωνικά αλληλέγγυα με οικολογική προοπτική.

Ερώτηση: Έχετε αντιπάλους σας τον κ. Παπαγεωργόπουλο και τον κ. Βούγια, δυο αναγνωρίσιμους πολιτικούς. Ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά που λείπουν από το πρόγραμμά τους και που υπάρχουν στο δικό σας;

Τ. Κουράκης: Ο κ. Παπαγεωργόπουλος έχει δώσει ήδη εξετάσεις μέσα από το έργο του, δηλώνοντας ότι είναι ικανοποιημένος από τα δημοτικά δρώμενα, υποσχόμενος μια πορεία και μια προοπτική για την πόλη ανάλογη με αυτήν που έχει ήδη ακολουθήσει. Μια πόλη δηλαδή απρόσωπη, που ανταποκρίνεται σε έναν τύπο πολίτη που είναι άνδρας- υγιής-επιτυχημένος-χρήστης Ι.Χ. Μια πόλη που όλοι οι δείκτες (από το πράσινο, έως την ανεργία και τον κοινωνικό αποκλεισμό) χρονιά με τη χρονιά επιδεινώνονται.

Από την άλλη υπάρχει η περίπτωση του κ. Βούγια, ο οποίος δεν μπορεί να κριθεί από το δημοτικό του έργο, καθότι τέτοιο δεν υφίσταται, επειδή όχι μόνον δεν εμφανίστηκε και δεν αγωνίστηκε από τα έδρανα του δημοτικού συμβουλίου, αλλά επιπλέον κεφαλαιοποίησε τις ψήφους των συμπολιτών που τον εμπιστεύτηκαν για ίδιον όφελος σε μια πορεία προδιαγεγραμμένη.

Το πρόγραμμά μας διαπνέεται από διαφορετική αντίληψη σε πολλά ζητήματα. Συγκεκριμένα απέναντι στην εργολαβική αντίληψη των «μεγάλων έργων» εμείς αντιπροτείνουμε τις ήπιες  παρεμβάσεις που μπορούν να αναβαθμίσουν τη ζωή των πολιτών. Απέναντι σε μια Δημοτική Αρχή που βολεύεται στον περιθωριακό ρόλο που της ορίζει η κεντρική εξουσία και που αρκείται σε εύκολα έργα βιτρίνας, υποστηρίζουμε πως ακόμα και σήμερα υπάρχουν περιθώρια να αντιστρέψουμε αυτή την πραγματικότητα και να δημιουργήσουμε μιαν άλλη, με όραμα και σχέδιο για την πόλη μας.

Απέναντι σε ξενόφοβες προκαταλήψεις, προβάλλουμε το πρότυπο μιας ανοιχτής, πολυπολιτισμικής πόλης, σεβαστής και υπολογίσιμης στους γειτονικούς λαούς, που σέβεται το διαφορετικό και οικοδομεί το δημιουργικό της μέλλον.

Απέναντι στο μοντέλο της ποσοτικής μεγέθυνσης και του γιγαντισμού προτείνουμε την εξέλιξη της πόλης με ποιοτικά χαρακτηριστικά, με σεβασμό στον άνθρωπο, το φυσικό περιβάλλον και την πολιτιστική κληρονομιά. Μια εξέλιξη με κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη που θα εξασφαλίζει υψηλής ποιότητας υποδομές, νέες θέσεις εργασίας και θα αξιοποιεί τη σημαντική θέση της πόλης σε σχέση με την άμεση και την ευρύτερη ενδοχώρα. 

Σημαντική θέση στο πρόγραμμά μας αποτελούν οι θέσεις για τα άτομα που υφίστανται διακρίσεις εξαιτίας του φύλου, της φυλής, της εθνικότητας, των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων, του σεξουαλικού προσανατολισμού τους, της σωματικής τους κατάστασης, ή άλλης διαφοράς. Πιστεύουμε ότι η περαιτέρω ανάπτυξη αντισεξιστικών, αντιρατσιστικών μη  ετεροφυλοφιλικών κοινωνικών κινημάτων κ.α, μπορούν να αποβούν σε όφελος όχι μόνον των λιγότερο ευνοημένων ομάδων, αλλά να συμβάλλουν και στην κοινωνική συνοχή.

Ερώτηση: Η συνεργασία και ο διάλογος μεταξύ των κοινωνικών ομάδων που δέχονται αρνητικές διακρίσεις ή αποκλεισμό και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης – και ειδικότερα του Δήμου Θεσσαλονίκης- ήταν μέχρι σήμερα σποραδική, αν όχι ανύπαρκτη. Θα μπορούσε ο Δήμος της πόλης μας να ενθαρρύνει τη σχέση του με αυτές τις ομάδες; Αν ναι, πως συγκεκριμένα;

Τ. Κουράκης: Οι στρατηγικές παρέμβασης του Δήμου – ανάλογα με τις δυνατότητές του – προς τις κοινωνικές ομάδες που υφίστανται διακρίσεις, δεν μπορεί παρά να είναι διαφοροποιημένη ανάλογα με τις κοινωνικές ανάγκες της κάθε ομάδας και την ανάλυση των αιτίων που την οδήγησαν σε κοινωνικό αποκλεισμό.

Στόχος μας είναι να ενδυναμώσουμε τη δυνατότητα πρόσβασης και συμμετοχής τους στη διανομή των δημόσιων και κοινωνικών αγαθών. Κατά συνέπεια, η δράση μας δεν θα κατευθύνεται μόνο προς τις συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες, αλλά και προς την κοινωνία και τους θεσμούς της σε όλους τους τομείς (π.χ την εκπαίδευση, την υγεία, την ψυχαγωγία, τον στρατό) που καλούνται να διασφαλίσουν κοινωνικά, αστικά και πολιτικά δικαιώματα των ομάδων και τον μη αποκλεισμό τους (με σκόπιμο ή μη περιορισμό στην πρόσβαση) από τη διανομή αυτών των δημόσιων και κοινωνικών αγαθών.

Από την παραπάνω ανάλυση προκύπτουν οι στόχοι παρέμβασης για κάθε κοινωνική ομάδα και οι συγκεκριμένες δράσεις που θα πρέπει να αποτελούν ένα πολυδιάστατο σχέδιο παρέμβασης- με τη συμμετοχή, βέβαια, των ίδιων των ενδιαφερόμενων ομάδων.

Ο ρατσισμός μας αφορά όλους και όλες και όχι μόνον τις ομάδες που τον υφίστανται. Θίγει την αξιοπρέπεια όλων μας. Ο Δήμος δεν μπορεί να μείνει αμέτοχος. Στόχος μας είναι – στο μέτρο των δυνατοτήτων μας- ο σχεδιασμός και η υλοποίηση μιας κοινωνικά δίκαιης πολιτικής που θα προωθεί το όραμα για μια κοινωνία με πλουραλισμό και θα κάνει δυνατή την ισότιμη και αξιοπρεπή διαβίωση όλων των ομάδων και των ατόμων. Είναι αυτονόητο ότι η δράση μας θα αναπτυχθεί μαζί με τα άτομα αυτά ή τις κοινωνικές ομάδες και όχι εξ’ ονόματός τους.

Πιο συγκεκριμένα (αναφέρουμε ενδεικτικά):

  
Ερώτηση: Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ήδη από το Φεβρουάριο του 1994 ψήφισε μια προτροπή προς τα κράτη –μέλη να άρουν κάθε αρνητική διάκριση προς τους ομοφυλόφιλους, να προβλέψουν γι’ αυτούς τον πολιτικό γάμο/ συμβίωση και την υιοθεσία, να συνεργαστούν με τις οργανώσεις τους και να τις στηρίξουν στην προσπάθεια για εξάλειψη κάθε μορφής βίας, χλευασμού και αρνητικής διάκρισης απέναντί τους. Θεωρείτε αυτή την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σύμφωνη με τις αρχές σας και πραγματοποιήσιμη για τη χώρα μας;

Τ. Κουράκης: Στην ελληνική κοινωνία δεν υπάρχει νομοθετική αναγνώριση της συμβίωσης ετερόφυλων και ομόφυλων ζευγαριών. Όσο μεν για τα ετερόφυλα ζευγάρια, η «επίσημη» προτεινόμενη κοινωνική πολιτική είναι ο γάμος, ενώ για τα ομόφυλα ή συμβίωση δεν νομιμοποιείται τόσο ως προς το επίπεδο των δικαιωμάτων, όσο και σ’ αυτό των υποχρεώσεων.

Θεωρώ απαραίτητη αυτήν την αναγνώριση γιατί η δυνατότητα ελεύθερης επιλογής οικογενειακής οργάνωσης είναι σημαντικό δικαίωμα του κάθε πολίτη. Μια κοινωνία με ανθρώπινο πρόσωπο πρέπει να διασφαλίσει αυτή την αυτονομία των ατόμων, καθώς η στέρηση αυτού του δικαιώματος εμπεριέχει στοιχεία κοινωνικού αποκλεισμού.

Η νομοθετική αναγνώριση της συμβίωσης ή του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών έχει στόχο την παραχώρηση σ’ αυτούς της δυνατότητας να απολαύσουν δικαιώματα που αναγνωρίζονται σε άλλους πολίτες που βρίσκονται στην ίδια κατάσταση, δηλαδή στην προστασία της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής (άρθρο 9 Συντάγματος) και της οικογένειας (άρθρο 21 Συντάγματος). Πράγματι οι άνθρωποι που συμβιώνουν δημιουργούν κοινή οικονομία με κοινές προσπάθειες, ανεξάρτητα από το φύλο τους, θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να απολαύσουν απέναντι του Κράτους όλες τις ευνοϊκές ρυθμίσεις για το λόγο αυτό, π.χ. επιδόματα, φορολογικές ελαφρύνσεις, κλπ., αλλά και απέναντί τους, π.χ. αξίωση συμμετοχής στα αποκτήματα, δικαίωμα διατροφής, ή απέναντι στους τρίτους, π.χ. κληρονομικό δικαίωμα και κληρονομικές φοροαπαλλαγές. Η αναγνώριση όλων αυτών των δικαιωμάτων θα προσφέρει δικαιοσύνη και ελάφρυνση στα πρόσωπα του ίδιου φύλου που συμβιώνουν σήμερα και που δεν πρόκειται να ταράξει σε τίποτε τη λειτουργία της λοιπής κοινωνίας, για την οποία όλα αυτά είναι αδιάφορα, αφού οι ετερόφυλοι έχουν ήδη τα δικαιώματα αυτά, τα οποία δεν απειλούνται από την αναγνώρισή τους σε ομόφυλους.

Ερώτηση: Τι μπορούν να αναμένουν οι ομοφυλόφιλοι/ -ες από την παρουσία του συνδυασμού σας στο Δημοτικό Συμβούλιο, όσον αφορά τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντα και προβλήματά τους;

Τ. Κουράκης: Την υποστήριξη κάθε αιτήματος που επιζητά την ίση μεταχείριση, την απάλειψη των διακρίσεων σε βάρος τους, τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του Συντάγματος και των νόμων και την προώθηση όλων των δίκαιων αιτημάτων τους.

Ερώτηση: Μπορούν να αναμένουν οι ομοφυλόφιλοι ότι θα ενεργοποιηθείτε για την προώθηση του θεσμού του πολιτικού γάμου για τα άτομα του ίδιου φύλου, έστω και σε άτυπο επίπεδο, όπως π.χ. κάνει ο Δήμος του Λονδίνου, αλλά και έπρατταν πολλοί Δήμοι στη Γερμανία μέχρι την πρόσφατη ψήφιση σχετικού νόμου, προωθώντας έτσι την ιδέα του θεσμοθετημένου γάμου για άτομα του ίδιου φύλου.

Τ. Κουράκης: Όπως εξήγησα και πιο πάνω θεωρώ ότι η συμβίωση ή ο πολιτικός γάμος ανάμεσα σε δύο άτομα ανεξαρτήτως φύλου, εξασφαλίζει δικαιώματα κυρίως έναντι του κράτους και ως εκ τούτου δεν θα έπρεπε να συνεχιστεί η διάκριση σε βάρος πολιτών με βάση τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό. Κατά συνέπεια πρέπει να καταστεί νόμιμη η εφαρμογή του θεσμού με σοβαρότητα και υπευθυνότητα για όσους και όσες το χρειάζονται, δηλαδή για όποιον το ζητήσει.

Ερώτηση: Υπάρχει κάποιος/-α υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στο ψηφοδέλτιό σας, ο οποίος να δηλώνει δημοσίως αυτή τη ιδιότητα;

Τ. Κουράκης: Οι ερωτικές επιλογές  ανήκουν στα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα ως στοιχεία της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής κατά το Σύνταγμα και δεν ανακοινώνονται δημόσια. Οι προσωπικές επιλογές κοινολογούνται από τους ίδιους τους ενδιαφερόμενους, αν και εφόσον το θέλουν. Στο ψηφοδέλτιό μας υπάρχει χώρος για όσους και όσες εμπνέονται από τις αρχές και το πρόγραμμα της κίνησής μας και διαθέτουν ήθος, αξιοπιστία και διάθεση για προσφορά στα κοινά της πόλης, ανεξάρτητα από τις ερωτικές τους επιλογές.

Σπύρος Βαρβέρης: Κύριε Κουράκη, σας ευχαριστούμε για τη συνέντευξη και σας εύχομαι κάθε επιτυχία.

Στο φυλλάδιο της δημοτικής παράταξής του αναφέρει  ως στόχο του τον "έμπρακτο σεβασμό στη σεξουαλική διαφορετικότητα".


Συνέντευξη από τον Μπάμπη Παπαϊωάννου

υποψήφιο δημοτικό σύμβουλο στο ψηφοδέλτιο του Σ. Βούγια

ο Ν. Χατζητρύφων κάνει τις ερωτήσεις

Ερώτηση: Μπάμπη, σε γνωρίσαμε, όταν το 1994 ως εκπρόσωπος του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης πρωτοστάτησες για τη δημιουργία της «Τοπικής Επιτροπής κατά του Ρατσισμού», στην οποία κατόπιν προσχώρησε και η «Σύμπραξη Κατά της Ομοφυλοφοβίας». Μάλιστα, ήσουν αυτός που το 1995 στήριξε την ιδέα, να γίνει για πρώτη φορά στην ιστορία της πόλης μας σε δημόσιο, υπαίθριο χώρο (μπροστά στον Λευκό Πύργο) μια εκδήλωση για την ομοφυλοφιλία (26 Ιουνίου). Κατόπιν, το 1998-1999 συνεργαστήκαμε στα  πλαίσια των δραστηριοτήτων του «Φόρουμ Κοινωνικών Οργανώσεων και Νεολαίας για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα». Θεωρείς τέτοιες συλλογικές προσπάθειες αναγκαίες και πως προβλέπεις το μέλλον τους;

Μπ. Παπαϊωάννου: Πραγματικά, η προσπάθεια που είχαμε κάνει τότε μέσω της «Τοπικής Επιτροπής κατά του Ρατσισμού» είχε πολλαπλά θετικά αποτελέσματα. Ανέδειξε προβλήματα που μέχρι τότε ήταν αντικείμενο ενασχόλησης μερικών ανθρώπων ή κάποιων ειδικών. Με δράσεις, εκδηλώσεις, κείμενα και δημόσια προβολή καταφέραμε να θέσουμε στην κοινωνία της Θεσσαλονίκης ένα καινούριο προβληματισμό για το «διαφορετικό».

Προσπάθειες σαν και αυτή κατά την άποψή μου δεν είναι μόνο αναγκαίες, είναι απαραίτητες και αυτό σε τρία τουλάχιστον επίπεδα. Είναι απαραίτητες για τους νέους ανθρώπους γιατί έτσι γνωρίζουν την κοινωνία, τις προτάσεις του διπλανού και κατανοούν πως ο υπέροχος κόσμος στον οποίο ζούμε έχει πολλές πλευρές από τις οποίες μπορεί να ειδωθεί. Σε ένα δεύτερο επίπεδο, τέτοιες πρωτοβουλίες είναι απαραίτητες για την ίδια την πόλη. Μόνο έτσι μπορεί να αποκτήσει ανοχή, γνώση και γνωριμία με ανθρώπους και κοινωνικές ομάδες που συνήθως ζουν στα όρια.

Ειδικά για την πόλη της Θεσσαλονίκης θα πρέπει να τονίσω πως τέτοιου είδους πρωτοβουλίες επιβεβαιώνουν τον πολυ-πολιτισμικό χαρακτήρα της. Τέλος, οι πρωτοβουλίες αυτές είναι απαραίτητες για τις ίδιες τις κοινωνικές ομάδες που βρίσκονται στο περιθώριο. Τους είναι απαραίτητη η συναναστροφή, η αλληλεγγύη και η συνεργασία με ανθρώπους, φορείς και πρωτοβουλίες της κοινωνίας που ζουν. Ακριβώς για όλα τα παραπάνω πιστεύω πως το μέλλον τέτοιων πρωτοβουλιών είναι θετικό. Μόνο έτσι μπορούμε να ελπίζουμε πως θα ξαναδούμε έναν ενιαίο κοινωνικό ιστό στην πόλη, θα χτυπήσουμε το αίσθημα ανασφάλειας των πολιτών και θα μηδενίσουμε τον ρατσισμό και την ξενοφοβία.

Ερώτηση: Ποια είναι η μέχρι σήμερα δραστηριότητα του Δήμου Θεσσαλονίκης στην στήριξη των συλλόγων που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα; Μήπως είναι προτιμότερο, τις όποιες δράσεις  κατά του ρατσισμού και του αποκλεισμού να τις διοργανώνει η Δημαρχεία, χωρίς την συνεργασία των αντίστοιχων συλλόγων;

Μπ. Παπαϊωάννου: Δυστυχώς, η μέχρι σήμερα δράση του Δήμου Θεσσαλονίκης τόσο στον τομέα της συνεργασίας όσο και στον τομέα των πρωτοβουλιών για τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι στο σημείο μηδέν. Να θυμίσω ενδεικτικά τη μη χορήγηση άδειας  στη Θ.Κ. ΙΘΑΚΗ για τη λειτουργία κέντρου πληροφόρησης στα Λαδάδικα, τα ιδιαίτερα αρνητικά έως ρατσιστικά σχόλια  για τη λειτουργία του σταθμού μεθαδόνης από τον ΟΚΑΝΑ και το Ψ.Ν.Θ. στην περιοχή του Γαλλικού Ινστιτούτου και τέλος την άρνηση του Δήμου να τοποθετήσει παγκάκια στην νεοανακαινισμένη πλατεία Δικαστηρίων με την απίθανη δικαιολογία πως έτσι δεν θα γίνει στέκι από τους «ρωσοπόντιους» . Όλα αυτά αλλά και πολλά περισσότερα που θα μπορούσα να αναφέρω είναι ενδεικτικά μιας πολιτικής εγκλωβισμένης στην λογική της καθαρότητας.

Πιστεύω πως ένας Δήμος ανοικτός, Δημοκρατικός, με όραμα θα πρέπει να έχει τις δικές του δομές και υποδομές αλλά ταυτόχρονα να συνεργάζεται με όλους τους συλλόγους, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, πρωτοβουλίες που μπορούν να προσθέσουν κάτι στην πόλη. Αυτή είναι εξάλλου και η Ευρωπαϊκή πρακτική. Οι Δήμοι αναλαμβάνουν τις πρωτοβουλίες σε συνεργασία με τα σχήματα των ενδιαφερόμενων ή των πολιτών που είναι προβληματισμένοι.

Ερώτηση: Τι προσδοκάς να πετύχεις ως δράση της Δημοτικής Αρχής στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, διαφορετικό από ότι συμβαίνει σήμερα στο Δήμο Θεσσαλονίκης; Οι προτάσεις σου μπορούν να αποτελέσουν καλό παράδειγμα και για τους υπόλοιπους Δήμους της πόλης μας, ή και για τη Νομαρχία; Έχεις κάποιες προτάσεις για θεσμικές αλλαγές στη σχέση του Δήμου με τις κοινωνικές ομάδες;

Μπ. Παπαϊωάννου: Κατά την άποψή μου μία Δημοτική Αρχή ενεργή και με στόχους στην πόλη πρέπει να έχει την υπόθεση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ως πρώτη προτεραιότητα. Με δράσεις, σχέδια εκπαίδευσης και κατάρτισης όλων των πολιτών για να μπορέσουν να γνωρίσουν, να αποδεχθούν και να σεβαστούν την όποια διαφορετική άποψη, συναναστροφή, παρουσία. Αυτή η διαδικασία εκπαίδευσης θα πρέπει να αρχίσει από πολύ νωρίς, από τις ηλικίες που διαμορφώνονται τα στερεότυπα γι αυτό και θα έδινα ιδιαίτερη βαρύτητα στους νέους της πόλης. Στα σχολεία και στα πανεπιστήμια κερδίζει ή χάνει κάποιος τους ενεργούς πολίτες του αύριο. Έτσι μια προσεκτική πολιτική για τη νέα γενιά της Θεσσαλονίκης, μια νέα γενιά που έχει τα δικά της χαρακτηριστικά, αξίες και φόβους, θα μπορούσε να έχει καλά αποτελέσματα στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Ένα τέτοιο σχέδιο δράσης θα μπορούσε πάρα πολύ εύκολα να μεταφερθεί – προσαρμοστεί και στους υπόλοιπους δήμους του πολεοδομικού συγκροτήματος και  πιθανά σε ολόκληρο το νομό μας. Μη ξεχνάμε πως τα όρια ανάμεσα στο δήμο Θεσσαλονίκης και τους γειτονικούς δήμους είναι απλά ένας δρόμος. Το πολεοδομικό συγκρότημα θέλει προτάσεις και λύσεις ολοκληρωμένες και με ανοικτό σχεδιασμό. Έτσι μια πολιτική για τα θέματα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον κεντρικό δήμο δεν μπορεί παρά να έχει επιπτώσεις και στους γειτονικούς μια και οι πολίτες ζουν, εργάζονται, κινούνται παντού.

Έτσι ο Δήμος Θεσσαλονίκης αν θέλει να έχει μια ξεκάθαρη πολιτική υποστήριξης για τα ανθρώπινα δικαιώματα θα πρέπει να κάνει συγκεκριμένα βήματα καλών προθέσεων. Καταρχήν

Ερώτηση: Οι προθέσεις σου θα βρουν ανταπόκριση από τον Δημοτικό Συνδυασμό (του Σπ. Βούγια), στον οποίο συμμετέχεις;  Υπάρχει κάποιο κείμενο στο πρόγραμμα του συνδυασμού σου που να κατοχυρώνει τους προσανατολισμούς σου και να δίνει τη βεβαιότητα σε όσους σε ψηφίσουν, ότι ο συνδυασμός σου θα προωθήσει τα σχέδιά σου;

Μπ. Παπαϊωάννου: Καταρχήν υπάρχει η εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του Σπύρου Βούγια που είναι ένας άνθρωπος που έχει αποδείξει τις ευαισθησίες του στα θέματα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του σεβασμού στο διαφορετικό. Όμως και το ίδιο το πρόγραμμα του συνδυασμού «Θεσσαλονίκη ανθρώπινη πόλη», δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στα θέματα του διαφορετικού. Υπάρχουν μεγάλες ενότητες του προγράμματος που αφορούν τα θέματα του κοινωνικού αποκλεισμού, των μειονοτήτων, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Στη διαμόρφωση αυτού του προγράμματος έχω συμβάλει και σας διαβεβαιώνω πως τα θέματα αυτά δεν μπαίνουν μόνο επειδή «πουλάνε». Τέλος αν θα δείτε τα ονόματα των συνυποψηφίων μου θα διαπιστώσετε πως υπάρχουν αρκετοί που προέρχονται από χώρους που συνήθως είναι αποδέκτες ρατσιστικής ή ξενοφοβικής πρακτικής.

Ερώτηση: Πως αξιολογείς την ΤV100 και τα δημοτικά ραδιόφωνα; Βρίσκεται στις προθέσεις σου να δοθεί στις διάφορες κοινωνικές ομάδες πρόσβαση σ’ αυτά τα ΜΜΕ και αν ναι, με ποιόν τρόπο;

Μπ. Παπαϊωάννου: Κατά την άποψή μου η Δημοτική Τηλεόραση (ΤV100) και τα δημοτικά ραδιόφωνα προσβάλουν τη νοημοσύνη των πολιτών της πόλης. Δυστυχώς από την αρχή της λειτουργίας τους τα μέσα αυτά είχαν τη λογική της προβολής του εκάστοτε Δημάρχου και όχι της πόλης και των προβλημάτων της. Θα θυμάστε πως το πρώτο παρατσούκλι των μέσων αυτών ήταν τα «Κουβελόφωνα» προς δόξα και τιμή του τότε Δημάρχου μας. Από τότε δυστυχώς δεν έχει αλλάξει τίποτε.

Πιστεύω πως τα Δημοτικά μέσα ενημέρωσης θα πρέπει να ανοίξουν τις πόρτες τους στις διάφορες κοινωνικές ομάδες, να διαμορφώσουν ζώνες πληροφόρησης πιο ειδικές και να αποφεύγουν να γίνονται αρωγοί ρατσιστικών και ξενοφοβικών μηνυμάτων. Όλα αυτά μπορούν εύκολα να γίνουν με παραγωγές όπου οι ίδιες οι κοινωνικές ομάδες θα παρουσιάζουν τη δουλειά και τις προτάσεις τους. Ταυτόχρονα με προβολή στις δράσεις που γίνονται στην κατεύθυνση αυτή και παράλληλα με τη δημιουργία παραγωγών που θα προβάλουν τις ιδιαιτερότητες της κοινωνικής ομάδας. Τέλος σε συνεργασία με άλλα δημόσια και ιδιωτικά μέσα ενημέρωσης μπορούν να δημιουργούν παραγωγές που θα προβάλλονται και εκτός Θεσσαλονίκης δίνοντας το στίγμα της πόλης.

Ερώτηση: Ένα βασικό αίτημα των ομοφυλοφιλικών κοινοτήτων διεθνώς ήταν κατά τις τελευταίες δεκαετίες η θεσμοθέτηση του πολιτικού ομοφυλοφιλικού γάμου /συμβίωσης. Μάλιστα, σχετικές οδηγίες έχει ψηφίσει και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 1994. Στη χώρα μας, δε, το 1999 οι πολιτικές νεολαίες (Ν.ΠΑΣΟΚ, ΟΝΝΕΔ, Ν. ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, Ν. ΔΗΚΚΙ) υπέγραψαν κοινή διακήρυξη με την οποία στηρίζουν την εφαρμογή αυτού του μέτρου στην Ελλάδα. Ακόμη και η πρόσφατη Συνθήκη του Άμστερνταμ (2000) ορίζει, ότι δεν επιτρέπονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση διακρίσεις λόγω ερωτικού προσανατολισμού.

Σε χώρες όπου δεν έχει επιτευχθεί ακόμη ο πολιτικός γάμος / συμβίωση μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου, ορισμένες δημοτικές αρχές, όπως π.χ. ο Δήμος του Λονδίνου, έχουν καθιερώσει έναν άτυπο πολιτικό γάμο για άτομα του ίδιου φύλου, έτσι ώστε να δίδονται ορισμένες παροχές στα ζευγάρια αυτά και συγχρόνως να βιώσει η κοινωνία ότι δεν απειλείται από τον θεσμό του πολιτικού γάμου μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου.

Εκτιμάς ότι και ο Δήμος της Θεσσαλονίκης θα μπορούσε να προβεί σε μια τέτοια ρύθμιση, όπως έκανε ο Δήμος στο Λονδίνο; Εάν ναι, θα αναλάμβανες σχετικές πρωτοβουλίες;

Μπ. Παπαϊωάννου: Ο Δήμος Θεσσαλονίκης θα μπορούσε κάλλιστα να υιοθετήσει την πρόταση αυτή. Εξάλλου η ύπαρξη νομοθετικού πλαισίου από την Ευρωπαϊκή Ένωση διευκολύνει την όποια πρωτοβουλία. Θα συμφωνήσω δε πως μια τέτοια κίνηση θα βοηθούσε στο να αντιληφθεί το σύνολο της κοινωνίας πως δεν απειλείται τίποτε από μια απόφαση που ίσως κάποιοι να θεωρούν πολύ «προχωρημένη» ή απαγορευτική, η οποία όμως θα έλυνε προβλήματα κάποιων συμπολιτών μας. Προβλήματα που ξεκινούν από απλά θέματα συμβίωσης και φτάνουν μέχρι σε σύνθετα νομικά, κληρονομικά θέματα στα οποία δυστυχώς σήμερα υπάρχει κενό.  

Άραγε αυτός δεν είναι ο ρόλος μιας Δημοτικής αρχής, να μπορεί να δίνει λύσεις εκεί όπου η κεντρική εξουσία αδυνατεί; Στην κατεύθυνση αυτή θα μπορούσα και εγώ να προσθέσω τη φωνή μου και να βοηθήσω έτσι ώστε να βρεθεί λύση. 

Ν.Χατζητρύφων: Σε ευχαριστούμε, Μπάμπη, για τη συνέντευξη και σου ευχόμαστε ο Συνδυασμός σου να κερδίσει στις εκλογές και εσύ να γίνεις δημοτικός Σύμβουλος.

 Ο Μπάμπης Παπαϊωάννου είναι Προϊστάμενος του γραφείου Θεσσαλονίκης της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς. Είναι ο πρώτος Έλληνας εκλεγμένος στο προεδρείο του Ευρωπαϊκού Φόρουμ Νεολαίας (European Youth Forum) που είναι ο επίσημος εταίρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Συμβουλίου της Ευρώπης για θέματα νεολαίας. Είναι μέλος του προεδρείου της Νεολαίας της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων και συντονίζει μεγάλο αριθμό δικτύων και πρωτοβουλιών νέων στην Ευρώπη, τα Βαλκάνια και τη Μαύρη Θάλασσα. Είναι υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος για το Δήμο Θεσσαλονίκης με το συνδυασμό «Θεσσαλονίκη ανθρώπινη πόλη» του Σπύρου Βούγια.  

Για κάθε επικοινωνία: Αγγελάκη 31, τηλ. 0310 257718 ή http://www.dhmos.gr/papaioannou ή στο mpampis@spark.net.gr.

(Ο Σπύρος Βούγιας είχε παραχωρήσει συνέντευξη το 2000, η οποία δημοσιεύτηκε στη "Βιταμίνη Ο". Το τωρινό του πρόγραμμα αναφέρεται στην στήριξη των ομοφυλόφιλων -βλέπε http://www.vougias.gr/protaseis.htm, σημείο 10).


Μιχάλης Τρεμόπουλος, υποψήφιος Νομάρχης Ν. Θεσσαλονίκης

Το ψηφοδέλτιο του Μιχάλη Τρεμόπουλου (Οικολογία Αλληλεγγύη / Συνασπισμός των Πολιτών) είναι αυτό που πάντα μας υποστήριζε, όταν άλλοι σιωπούσαν ή εκφράζονταν ενάντιά μας. Η εκλογή του Μ. Τρεμόπουλου και των άλλων υποψηφίων του ψηφοδελτίου του προωθεί τα ενδιαφέροντα μας. Στηρίξτε τον για να έχουμε έναν φίλο στο Νομαρχιακό συμβούλιο.


Θα τους ψηφίσουμε;

1. Yποψήφιος Νομάρχης Παναγιώτης Ψωμιάδης (Ν.Δ.), για το Πανόραμα Ομοφυλοφιλικών Ταινιών του 2000:
«Γιατί το Πανόραμα πρέπει να πραγματοποιηθεί τη Μεγάλη Εβδομάδα, όταν όλοι γνωρίζουν τη θέση της Εκκλησίας για την ομοφυλοφιλία;»
(Ξέχασε ότι δε ζούμε σε θεοκρατικό κράτος!)

2. Yποψήφιος δήμαρχος Αγάπιος Σαχίνης (ΚΚΕ), για το Πανόραμα Ομοφυλοφιλικών Ταινιών του 2000:
«Αντιτίθεμαι. Αυτά είναι τα πρότυπα ζωής που έχουμε να προτείνουμε στους νέους;»
(Προφανώς αναπολεί κι οραματίζεται μια κομματικά κατευθυνόμενη τέχνη και ενημέρωση!)

Εντύπωση μας έκανε η υποψηφιότητα του Ηρακλή Δούκα, του για πολλά χρόνια ιδιοκτήτη του γκέι μπαρ ΜΠΑΝΑΛ, στο ψηφοδέλτιο του κ. Σαχίνη. Τι συνέβη;

Άλλαξε ο κ. Σαχίνης (και το ΚΚΕ) απόψεις για την ομοφυλοφιλία; (Βέβαια, δε δήλωσε κάτι τέτοιο ).

Ή, μήπως, ο κ. Δούκας έπαψε να ενοχλείται για τις υποτιμητικές τοποθετήσεις του κ. Σαχίνη, του ΚΚΕ και του Ριζοσπάστη κατά του ερωτικού του προσανατολισμού και τον ενδιαφέρουν πλέον άλλα, πιο «ανώτερα» πράγματα;

Ό,τι από τα δύο και αν συμβαίνει, τι μπορούν οι ομοφυλόφιλοι/-ες να αναμένουν από αυτόν τον παράξενο προεκλογικό «γάμο»; 

Και για τα ωραία λόγια που πιθανόν θα τυπώσουν στα διαφημιστικά τους φυλλάδια, τι εγγυήσεις υπάρχουν, όταν κατά το παρελθόν αυτοί ήταν απόντες από όλες τις δραστηριότητες των ομοφυλόφιλων στην πόλη μας (εκδήλωση μπροστά στον Λευκό Πύργο στις 26 Ιουνίου 1995, Πανόραμα Ομοφυλοφιλικών Ταινιών 1999-σήμερα, κοινή διακήρυξη πολιτικών νεολαιών (όλων πλην ΚΝΕ), έκδοση περιοδικών, μοίρασμα προκηρύξεων), ο δε κ. Αγάπιος Σαχίνης είχε αναλάβει «σταυροφορία» κατά του Πανοράματος Ομοφυλοφιλικών Ταινιών...  

Πάντως, ο κ. Ηρακλής Δούκας, στη μακροσκελή συνέντευξή του την 6 Σεπτ. 2002 στην TV-Best, ενώ αναφέρθηκε στο καθάρισμα του πεζοδρομίου της Τσιμισκή, στα ενοίκια των καταστημάτων, στην ανάγκη ένταξης των αλλοδαπών εργαζόμενων (ωστόσο χρησιμοποίησε γι' αυτούς τον υποτιμητικό όρο «λαθρομετανάστες»), στον Τσαουσέσκου, στην «προσωποποιημένη αξιοπρέπεια» του κ. Σαχίνη κ.ά.,  δεν είπε λέξη για

Αν και δεν έκανε κάτι μέχρι τώρα, εμείς θα θέλαμε τουλάχιστον τώρα να εξαγγείλει συγκεκριμένες ενέργειες που επιθυμεί να προωθήσει στο Δημοτικό Συμβούλιο 


Άλλα σχόλια:

ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ:
Τον Ιερό Κορσέ (απόφαση της Ιεράς Συνόδου για τα Ανθρώπινα δικαιώματα, προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, Οκτ. 2000):
ΑΡ. 9: "Γάμος ατόμων του ίδιου φύλου δεν αποτελεί ατομικό δικαίωμα"
ΑΡ. 23: "Παιδιά να μην υιοθετούνται από ομοφυλόφιλα άτομα".

ο Ψυχίατρος...

Ο σεξολόγος κ. Ασκητής (βουλευτής ΠΑΣΟΚ) που έχει προλογίσει το βιβλίο "Η Ομοφυλοφιλία στη Βίβλο" (όπου δεν παρέλειψε να ρίξει ευθύνες και στους ομοφυλόφιλους για την κοινωνική απαξίωση που υφίστανται), τώρα "αποσύρει" (!;) τον πρόλογό του από το πιο πάνω βιβλίο, επειδή  θέλει να συμμορφώνεται με την εκκλησία της Ελλάδας. Δήλωσε επίσης, ότι είναι θρησκευόμενος και πάει τις Κυριακές στην εκκλησία συν γυναιξί και τέκνοις...
(ευτυχώς που υπάρχουν και ψυχαναλυτές που σέβονται την υπογραφή τους και τους /τις ομοφυλόφιλους /-ες.)

Χυδαιότητα από τον Ριζοσπάστη

Μετά από επτά χρόνια αναφέρθηκε στην ομοφυλοφιλία με άρθρο του δύο στηλών (26-5-2002). Μόνο που η χυδαιότητα του άρθρου ξεπερνάει και αυτήν της «Χρυσής Αυγής». Πάλι το ΚΚΕ μπροστάρης, μια που κανείς ως τώρα δεν έχει χαρακτηρίσει τα αιτήματα αστικής δημοκρατίας για ίση κοινωνική και νομική αντιμετώπιση των ομοφυλόφιλων πολιτών ως αιτήματα «κ...τριπίδας».  

Με ενισχυμένη τη δεξιά και την ακροδεξιά (Αυστρία, Ιταλία, Γαλλία, Ολλανδία, Πορτογαλία), μάλιστα σε βαθμό συγκυβέρνησης σε 4 τέσσερις από αυτές, οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων θα αποτελέσουν παρελθόν..  

(το σχόλιό σας, αν το ΚΚΕ στην Ελλάδα και όσον αφορά την ομοφυλοφιλία, εντάσσεται στη δεξιά ή ακροδεξιά σκέψη, θα ήταν εύλογο)




ΑΡΧΙΚΗ/ΝΕΑ | ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΜΠΡΑΞΗ | ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ/ ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ | ΣΥΝΕΔΡΙΑ | ΒΙΒΛΙΑ | ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΚΩΝ ΤΑΙΝΙΩΝ | | ΒΙΤΑΜΙΝΗ Ο | ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΤΑ ΜΜΕ | ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ