อาหารพื้นเมือง
ประวัติผู้จัดทำ
กลับหน้าหลัก

 

ช้างเลือด

ผักแส้ว

ผักกูด

ผักคันทรง

 
ประเภทกินยอด
                                                                                                



                                         ช้าเลือด (Caesalpinia mimosoides Lamk.)
        ชื่ออื่น   
  ผักปู่ย่า  หนามปู่ย่า (เหนือ) ผักขะยา (นครพนม ) ผักคายา (เลย) ผักกาดย่า(ปราจีนบุรี)
         ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
                  ต้น     เป็นไม้เลื้อยลำต้นตั้งตรงหรือพันกับไม้อื่นสูงกว่า 1 เมตร ลำต้นมีหนามแหลม
                          จำนวนมากทั้งลำต้นและก้านใบ ยอดอ่อนสีน้ำตาลแดง
                  ใบ     เป็นใบประกอบแบบขนนก ออกเป็นคู่ตรงข้ามกัน ก้านใบยาว 25-30 ซม.ใบมี
                          10-30 คู่ และแตกออกไปอีก 10-20 ซม.ก้านใบสีแดง มีหนามแหลมตามกิ่งก้าน
                          ทั่วไป ใบลักษณะกลมมนขนาดกว้างประมาณ 4 มม.ใบสามารถหุบเข้าหากันได้
                           เมื่อสัมผัส
                   ดอก    เป็นช่อยาว 20-40 ซม. ดอกสีเหลืองบานในช่วงฤดูหนาว ขนาดดอกยาว1.2-2
                           ซม. กว้าง 1-1.8 ซม.
                   ผล     เป็นฝัก บวมพอง มีหนามเล็กๆ ขนาดเท่าหัวแม่มือ ภายในมีเมล็ด 2 เมล็ด
          การขยายพันธุ์      เมล็ด
           ฤดูกาลเก็บส่วนขยายพันธุ์     ต้นฝน
          สภาพแวดล้อมที่เหมาะสมในการเจริญเติบโต  บริเวณป่าละเมาะ ป่าเต็งรังป่าผสมผลัดใบ
                           และบริเวณชายป่า
          การใช้ประโยชน์
                           ทางอาหาร     ยอดรับประทานสดกับซุปหน่อไม้
                           ทางยา        บำรุงเลือด    แก้วิงเวียน
          การใช้สอยอื่น   ปลูกเป็นแนวรั้ว
          ฤดูกาลที่ใช้ประโยชน์      ฝน





 
.