WEER NAAR SANTIAGO
vliegtuig, scheelt meteen weer in gewicht. Ik kreeg van Pascal het volgende smsje: Hoi mama, heb je lekker gegeten. Het is hier ook lekker weer. Ik mis je. Je bent nu al 3 dagen weg. Maar je weet toch wel dat ik van je hou? De groetjes van Pascal

maandag 11 september
Heb in bed heerlijk nog naar wat muziek geluisterd. (lang leve de multifunctionele mobiele telefoon!) maar viel toch al snel in slaap. Heb heel slecht geslapen, want ik werd gek van de muggen die om me heen bleven zoemen. Om niet te erg gestoken te worden gind ik dan maar helemaal in mijn slaapzak liggen, maar dat was zo warm, dan werd ik weer zwetend van de hitte wakker en die dingen bleven maar rond mijn hoofd zoemen.. argh!!
Ik was al vroeg wakker en ben er ook gelijk uitgegaan. Ik was om half 8 op pad. In het dorp zouden de barretjes pas om 8 uur opengaan, dus ontbijt moest wachten. Des te lekkerder smaakt de koffie straks zei ik tegen Pierre.
In een keer naar Pedra Furada gelopen (geloof zo'n 7 km) en het ontbijt een enorme omelet met brood smaakte dan ook zalig. Lekker nog een tweede bak koffie en de schoenen even uit. Ik heb gelukkig (nog) geen blaren, maar wel wat wrijvingspunten, gek genoeg op allebei mijn voeten op de teen naast mijn kleine teentje en die heb ik afgetaped. Ik had ondertussen wel meer de behoefte om alleen te lopen. Ik had de indruk dat Pierre van plan was om samen te blijven tot aan Santiago, dus gisterenavond voorzichtig wat hints gegeven en toen hij vanmorgen een supermarktje binnen liep zei ik dat ik alvast door zou lopen en het was heerlijk om alleen te zijn. Pierre is een aardige man, heel vriendelijk, maar hij klets de oren van mijn hoofd en dat vind ik op een gegeven moment heel vermoeiend. Vandaag geen lange etappe naar Barcelos, 16,4 km en het weer is perfekt. Heiig en een beetje wind, maar ik kon vanmorgen wel meteen in korte broek en t shirtje lopen. Heerlijk!
Ik schreef dit vorige stukje in een piepklein parkje net voorbij Carvalhal. Ik dacht dat ik toen nog iets van anderhalf uur moest lopen, maar ik was er eigenlijk zo. (Ik houd wel van dat soort verrassingen:) Eerst Barcelinhos inlopen en ik dacht dat Barcelos nog een eindje lopen was, maar dat bleek aan de andere kant van de brug te zijn. De etappe zat erop voor ik er erg in had. Eerst maar een slaapplaats zoeken. Volgens de gids was Residencial Arrantes goed en niet duur, dus daar eerst maar naartoe. We kregen een pelgrimskorting en voor 20 euro hadden we allebei een grote tweepersoonskamer. Ik zelfs met minibalkonnetje. Omdat het nog vroeg was, waren de kamers nog niet schoongemaakt, maar als we dat geen probleem vonden konden we er meteen in. (Ik was Pierre weer tegengekomen bij de brug van Barcelinhos naar Barcelos.) No problem natuurlijk! en hup direkt onder de douche gesprongen. Ik zit opeens te bedenken dat iemand zal denken "wat heeft zij toch met die douche?", maar als je loopt met je rugzak op ook nog ben je zo snel aan het zweten en alles gaat plakken, dus die douche aan het eind van de dag is zooo heerlijk! Daarna even snel mijn wasje gedaan en op mijn balkonnetje gehangen :)
Toen op zoek naar internet. Bij de vvv mochten we gratis internetten. Eigenlijk maximaal 15 minuten, maar ze vond het geen probleem als we langer nodig hadden. Ik had een heel stuk op de site getypt een paar keer tussendoor gesafet, voor het geval dat en zucht... het laatste stuk kon ik niet safen, voor niets getypt dus!
Daarna eerst maar eens een restaurantje opgezocht, want het was ondertussen al 3 uur ofzo. Daarna op zoek naar een supermarkt voor wat studentenhaver en pakjes sap. Bij de templo do Bom Jesus een stempel voor mijn credencial gehaald en daarna nog wat sightseeing van Barcelos gedaan. Pierre had in Porto een telefoonkaart gehaald voor Canada van 5 euro waarmee hij 180! minuten kon bellen. Vele malen goedkoper dan met de mobiel, dus ik ook een kaart gehaald. ze kon me niet precies vertellen hoeveel minuten ik ermee naar nederland kon bellen. Ik Erik gebeld en Pascal ("Is die al thuis dan, het is pas 3 uur? Nou het is hier al 4 uur hoor" Wanneer ga ik aan dat uur wennen??) maar na 10 minuten pieppieppiep, kaart op. Naar Canada bellen is dus veel goedkoper dan naar Nederland bellen, snap jij het nog?
Toen we in het VVV zaten kwam Armin eraan lopen, de duitse pelgrim van gisteren (Hij heet Armin, wat de latijnse naam is van Hermann als stil verzet tegen Hitler in '41).Hij vroeg waar we sliepen, dus we hebben hem (de andere kant opgestuurd haha.. geintje!) naar het hostal gestuurd en toen we in de kerk waren voor de stempel kwamen we een andere pelgrim uit Hongarije tegen, die nu in Zweden woont. Zij is pas echt verslaafd aan de camino, want sinds 2002 heeft ze 5 keer de camino frances gelopen en dit was de tweede keer dat ze de camino Portugues liep. Als ze in Santiago komt loopt ze nog door naar Finistere en Muxia, daarna pakt ze de bus naar Ferrol en loopt ze nog de camino Ingles. Je ziet... je hebt ze nog gekker dan ik!!
Nu terug in mijn kamer lees ik de route van morgen. 33,6 kilometer met twee keer klimmen! Vroeg naar bed dus.

Dinsdag 12 september
Ik had een tv op mijn kamer staan en in Portugal is niet alles nagesynchroniseerd zoals in Spanje, dus ik heb een documentaire gekeken over 9-11, de two towers. Ik had met Pierre afgesproken dat ik mijn wekker op 7 uur zou zetten, maar als ik vroeger wakker werd moest ik hem ook wakker maken. 's Nachts begonnen mijn muggebulten verschrikkelijk te jeuken, heb er alleen al een stuk of 10 op mijn vingers, dan nog in mijn oor, in mijn nek... JEUK!