คุณนิติยา วงศ์นรรัตน์ เล่าว่า
มาวัดครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ.๒๕๓๘ ได้ยินข่าวไม่ดีเกี่ยวกับวัดอยู่บ้าง จึงต้องการมาจับผิด มาด้วยกัน ๔ คน พอมาถึงก็ไปสอบ ถาม เจ้าหน้าที่ของวัด จะหาให้เจอเรื่องผิด เมื่อไม่พบจึงเดินเรื่อยๆ ไป ได้เห็นน้องๆ ที่เป็นนักเรียนตัวเล็ก นิดเดียว เวลาพูดกับพระภิกษุ เขาพูดไป ก็พนมมือ ไหว้ไปด้วย เห็น สามเณรพูดกับพระ ก็พนมมือ เห็นแล้วก็เริ่มรู้สึกประทับใจ ไม่เคยเห็นที่วัดอื่น แสดงความเคารพ น่ารัก อย่างนี้
แต่เดิมนั้นตั้งใจว่า จะสร้างพระพุทธรูปไว้ที่ ไหนสักแห่งหนึ่งอยู่แล้ว ไม่ได้คิดสร้างที่วัดพระธรรมกาย เพราะ เห็นว่าเป็นวัดที่รวยแล้ว ครั้นมีคนอธิบายให้เข้าใจ จึงสร้างพระทีเดียว ๔ องค์ พอกลับไปบ้านคิดได้ว่า ยังไม่ได้สร้างให้พ่อแม่ตนเอง พ่อแม่สามีและพี่ๆ น้องๆ จึงมาที่วัดอีกครั้ง สร้างพระเพิ่มอีกสิบกว่าองค์ แต่ทำแบบทยอยบุญ ไม่ได้ชำระเงินทีเดียวทั้งหมด ทั้งๆ ที่มีเงินอยู่เพียงพอ
ต่อมา ก็เกิดความคิดขึ้นมาในใจว่า มีเงินแล้วไม่ตัดใจทำ เหมือนทำบุญไม่เต็มที่ จึงเลิกทยอยบุญ ถวายเงินเต็มทั้งหมดทุกองค์
เมื่อทำบุญเต็มที่ไปแล้ว สังเกตดูงานในบริษัท (ธุรกิจรถหัวลากตู้คอนเทนเนอร์) มีงานมาอ ย่างสม่ำเสมอ ต่อเนื่อง ไม่มีติดขัด บางงาน เคยเสนอราคาให้ไป แพงกว่าบริษัทอื่น อย่างรายหนึ่ง ค่าขนส่ง ๓ ล้านบาท ซึ่งความจริงแล้ว ฝ่ายรับจ้าง จะต้องไปวิ่งเต้น ติดต่อ แต่นี่กลับ อยู่เฉยๆ จนฝ่ายผู้จ้าง ต้องมาเคี่ยวเข็ญ ให้ไปรับงาน
เหตุการณ์ที่ทำให้พบเรื่องอานุภาพพระมหาสิริราชธาตุคือ คุณแม่ของเพื่อนอยู่ที่บางแสน ชื่อคุณแม่ชวน ธรรมสาร ป่วยเป็นโรคความ ดันเลือด เดินไม่ได้ เพื่อนติดต่อมาว่า จะยืมเงินไปรักษาคุณแม่ เพราะแขนซีกหนึ่ง ขยับไม่ได้แล้ว เคยพาไปรักษา ที่โรงพยาบาล หลายแห่ง กระทั่งใช้วิธี กระตุ้นด้วยไฟฟ้า แต่อาการก็ยังไม่ดีขึ้น
ต่อมาเมื่อถึงวันอาทิตย์ ภายหลังที่กลับจากวัด คุณนิติยาได้ไปเยี่ยมคนป่วย ถึงบางแสนเป็นเวลา ๔ ทุ่ม เห็นว่าคนป่วย มีอาการหนัก มาก คุณนิติยาจึงนำองค์พระ ใส่ลงในมือ ของคนป่วย ข้างที่มีอาการชา จนยกไม่ขึ้น บอกให้นึกถึงบุญ ที่เคยทำไว้ เล่าถึงอานุภาพ ความ ศักดิ์สิทธิ์ของ พระมหาสิริราชธาตุ สังเกตเห็นได้ว่า มือของคนป่วยสั่นได้ จึงให้อธิษฐานขอพร จากองค์พระ
หลังจากนั้นอีก ๒ วัน ลูกชายคนเจ็บก็มาหา บอกว่าแม่ของเขายกแขนขาได้ ตอนตี ๔ ของคืนวันที่ได้จับองค์พระ คุณนิติยากับสามี รู้สึกตื่นเต้น และเพื่อนบอกว่า คุณแม่ของเขา อยากได้องค์พระมาก ขอให้ลูกชายมาขอ พระองค์นี้มีพลังมาก พอจับแล้ว มือสะท้านไปหมด
คุณนิติยากับสามีจึงตัดใจให้องค์พระไป บอกให้คนเจ็บสวดสรรเสริญด้วย ให้เอาใจไว้ที่ศูนย์กลางกายขณะที่สวด
คนป่วยทำตามทุกประการ ทำให้อาการดีขึ้นเรื่อยๆ จนสามารถเดินได้ ทำอะไรๆ ได้ แขนขาหายเป็นปกติ กระทั่งได้ทำบุญสร้าง องค์พระธรรมกาย ประจำตัว ให้ตนเอง เรียบร้อยแล้ว
คุณนิติยาเล่าเรื่องของรายที่ ๒ ซึ่งมีแต่หนังหุ้มกระดูกก็ยังรอด คนป่วยผู้นี้ป่วยเป็นโรคไต ต้องไปฟอกไต ทุกสัปดาห์ สัปดาห์ละ ๒-๓ ครั้ง หมดเงินไปประมาณ ๓-๔ แสนบาท แพทย์ยืนยันว่า คงไม่รอด คนป่วย จึงเตรียมตัวตาย มีทรัพย์สมบัติอะไร ก็มอบหมายให้ คนข้างหลัง เรียบร้อยหมดแล้ว
พอดีน้องชายได้สร้างองค์พระให้กับคนป่วย ก่อนที่จะสร้างให้ตนเอง ส่วนพยาบาลที่ดูแลคนป่วย ก็นำพระมหาสิริราชธาตุของเธอ ทำ น้ำมนต์ และสวดสรรเสริญให้ แต่แอบทำโดย ไม่ให้ญาติของคนป่วยเห็น เมื่อคนป่วยดื่มน้ำมนต์ อาการก็เริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ เมื่อน้องชายถาม พี่สาวก็เล่าให้ฟัง น้องชายจึงบอกว่า ได้สร้างองค์พระให้แล้ว พี่สาวดีใจมาก อนุโมทนาบุญด้วย เป็นการใหญ่ จากร่างกายที่ผ่ายผอม เนื้อหุ้ม กระดูก ปัจจุบันหายเป็นปกติ ไปทำงานได้ตามปกติ ขับรถเองก็ได้
รายที่สาม เป็นคนขับรถหัวลาก ของบริษัทคุณนิตยา ชื่อคุณสารี สรรพราช วันนั้นขับรถมาตามทาง มีรถปิคอัพจะเลี้ยวขวา จึงหัก หัวรถออกมา เพื่อจะตีโค้ง คนขับของคุณนิติยา หักหลบไม่ทัน เหยียบเบรคแล้วก็ไม่หยุด ในที่สุด หัวรถกับหางรถ พับเข้าหากัน คนขับรถ เล่าว่า ผมนึกว่า ผมไม่รอดเสียแล้ว เห็นแต่เสาไฟลอยมา ตัวผมมีพระคะแนนสุด สุด ในรถมีรูปพระมหาสิริราชธาตุ และหลวงพ่อ วัดปากน้ำ ติดอยู่ แม้จะชนเสาไฟฟ้า ก็จริง แต่คนขับไม่มีบาดแผล หรือบาดเจ็บเลย แม้แต่น้อย
เรื่องสุดท้าย เป็นเรื่องอานุภาพบุญ หลังจากที่คุณนิติยา ทำบุญใหญ่กับ วัดพระธรรมกายเรื่อยมา สังเกตดูการทำมาหากิน คล่องขึ้น มาก ข้อสำคัญ มีบุญอะไร ถ้าสามารถทำได้ ก็จะรีบทำทันที ไม่เคยปฏิเสธ เพราะถ้าพ้นเวลาไปแล้ว ไม่ได้ทำจะเสียใจ ในภายหลัง
ที่บริษัทมีรถอยู่คันหนึ่ง ไม่มีใครจ้างงานมานานเกือบครึ่งปี จึงเอามาช่วยงานที่วัด พอช่วยงานเสร็จ เอารถกลับ มีงานจ้างรถคันนี้ มา ทันที ให้ส่งของที่ ท่าอากาศยาน ตอนกลางคืน ทำสัญญาจ้างถึง ๗ เดือน
เวลานี้งานที่บริษัทมีมาก ไม่เคยขาด คนงานพร้อมใจกันประพฤติตัวดี เลิกเหล้าเลิกบุหรี่ คุณนิติยาพยายาม ส่งพวกเขาขึ้นไป ปฏิบัติ ธรรม ที่เชียงใหม่รุ่นละ ๒-๓ คน เปลี่ยนกันตามโอกาส ซึ่งไปกันแล้ว ก็ดีขึ้นทุกคน จากเดิม ที่ต้องคะยั้นคะยอ จึงจะยอมไปวัด กลับเต็มใจ ทุกครั้งที่ได้ไป
รายนี้นับว่าเป็นคนที่มีปัญญาอยู่มาก ได้ยินข่าวของวัดในทางลบ แม้จะเอนเอียงเชื่ออยู่ไม่น้อย ก็ยังรู้ว่า ควรพิสูจน์ นับว่า เป็นผู้มีบุญ มาก หากเชื่อตามข่าว ไม่ไปสัมผัสความจริงเลย โอกาสทำบุญใหญ่ คงไม่มี อาจกลับกลาย เป็นเพิ่มบาปให้ตนเอง ด้วยการกระจายข่าวผิดๆ ในทางลบ ที่ตนเชื่อ ให้คนอื่นๆ ต่อ เป็นการกั้นบุญผู้คน ต่อไปอีกหลายทอด
เมื่อพิสูจน์ความจริงได้แล้ว ก็ไม่ลังเลในการทำบุญ การทำบุญสิ่งใด ตัดสินใจรวดเร็ว ไม่ห่วงหน้าพะวงหลัง อานิสงส์ของบุญ ย่อมมี พลังแรง ส่งผลทันตาเห็น เร็วกว่าปกติ กิจการของคุณนิติยา จึงรุ่งเรืองรวดเร็ว
การพิสูจน์ความจริง สำหรับคนมีปัญญา ไม่ต้องมีเรื่องอะไรมาก อย่างรายนี้ เห็นแค่เด็กนักเรียนบ้าง สามเณรบ้าง พนมมือพูดกับ พระภิกษุ ตัดสินใจได้ทันทีว่า วัดเป็นอย่างไร และก็ไม่ผิดหวังเลย
เรื่องของการมีงานทำจนล้นมือ ทั้งที่เป็นยุคเศรษฐกิจมีปัญหา นับเป็นไปตาม หลักกฎของกรรม ทำบุญทำความดีเอาไว้ ในเนื้อนาบุญ บริสุทธิ์ ผลบุญก็เกิดมาก และรวดเร็วทันตาเห็น มาร่วมสร้าง พระพุทธรูป พระธรรมกาย ประจำตัว ไว้ที่มหาธรรมกายเจดีย์ เป็นแหล่ง ศักดิ์สิทธิ์ ที่ผู้คนจะมาสักการบูชา ตลอดไป นับด้วยล้านด้วยโกฏิ ยิ่งมีผู้คนมากราบไหว้เท่าใด บุญย่อมเกิดขึ้นมาก ทั้งผู้มากราบ และผู้ร่วมกัน ก่อสร้าง อานิสงส์บุญ จะเกิดขึ้น ทับทวีคูณ นับเป็นพันปี
[สารบัญ] [๒๑๙] [๒๒๐] [๒๒๑] [๒๒๒] [๒๒๓] [๒๒๔] [๒๒๕]
[๒๒๖] [๒๒๗] [๒๒๘] [๒๒๙] [๒๓๐] [๒๓๑] [๒๓๒] [๒๓๓] [๒๓๔] [๒๓๕] [๒๓๖]