-
Anterior: San
Pedro sempre foi pillo.
-
Seguinte: Os
cazadores que falaban do corzo.
Unha vez pasaba un peisano por un camiño,
i encontróu certa cantidá de diñeiro. Era home de
concencia e non quería quedarse co que non fora dil, e entonces
resolvéu confesalo ao crego, e así o fixo, dicindo o sucedido
ao crego, i éste, que tampouco era anco de concencia, díxolle:
- Como ise diñeiro non é teu, e non sabes de quén
é, tes que ofrecelo ás ánemas, i a millor maneira
de facelo é que lle entregues cinco pesos á primeira persoa
que alcontres no camiño, i así quedas restituido.
O bon do home así fixo, e foi cos cinco pesos na mau pra
dar á primeira persona que alcontrase, e quixo a sorte que fora
unha rapaciña do lugar. O home, ao vela, díxolle:
- Toma cinco pesos.
I ela contestóulle:
- Non lle son cinco, que lle son dez.
I el, amoscado, díxolle:
- Pois o crego sólo me dixo que eran cinco.
Entón ela repúxolle:
- ¡Ai, sí, pero o crego élle criente vello!.
Indice de contos
O que sexa...