LA QUEHAH DE LA CALRA

Ya me dueli la boca d' idilti
Que me ihu tíu Quicu que huerah
Pa 'l lagal, pa metelti, ehta tardi,
Embahu ' la muela,
El pihcu aditunah
De la biñah Nuebah;
Peru tú n' ah oyíu, poh, tieh
Pa lah cosah de casa, sordera.
Al trabahu, no le tieh apegu;
En 'a casa... no parah. N' ay cuenta
Que tendrá qu' ehtudial el chiquinu
Y dil a la 'hcuela,
Pa que hechi lah cuentah de casa
Y aprenda pobremah,
Qu' el maehtru qu' angora tenemuh
Tíini mucha cencia,
Poh hadiendu dehtracih y colruh
Toítu lo enseña.
Peru, a ti, del dagal, no t' importa,
Ni tienih en cuenta,
Qu', uguañoti, binu asolanáu
Com' una higuera.
¡Cutaínu, qué ansionih me dan!
¡Probeditu, qué ahoguh me entran
De sabel que, lo bidu, Palriqui,
Uguañazu, p' allá, pa la siega,
Dehmangahaítu
Po' la solahera!
Mah te bali que baigah al güertu,
Y que hagah balañuh de tierra,
Pa ponel, huntu al podu, unuh chícharih
O unah melonerah,
Que, dihpuéh, bien te guhta comel
En 'a güena mesa.
Eha ya lah ehpáh y loh bahtuh
Y esah cantarenah,
Que na máh mentalah,
M' entra denguerreta.
Éhati de cafesih y copah
Y d' engordaerah
De hihuh ahenuh
En ca ' esa halmerga.
Poh alúu..., no palrih,
Que cuasi te pega,
Polqu' empuhah lah cosah p' alantri
Y erih hadendera.
Comu no demuih...,
Moh comin lah deudah;
Se ban, en mohatrah,
Loh suorih de la barbechera;
Polque debih el carru, entabía,
Y lah herramientah
Trayíah pa 'l güertu
Pa 'l pihcu alamea.
Comu no hagah máh en 'a casa
Y muih de librea,
Bah a belti odiáu de toh
Y sin una perra.
Alúu, beremuh
Si tegu, quie cuentah
Esa halmergona,
Esa biboreta
Que te tie ya royíu el sentíu
Y, toítu el suol, moh se lleba.