Palmyra, koningin van de woestijn, oase op de weg naar China...

We gaan via het museum om de bezoekkaartjes voor de tomben te regelen naar ons hotel Alnacheel, een klein charmant hotel. Dan gaan we met de bus naar een drie verdiepingen hoge graftoren waar we niet alleen zijn. Daarna kun je naar boven voor het uitzicht. De grafnissen zijn inmiddels leeg en alleen beneden zijn nog muurschilderingen te zien. Er zit nog een 2 ton zware deur van steen in die met 1 vinger te bedienen zou zijn geweest. De volgende stop is een grafkelder. Hierin lagen ze op hun zij en de nissen zijn dus smaller. Dit is het graf van drie broers die ook in busten uitgebeeld zijn, samen met hun vrouwen. De koppen zijn inmiddels verkocht c.q. gestolen c.q. in een museum onder gebracht. Dan rijden we door naar de Baaltempel. Een enorm complex met buitenmuren die vermetseld zijn toen het als fort gebruikt moest worden. Ma'an heeft plaatjes bij zich van hoe het geweest was en ook hier vertelt hij veel. De cella is goed bewaard gebleven en heeft ook als kerk gediend. Mooi plafond zat er in met onder de steunbalken mooie reliëfs.

Dan gaan we terug naar ons hotel. We lunchen in het dorp op een terras met soep en kipkebab en dan gaan we de rest van de ruines bekijken. We beginnen bij de beroemde poort bij de Baaltempel en lopen dan langzaam via de colonnade naar de andere kant.

Aan deze hoofdstraat liggen gebouwen als het theater, de senaat en agora, een badhuis en vele andere gebouwen die waarschijnlijk huizen waren. We zien ook nog even een uiltje op een richel boven op de zuilen. Het theater heeft een mooie achterwand met de klassieke 5 poorten waardoor de spelers het podium op en af konden. Vanaf de bovenste rij banken hebben we een mooi uitzicht over de ruines. Er loopt een groep Italianen en we luisteren af en toe naar hun gids die zeer verstaanbaar Italiaans spreekt. Het tetrapylon is gerestaureerd en weer rechtop gezet met wel geteld één originele granieten pilaar. Maar het ziet er toch mooi uit. We hebben toch de hele middag nodig om aan het einde van het ruineveld te komen en aan het einde lopen we de heuvel op via wat geitenpaden tot aan het kasteel. We zien nog net de laatste zonnestralen over de ruines glijden. Vanaf het kasteel is het een prachtig uitzicht over de stad, de oase, de ruines en de daarachter liggende bergen. Dan wordt het snel donker en lopen we weer naar beneden, terug naar de stad om nog wat te schrijven in het hotel en daarna te gaan eten in ons lunchrestaurantje. We bestellen alvast Mansaf voor de hele groep, anders is er misschien straks niet genoeg eten en plaats.