2
Η ύλη και τα συστατικά της στο σύνολό τους δεν ξεκίνησαν να υπάρχουν και ποτέ δεν υπήρξε μία πραγματικότητα χωρίς την ύλη*. Αυτή η διαπίστωση της Θεωρίας του Τελειωμένου Χρόνου μας καθοδηγεί για να αναζητήσουμε διαφορετική λύση για τον τρόπο της δημιουργίας και της διατήρησης του Σύμπαντος.
Αναμφίβολα, είναι αδιέξοδο να απορούμε πως δημιουργήθηκε το σύνολο του υλικού κόσμου.
Θεωρώντας δεδομένη την ύπαρξη της ύλης και την παρουσία της στο σύνολο του χώρου και του χρόνου, το ερώτημα που προκύπτει είναι α) πως η ύλη αναδημιουργείται και ανανεώνεται στην περίπτωση όπου αυτή μετατρέπεται σε άλλες μορφές ενέργειας και β) πως διατηρείται έτσι ώστε να παραμένει πάντοτε
παρούσα στο σύνολο του χώρου και πάντοτε στην πορεία του σχετικού χρόνου; Το δεύτερο ερώτημα σχετίζεται άμεσα με το ερώτημα πως η ύλη τελικά κατανέμεται έτσι "έξυπνα" ώστε να εξυπηρετείται η ύπαρξη και η εξέλιξη στον προϋπάρχοντα σύνθετο υλικό κόσμο.
Αυτά είναι τα σοβαρά, λογικά και έξυπνα ερωτήματα που έπρεπε να θέτουν στην επιστήμη. Από τη Θεωρία του Τελειωμένου Χρόνου έχουμε ακόμα μία συνέπεια που βοηθάει στην "εξιχνίαση" της ανανέωσης της ύλης. Πρόκειται για την άμεση σχέση της ύλης με το χώρο ή την ενέργειά του. Αφού η ύλη είναι σταθεροποιημένη
ροή ενέργειας του τελευταίου, αφού η ύλη είναι οι αρχικοί φορείς-τρόποι της αλληλεπίδρασης των πιο σύνθετων πραγμάτων (από τους οποίους το Σύμπαν αρχίζει να γίνεται σχετικά εμμέσως στις ελάχιστες στιγμές του), αυτή η σύνδεσή τους προδίδει τη δυνατότητα ανταλλαγής (και μετατροπής) ενέργειας. Επειδή ωστόσο, αυτή η αλληλεπίδραση ύλης-χώρου συμβαίνει σε
μικροσκοπική κλίμακα, με μικρές μεταβολές και σε μικρότατους χρόνους, η ανταλλαγή αυτή μάλλον δεν μπορεί να εξηγήσει μία μαζική ή συνολική δημιουργία της ύλης. Ίσως, όμως να εξηγεί τη διατήρηση και τη σχετική σταθερότητα των μεμονωμένων υλικών φορέων. Για την ανανέωση και τη δημιουργία της ύλης σε μεγαλύτερη ποσότητα και σε πιο σύντομο χρόνο πρέπει να
ανατρέξουμε σε πιο σύνθετα πράγματα, που αποτελούν το αντικείμενο της αστροφυσικής.
ΤΟ ΛΟΓΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ
|