ΑΘΡΗΣΚΟΣ ΝΑΙ ΑΘΕΟΣ ΟΧΙ!

Για να διαμορφωθούν απόψεις για το νόημα της ζωής και τον προορισμό του ανθρώπου δεν είναι ανάγκη να αναφερθούμε στο Θεό και στη θρησκεία. Θα ήταν πιο λογικό να αποφεύγουμε την ανάμιξη των τελευταίων και να μην περιπλέξουμε ένα ζήτημα, για το οποίο γνωρίζουμε ότι υπάρχουν πολλές προκαταλήψεις, θεωρίες, η πιο μεγάλη άγνοια και οι πιο εύκολες αμφισβητήσεις.

Γνωρίζουμε πόσο δύσκολο είναι να αναγνωριστεί μία διαφορετική άποψη για το Θεό και ότι αντιθέτως, θα δημιουργεί προβλήματα μία τέτοια προσπάθεια. Μπορούμε να πούμε συγκρατημένα, υπάρχουν πολλές ενδείξεις για την Ύπαρξη του Θεού και ότι η Ηθική με εσωτερικό προσανατολισμό της Ζωής σχετίζεται άμεσα με εκείνη.

Αν ακόμα λάβουμε υπόψη τις απόψεις που έχουν διατυπωθεί στο χώρο της Φιλοσοφίας κατά τη μακραίωνη ιστορία της τότε θα ξεπεράσουμε το εκβιαστικό δίλημμα «θρήσκος ή άθεος». Η ακριβέστερη άποψη για το Θεό και η απόδειξη της Ύπαρξης του δεν βρίσκεται αναγκαστικά σε μία από τις υπάρχουσες θρησκείες. Μπορεί οποιοσδήποτε να δηλώσει με συνέπεια άθρησκος, χωρίς αυτό να σημαίνει αθεϊσμό. Ας μας επιτραπεί, λοιπόν, ο όρος «ένθεος άθρησκος».

Θα επαναλάβω κάτι παρόμοιο που έχω γράψει για τις αστρολογικές προβλέψεις: Γιατί να καταφεύγουμε σε φανταστικούς κόσμους, σε παράλογες σκέψεις και σε αρχαία γεγονότα για να πείσουμε ότι ο Θεός υπάρχει, αφού αυτό το επιχειρούν οι φιλόσοφοι με λογικές σκέψεις και αφού αυτό μπορεί να υποστηριχθεί μέσα από παρατηρήσεις και διαπιστώσεις στην κοινή εμπειρία ; Καταφεύγοντας στη φαντασία και σε μαρτυρίες ίσως να ενισχύουμε τη θρησκεία που μας αρέσει και τις αγαπημένες μας παραδόσεις, όμως προκαλούμε τη δικαιολογημένη αντίδραση των άθεων, κάνουμε τη θρησκεία πιο ευάλωτη στη λογική και πιο πειστικά τα επιχειρήματα για την απόρριψη του Θεού.