    
Written by earthy
Only One
Chapter 3 : Betrayed
ยามเช้าที่อากาศสดชื่นแจ่มใสเหมือนเป็นใจทำให้ Sugizo รู้สึกดีมากเป็นพิเศษและที่สำคัญยิ่งไปกว่านั้นวันนี้เป็นวันคล้ายวันเกิดของ J อีกด้วย ร่างผมแดงอมยิ้มอย่างอารมณ์ดีจากการที่เมื่อหลายวันที่ผ่านมาก่อนหน้านี้เขาได้แกล้งทำให้ J หงุดหงิดจากท่าทางดูมีลับลมคมในที่เขาจงใจทำเพื่อต้องการที่จะนำของขวัญชิ้นพิเศษที่เขาตั้งใจซื้อเอามามอบให้กับร่างสูงถึงบ้านด้วยตนเองในวันนี้เพื่อเป็นการทำเซอร์ไพรส์
หลังจากเดินเข้าไปภายในลิฟต์ภายในคอนโดมิเนียมที่ J พักอยู่และกดหมายเลขชั้นที่ต้องการเรียบร้อยแล้วจึงเดินไปยืนพิงอยู่ที่กำแพงลิฟต์พลางคิดภาพตอนที่ J เห็นเขายื่นของขวัญให้ ร่างสูงจะแปลกใจมากขนาดไหนแล้วจะทำหน้าแบบไหนกันนะ แต่อย่างน้อยเขาก็มั่นใจว่าของขวัญชิ้นนี้จะต้องถูกใจผู้รับมากแน่
เสียงสัญญาณจากลิฟต์ดังขึ้นพร้อมกับประตูที่เปิดออก Sugizo ก้าวเท้าออกจากลิฟต์เดินมาหยุดอยู่ที่หน้าประตูห้องของ J พร้อมกับสูดลมหายใจเข้าเต็มที่ ขำตัวเองไม่น้อยที่ตื่นเต้นเกินกว่าเหตุ ยกมือเตรียมจะเคาะประตูหากแต่เขาได้ยินชื่อของตนเองดังออกมาจากภายในห้อง รู้สึกแปลกใจว่าร่างสูงกำลังสนทนาถึงเขาอยู่กับใครกันจึงตัดสินใจเปิดประตูเข้าไปทันที เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกดีกับการที่ J ไม่ค่อยจะใส่ใจในการลงกลอนประตูห้องของตนเองมากนัก
Sugizo เดินเข้าไปและเห็นเงาของร่างสูงจากภายในห้องนอน เขาเดินไปหยุดที่หน้าห้องกำลังจะอ้าปากเอ่ยทัก แต่ทว่าเสียงที่ตั้งใจจะเปล่งออกมานั้นถูกกลืนหายไปจนหมดสิ้น มีเพียงดวงตาที่เบิกกว้างด้วยความตกใจ ตามปกติแล้วเขาคงไม่นึกแปลกใจอะไรมากนักกับการที่เห็น J ที่ยืนอยู่โดยมีเพียงผ้าเช็ดตัวผืนเดียวพันไว้รอบเอว แต่เขากลับพบว่ายังมีใครอีกคนหนึ่งกำลังนั่งพิงพนักเตียงโดยมีผ้าห่มคลุมท่อนล่างเอาไว้ คนทั้งคู่กำลังมองมาที่เขาด้วยสีหน้าที่ตกใจเป็นอย่างมาก
" Ino
" Sugizo เรียกชื่อเพื่อนออกมาด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก ในขณะที่ทั้งสองนั้นต่างก็มองมาที่ชายหนุ่มผมแดงด้วยสายตาที่ไม่แตกต่างกันเท่าใดนัก
" Sugi อย่าเข้าใจผิดนะ " ร่างสูงพูดขึ้นทันที ในขณะที่อีกฝ่ายยังคงนิ่งราวกับเป็นหุ่นปั้น
" เข้าใจผิดว่าพวกนาย
ปิดบังฉันมาตลอดงั้นรึ " ก้มหน้าพูดพลางล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าเสื้อโค้ทกำของที่อยู่ภายในเอาไว้แน่นและจากการที่ J ไม่ได้ตอบคำถามใดๆ นอกจากสีหน้าที่ลำบากใจยิ่งทำให้ Sugizo รู้สึกเสียใจมากเป็นทวีคูณ เขายิ้มเยาะตัวเอง เขาปรารถนาที่จะเห็นร่างสูงมีสีหน้าแปลกใจจากของขวัญที่เขานำมาให้ ไม่ใช่ด้วยเรื่องที่ว่าเขามาที่นี่ทำไมเช่นในเวลานี้ ดูแล้วคนที่ได้รับเซอไพรส์คงจะเป็นเขาเสียเองแล้วกระมัง
" สุขสันต์วันเกิด! ดีใจด้วยนะที่มีคนอยู่ฉลองกับนายตั้งแต่เมื่อคืน! " ปาสิ่งของที่กำอยู่ในมือเข้าไปที่หน้าของร่างสูงเต็มแรงแล้วตัดสินใจออกจากห้องไป
" นายรออยู่ที่นี่ก่อนนะ Ino เดี๋ยวฉันมา " ร่างสูงรีบคว้าเสื้อยืดและกางเกงที่อยู่ใกล้มือที่สุดมาสวมแล้ววิ่งตามออกมาที่ประตูทางเข้าของคอนโดมิเนียมและคว้าแขนของ Sugizo เอาไว้ได้ทัน
" นายจะให้ฉันพูดยังไง นายถึงจะยอมเชื่อว่าตลอดมาฉันมีแค่นายคนเดียวเท่านั้นนะ " J พยายามพูดอธิบายให้อีกฝ่ายเข้าใจแต่สำหรับ Sugizo นั้นมันสายเกินไปเสียแล้วที่จะมาพูดอะไรต่อมิอะไรให้เขาฟังในเวลาเช่นนี้
" ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรทั้งนั้น นายจะพูดยังไงมันก็คือการแก้ตัวอยู่ดี ฉันไม่อยากฟัง! " สะบัดแขนจนหลุดแล้วเดินไปโดยเร็ว
เมื่อร่างสูงไม่เห็นว่าอีกฝ่ายมีท่าทีที่จะรับฟังตนซ้ำยังจะเลี่ยงไปอีกเขาจึงตัดสินใจใช้กำลังและรูปร่างที่ได้เปรียบกว่าเข้ากระชาก Sugizo ที่ไม่ทันได้ระวังตัวมาแนบริมฝีปากโดยไม่สนใจสายตาของผู้คนจำนวนไม่น้อยที่เดินผ่านไปมา
ร่างเพรียวพยายามขัดขืนเต็มที่ ออกแรงผลักอีกฝ่ายพร้อมกับฟาดฝ่ามือเข้าไปที่แก้มซ้ายของร่างสูง มองด้วยสายตาผิดหวังเป็นอย่างมากก่อนจะวิ่งไปโดยที่ J ไม่ได้ตามไปอีก
ร่างสูงเดินกลับมาที่ห้องเหมือนคนที่สิ้นเรี่ยวแรง เขาเก็บสิ่งของที่ถูกปาใส่หน้าเมื่อครู่ขึ้นมาแกะออกดูแล้วก็พบว่าเป็นไลท์เตอร์สีเงินวาวที่เขาเคยเห็นประดับในตู้โชว์หน้าร้านที่เขาเคยเดินผ่านขณะที่กำลังเที่ยวกับ Sugizo ซึ่งเขาพูดเปรยขึ้นมาว่าอยากได้ และ Sugizo คงตั้งใจจะนำมันมาให้เขาในวันนี้
" นี่ฉันทำร้ายคนที่ดีกับฉันไปแล้วสินะ " มองไลท์เตอร์ที่อยู่ในมือของตนเองอย่างปวดใจและกำมันเอาไว้แน่น ก่อนที่จะรู้สึกถึงแขนของ Inoran ที่โอบกอดจากด้านหลัง
" Ino เมื่อคืน... " ร่างบางไม่รอให้อีกฝ่ายพูดจนจบประโยค รีบยกมือขึ้นมาปิดที่ริมฝีปากของร่างสูงทันที
" ฉันรู้ว่านายจะพูดอะไร แต่ฉันพอใจกับเหตุการณ์เมื่อคืนนี้ มันไม่ได้เกิดจากความผิดพลาดเลยซักนิดเพราะฉันเต็มใจ "
J นิ่งเงียบไป 'ความผิดพลาด'อย่างนั้นหรือ? เมื่อคืนนี้เขาไม่ได้ดื่มอะไรที่เป็นแอลกอฮอล์เลยแม้เพียงหยดเดียวหรือต่อให้เขาดื่มเหล้าขนาดไหนก็ไม่มีทางขืนใจใครได้ในสภาพที่เมามายไร้เรี่ยวแรงแน่นอน เขามั่นใจว่าสติสัมปชัญญะของเขาอยู่ครบถ้วนสมบูรณ์ดีทุกประการ ดังนั้นมันไม่ได้เกิดจากความผิดพลาดของเขาเช่นกัน นอกเสียจากว่ามันเกิดขึ้นจากความต้องการเขาเอง
" ฉันไม่บังคับให้นายเลือกฉันหรอกนะ แต่นายคงรู้ดีว่าหมอนั่นไม่มีวันยอมให้นายมีฉันอีกคนแน่ๆ " J มองคู่สนทนาของเขาพลางคิดว่าเขาได้สร้างปัญหาที่หนักหนาขึ้นมาเสียแล้ว
To be continued...
|
