|
|
ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
ΞΑΝΑΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ
του Γεώργιου Γεωργίου
Η Δοκιμασία "Sakki",του Ninjutsu,στο Bujinkan Dojo,είναι ίσως η
πιο σπουδαία στιγμή για τον πολεμιστή, που επιτρέπει στον δοκιμαζόμενο (εάν
πετύχει), να λάβει από τον Hatsumi Sensei (Soke του Ninjutsu),το 5ο Dan και
να γίνει SHIDOSHI-Δάσκαλος Διαφώτισης.
O Soke υψώνει το σπαθί πάνω από το κεφάλι σε θέση Daijodan κλείνει τα μάτια
και περιμένει. Έτσι, ο δοκιμαζόμενος καθισμένος στα γόνατα σε στάση Seiza,μπροστά
από τον Hatsumi Sensei,επίσης με τα μάτια κλειστά, περιμένει το κόψιμο. Πρέπει
να φύγει με UKEMI (ρολάριμα/ κυβίστηση) να αποφύγει το σπαθί. Μέσα στην αίθουσα
ολόγυρα του, βρίσκονται οι SHIHAN (10o Dan).Τίποτα δεν ακούγεται, ούτε καν
οι ανάσες των παρευρισκομένων. Στους προηγούμενους αιώνες ,η δοκιμασία γινόταν
με "SHINKEN"(ζωντανό σπαθί), δηλαδή με αληθινό Katana.Πολλές φορές
η δοκιμασία κατέληγε σε θάνατο.
Πήρα την απόφαση να γράψω γι' αυτήν την πολύ προσωπική στιγμή, θέλοντας να
δείξω στους μαθητές των πολεμικών τεχνών, το πιο αναγκαίο, ίσως, μέρος αυτών:
την πνευματικότητα και τη μεγάλη σημασία της.
Βρισκόμουν στη Γαλλία, πριν 4 περίπου χρόνια,σε ένα TAI-KAI(μεγάλη συγκέντρωση),με
τον SOKE.Όταν ο τότε Δάσκαλος μου, παρ' όλες τις αντιρρήσεις μου, με πρότεινε
στον Hatsumi Sensei για το 5ο Dan."Είναι ακόμη νωρίς",του είπα.
Αλλά εκείνος επέμεινε.
Τον χρόνο εκείνο, περνούσα πολλές ώρες διαλογιζόμενος κοντά στη φύση. Η απλότητα,
η γαλήνη και η αρμονία, είχαν γίνει μέρος του εαυτού μου.Γονάτισα σε στάση
Seiza. O Hatsumi Sensei με πλησίασε από πίσω. Με χτύπησε με το σπαθί στους
ώμους. Ήταν μέρος της τελετής. Κάτι σαν χρίσμα, ευλογία.
Κάποια φορά, είχα δει από το παραθυράκι μιας πόρτας, τον Hatsumi Sensei να
σηκώνει πάνω τον υποψήφιο, λέγοντας του ότι δεν είναι έτοιμος για το "SAKKI".Έκλεισα
τα μάτια μου, το ίδιο και ο Hatsumi Sensei.Ευθυγράμμισα τη σπονδυλική μου
στήλη, έτσι ώστε να ρέει ελεύθερα η ενέργεια σε όλο μου το σώμα. Πήρα δυο
βαθιές αναπνοές και από εκείνη τη στιγμή και μετά, άρχισαν "τα απίστευτα".
Έχασα όλες μου τις αισθήσεις."Έχασα" τον χρόνο, την ακοή μου, δεν
ένιωθα τίποτα. Αμέσως μετά, ένιωσα την ενέργεια να ανεβαίνει, πολύ ισχυρή.
Μια παράξενη πυράδα ανέβαινε μαζί της. Άφηνα το σώμα μου σιγά-σιγά, να νιώσει
το σώμα του Hatsumi Sensei.Ένιωθα τους χτύπους της καρδιά του, στην καρδιά
μου,τη ροή του αίματος του, στις φλέβες μου. Κοίταζα το σώμα μου με τα δικά
του μάτια. Αργότερα, έβλεπα τι γινόταν πίσω μου. Σαν να είχα ένα μάτι στο
πίσω μέρος του κεφαλιού μου (τρίτο μάτι κατά την ινδουιστική φιλοσοφία).Όλο
μου το είναι, μαζί με την θέληση του Soke,μεταφέρθηκε στα χέρια του. ΕΝΙΩΘΑ
πραγματικά το σπαθί. Ο Hatsumi Sensei έκοψε και εγώ αντέδρασα κάνοντας ένα
Mae Ukemi (μπροστινή κυβίστηση). Είχα αποφύγει το κόψιμο. Τότε ξαναβρήκα τις
αισθήσεις μου.Ο Hatsumi Sensei μου έσφιξε το χέρι, λέγοντας στους ανθρώπους
μέσα στην αίθουσα:"Σήμερα κάποιοι από εσάς ξαναγεννήθηκαν".
Είχα ενωθεί πνευματικά με τον Soke,τότε και
για πάντα.
Βγαίνοντας, θυμήθηκα τα λόγια κάποιου μεγάλου δασκάλου, λίγο πριν μπω στην
αίθουσα:"Άσε τη ζωή σου, στα χέρια του Soke,Αυτός ξέρει".
|