ทฤษฎีนอร์ตัน 
               ทฤษฎีนอร์ตันมีลักษณะและวิธีคล้าย ๆ กับทฤษฎีของเทวินิน โดยทฤษฎีของนอร์ตันกล่าวไว้ว่า
“ในวงจรแบบลิเนียร์หรือวงจรแบบเชิงเส้นใด ๆ ที่แหล่งจ่ายไฟต่ออยู่และมีการต่อสลับซับซ้อนและจ่ายไฟ
ให้กับโหลด (RL) ที่มีค่าความต้านทานเปลี่ยนแปลงค่าได้ เราอาจแทนวงจรดังกล่าวที่กำหนดให้นั้นๆ ด้วย
แหล่งจ่ายกระแสไฟฟ้าที่เทียบเท่าแหล่งหนึ่งต่อคร่อมอยู่กับความต้านทานที่เทียบเท่าตัวหนึ่งและจ่ายไฟให้
กับโหลดดังกล่าว”                

              จากรูปที่ 8.1 เป็นรูปที่แสดงถึงวงจรที่กำหนดให้ที่มีขั้วเอาท์พุท (Terminal Output) 2 ปลาย 
คือ A และ B และจ่ายไฟให้กับโหลดที่มีค่าเปลี่ยนแปลงได้เราอาจเปลี่ยนเป็นวงจรเทียบเท่าของนอร์ตัน
ได้ดังรูปที่ 8.2            

               จากรูปที่ 8.2 เป็นวงจรเทียบเท่าของนอร์ตัน ที่มี 
               IN = แหล่งจ่ายกระแสไฟฟ้าที่เทียบเท่าของนอร์ตัน
               (Norton Equivalent Current Source)
               RN = ค่าความต้านทานที่เทียบเท่าของนอร์ตัน
               (Norton Equivalent Resistance)            

การหาค่าของ IN, RN 
               การหา IN มีลำดับขั้นดังนี้
               1. ปลด RL ออก (เพื่อให้สะดวกต่อการพิจารณาขั้นตอนต่อไป)
               2. ทำการลัดวงจรที่ขั้วเอาท์พุท A-B 

                 3. พิจารณาหาค่าของกระแสไฟฟ้าที่ไหลจากขั้ว A ไปยัง B ขณะนั้นทำการลัดวงจรที่
 A-B นั้นว่ามีค่าเท่าไร ค่าของกระแสไฟฟ้าที่หาได้นี้ก็คือ IN นั่นเอง
               นั่นคือ IN = RN ขณะทำการลัดวงจรที่ A-B 
การหาค่า RN 
               การหาค่าของ RN มีขั้นตอนการหาคล้ายกับการหาค่า Rth 
               นั่นคือ RN = Rth = RAB ขณะปลด RL ออก