We gaan even fantaseren!

Als je zin hebt, lees je het stukje hieronder. Al lezend zou je zó terug willen gaan naar de tijd waarin het "speelt", om stilletjes in een hoekje mee te kijken naar de bewoners. Wat aten ze? Wat dachten ze? Wat deden ze in hun vrije tijd?

(Uit het boek "Het Huys Dever te Lisse, van A.M. Hulkenberg).

avond op het kasteel

Wij willen nu de eeuwen teruggaan. Het is avond. In de woonkamer zijn kaarsen aangestoken, niet teveel, want was is kostbaar. Achter de dicht geschoven gordijnen van de achterste twee bedden slapen de kinderen. Heer en vrouw zitten voor het vuur, andere huisgenoten op de bank langs de wand. Onder de stoel van hun meester kreunen twee doggen in hun slaap. misschien wordt er gezongen, twee of méérstemmig:

Ic stont op hoghe berghen
ic such ter seewoert in

of

Egidius, waar bestu bleven?
Mi lanct na di, gheselle mijn;
Du coors die doot, du liets mi tleven...

Of misschien ook wel een vrolijker lied, met een refrein dat alle aanwezigen mee kunnen zingen:

Eens meien morghens vroeghe was ic upghestaen....

Misschien weet iemand een verhaal te vertellen, een oud of nieuw, een helden roman uit het legendarische verleden, of een werkelijk gebeurde geschiedenis van vandaag of gisteren, of een bericht, een gerucht van het hof van de Hertog van Bourgondië, over twisten, overeenkomsten, feesten, en wat al niet! Er zijn altijd dingen genoeg te bespreken, over buren en verwanten, rechtsgedingen, een diefstal, de komende jacht, dat alles levert stof in overvloed. Maar het kan ook gebeuren dat iedereen zwijgt, en in zijn eigen gedachten verdiept suffend, gapend, of slapend, in de warmte van het vuur zit. Tenslotte zoekt de een na de ander zijn slaapstee op, de slotheer laat zich zijn laarzen uittrekken, drinkt nog een glas wijn, rekt zich en geeuwt, voor hij langzaam zijn kleren aflegt. De vrouwe stapelt de kussens op tegen het hoofdeinde dekt het vuur zoveel mogelijk toe met een laag as blaast alle kaarsen uit behalve een die ze op de blaker steekt en op de trede van het bed plaatst Zij knoopt de op opgebonden gordijnen los en kijkt nog even naar het jongste kind in de kribbe aan het voeteneind voor zij zich ontdoet van bovenkleed en hemd. Zij windt een witte linnen doek als nachtmuts om haar hoofd en klimt dan in het bed, naast haar echtgenoot, die al in half zittende, half liggende houding tegen de stapel kussens in slaap is gevallen.

Blz. 1 / 2 / 3 / 4 / 5 / 6 / 7 / 8 / 9 / 10 / 11 / 12 /13