200-300 n.C

Autoritatisme
Dit luidde het tijdperk van aartsbisschoppen en aartsvaders in. In 250 n.C deed de RoomsKatholieke “bisschop” Stefanus alle dominees in de kerkban en noemde hun Wederdopers.

Wedergeboorte door doop en geloof (200 n.C)
Door het sterke bijbelse bevel om gedoopt te worden na de redding, is het niet moeilijk om te begrijpen hoe de doop aan het geloof in Christus werd toegevoegd om de redding van iemand te “completeren.” Sommige mensen zijn deze fout door de eeuwen heen blijven maken en het heeft zelfs een eigen kerkgenootschap voortgebracht, de “gemeente van Christus.”
(Church of Christ)

Het heilig avondmaal
Tegen deze tijd werd het Heilige Avondmaal niet meer zozeer als een herinnering gezien, maar meer als een middel om de zegeningen van God te verkrijgen. In sommige gemeenten werd het Heilig Avondmaal het middelpunt van de dienst en uiteindelijk werd het Heilig Avondmaal de “mis” van de RoomsKatholieke Kerk.

Dopen door besprenkelen (vóór 250 n.C)
De Nieuwtestamentische methode van dopen is onderdompeling, dit is wat het woord betekent! Maar wanneer de Kerk de verkeerde kant opgaat, gaat het houden van de inzettingen ook de verkeerde kant op. Interessant genoeg was het Novatian, die op zijn doodsbed verzocht om gedoopt te worden en gedrenkt werd. Dit gebeurde voor zijn redding en zijn vertrek uit de afvallige Kerk van Rome.