Pakolki ŭ zvyčaju było ŭ hetym haspadarstvie Našym Vialikim Kniastvie Litoŭskim kab ziemli, majomaści Našaje naležačyja, mianialisia na ziemli šlachieckija prodkami Našymi j Nami, Haspadaram, dy časam revizarami; a ŭ tym kali-niekali braku byvała dabrotam majomaści Našaje, dy kali, taksama, i šlachcie roŭny j poŭny abmien nie vychodziŭ; i, kab usio heta ŭ paradak słušny pryvieści, hetak ciapier pastanoŭvajem: što dzie by pryjšła patreba abmianiacca Našymi ziemlami sa šlachieckimi, tady dabroty šlachieckija dziela abmienu buduć uziatyja nia rańš, čym vyšlem kamisaraŭ, jakija by čynili abmien z dobrym uvažeńniem na raźlehłaść i pažyŭnaść ziemlaŭ tak sa starany Našaje, jak to j z boku šlachieckaha. Pilnujučy pry hetym, pavodle viery j sumleńnia svajaho, kab jak to dabrotam, majomaści Našaje naležačym, taksama ž i šlachieckim ani ŭ čym ni dzie braku nie było.