ประการที่ ๒ ดีทางด้านวัตถุ

 

 

 

 

 

 

 

ประการที่ ๒ ดีทางด้านวัตถุ หลวงพ่อพระร่วงมีคุณค่าทางด้านวัตถุมากมายมหาศาล พระพุทธรูปโบราณที่สร้างในสมัยเชียงแสน สุโขทัย มักจะเป็นเนื้อทองสัมฤทธิ์เป็นส่วนมาก หรือมิฉะนั้นก็เป็นเนื้อทองคำปนอยู่มากเมื่อครั้งที่ชาวกรุงเทพฯ ฮือฮากันเรื่องพระพุทธรูปทองคำมีวัดนั้นวัดนี้นั้น ก็มีคนมารบเร้าให้ทางวัดลอกรักและทองที่ปิดหุ้มอยู่ออกเพื่อพิสูจน์ดูเพราะเห็นว่าหลวงพ่อพระร่วงก็เป็นพระรุ่นราวคราวเดียวกันกับที่เขาร่ำลืออยู่ในขณะนั้น ทางวัดจึงลอกทองและรักออกดูตรงพระอุระเบื้องขวา กว้างยาวประมาณ ๑ ศอก ปรากฏว่าเป็นสีทองเหลืองอร่ามเหมือนทองคำ เจ้าหน้าที่กรมศิลปากรบางท่านได้มาพิสูจน์ก็ลงความเห็นว่าเป็นเนื้อทองคำประมาณ ๖๐% อันการที่จะสร้างพระพุทธรูปองค์ใหญ่ขนาดนี้ด้วยทองคำล้วน ๆ นั้นเห็นจะเป็นไปได้ยาก แม้ที่มีเนื้อทองปนอยู่ถึง ๖๐% นี้ก็นับว่ามากโขอยู่แล้ว ดังนั้นหากจะเรียกหลวงพ่อพระร่วงว่า "เป็นพระพุทธรูปทองคำ" ก็คงจะไม่ผิดนัก เพราะมีทองคำปนอยู่เกินกว่าครึ่งของโลหะอื่น ๆ ถ้าจะคิดเทียบเคียงกับสมัยนี้ ทองคำ ๑ บาท มีราคาเป็นเงินถึง ๕,๐๐๐ บาทเศษแล้ว หลวงพ่อพระร่วงก็มีค่ามหาศาลทีเดียว เป็นที่น่าภูมิใจแก่ชาววัดมหรรณพ์เป็นอย่างมากที่มีปูชนียวัตถุชิ้นเอกนี้ไว้ในวัด การเปิดพระอุระเพื่อพิสูจน์และเพื่อให้ประชาชนได้ชมโดยทั่วกันเป็นไปอยู่ระยะหนึ่ง หลังจากนั้นไม่นานทางวัดก็จัดการลงรักปิดทองไว้ตามรูปเดิม ด้วยเหตุผลหลายอย่างจึงไม่ยอมเปิดเผยทั้งองค์ หรือแม้แต่ตรงพระอุระที่เปิดดูแล้วก็ต้องปิดไว้ตามรูปเดิม

 

 

 

ประการที่  ๓  ดีทางด้านความศักดิ์สิทธิ์

 

[ตำนานศาลเจ้าพ่อเสือ]

[พิธีการไหว้]

[สถานที่ตั้ง]

[จากผู้อ่าน]

[เกี่ยวกับผม]