เพลงไทยสากลชุดที่ 2 Thai Midi 2

ขณะนี้ท่านกำลังอยู่ที่ เพลงไทยสากลชุดที่ 2
ทดลองฟัง  Try listening  รักเอย  อยากจำกลับลืม
ไปสารบาญชื่อเพลง Index
ปรับปรุงหลังสุดเมื่อ 14 พฤศจิกายน 1999

สารบาญรายชื่อเพลงไทยสากลชุดที่ 2
กลับไปต้นแฟ้ม

41. กฏแห่งกรรม
ศรีไศล สุชาติวุฒิ

กลับ

น่าเห็นใจน่าเห็นใจ
น่าเห็นใจที่ใจเธอต้องเจ็บช้ำ
โดนลมคำรักลวงจนระกำ
โดนถูกเขาทำจนช้ำใครนะทำได้
หากคิดไปถึงครั้งหนึ่ง
รักครั้งหนึ่งซึ่งฉันเคยถูกทำลาย
เธอเป็นคนทำให้ฉันช้ำใจ
ฉันก็ช้ำใจไม่ผิดที่เธอช้ำอยู่
เหตุการณ์จะผ่านไปฉันยังจำได้
ความอัปยศอดสู
ฉันเคยเรียกเธอให้เธอมาดู
ให้เธอมาดูรอยช้ำเธอกลับหนำใจ
บัดนี้เธอเจอเข้าบ้าง
รู้หรือยังว่ามันเจ็บปวดแค่ไหน
ยามเรารักเขาเขากลับทำลาย
เขากลับทำลายมันเจ็บใช่ไหมคนดี

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

42. ไกลบ้าน
ขวัญชัย เพชรร้อยเอ็ด

กลับ

เพราะพี่มันจนคนที่ไหนไม่แล
ต้องจากบ้านจากพ่อและแม่
คงชะแง้คอยวันฉันมา
ต้องจากไกลมาลัยบ้านป่า
จากทุ่งนามาหางานทำ
เพราะพี่มันจนต้องดิ้นรนเรื่อยไป
ต้องสู่กรุงและสู่กรุงวิไล
หัวใจพี่เฝ้าระกำ
ทำงานและเหงื่อกายไหลฉ่ำ
ตากแดดหน้าดำต้องทำเพราะจน
มาลัยจ๋าอย่าว่าพี่จาก
เพราะความจนยากต้องจากหน้ามน
และเมื่อพี่ไกลทรามวัยอย่าบ่น
เมื่อพี่หายจนหน้ามนคงสบาย
เพราะไกลเธอเพ้อใจลอย
คิดถึงเธอคิดถึงเธอบ่อยบ่อย
ใจลอยกระวนกระวาย
ตัวไกลหัวใจอยู่ใกล้
เจ้าอย่านอกใจและเมื่อพี่ไกลบ้านนา

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

43. ขวัญใจเจ้าทุย
รวงทอง ทองลั่นทม

กลับ

เจ้าทุยอยู่ไหนได้ยินไหมใครมากู่ กู่
เรียกหาเจ้าอยู่อยู่หนใดรีบมา
เจ้าทุยเพื่อนฉันออกมาหากันดีกว่า
อย่าเฉยเลย อย่า อย่า มะมาเร็วไว
เกิดมามีแต่ทุยเป็นเพื่อนกัน
ค่ำเช้าทำงานไม่ทิ้งกันไม่หายไป
ข้ามีข้าวและน้ำนำมาให้
อีกทั้งฟางกองใหญ่อย่าช้าไย อย่าช้าไย
เจ้าทุยเพื่อนจ๋าออกไปไถนาคงเหนื่อยอ่อน
เหนื่อยนักพักผ่อนก่อนหนาวจนอ่อนใจ
ข้าจะอาบน้ำป้อนฟางทั้งกำคำใหญ่ใหญ่
จะสุมไฟกองใหม่ใหม่ไว้กันยุงมา
เจ้ามีคุณแก่เรามามากมาย
ถึงแม้เป็นควายเจ้าเหนือกว่าดีเสียกว่า
ผู้คนที่เกียจคร้านไม่เข้าท่า
ทุยเอ๋ยเจ้าดีกว่าช่วยไถนาได้ทุกวัน
เจ้าทุยนี่เอ๋ยข้าเคยเลี้ยงดูมาก่อนเก่า
เมื่อครั้งยังเยาว์เยาว์ทั้งทุยและฉัน
ข้าเคยขี่หลังนั่งไปไหนไปไม่หวาดหวั่น
จะสุขทุกข์เคยบุกบั่นรู้กันด้วยใจ
เติบโตมาด้วยกันในไร่นาเคยหากินมา
ข้าเห็นใจข้าเห็นใจ
เจ้าทุยยากจะหาใครเทียมได้
ข้ารักดังดวงใจไม่รักใครข้ารักทุย

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

44. ข้องจิต
สุนทราภรณ์ ม.ร.ว.ถนัดศรี-พูลศรี

กลับ

(ช)รักเอยรักเคยชื่นเชยชูใจ
บัดนี้รักห่างร้างไกลให้คนึง
รักเป็นอย่างไรใฝ่ถึง
ข้ายังคนึงข้องจิตไม่วาย
รักแรมร้างราจะพาใจนาง
ชื่นชืดจืดจางห่วงนางไม่หาย
ทิ้งให้ครวญคิดข้องจิต เศร้าอยู่ไม่วาย
แม้รักคลายเหมือนพี่ตายนะนาง
(ญ)ฟังถ้อยคำพร่ำฝากลมมา
โอ้อนิจจาข้องจิตกลัวผิดใจจาง
จิตน้องเฝ้าปองหนึ่งรักไม่ร้าง
ใจน้องนางรักไม่จางไม่ห่างเลย

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

45. ขอสุมาเตอะเจ้า
ดาวใจ ไพจิตร

กลับ

ขอสุมาเตอะเจ้า
จาวเหนือเปิ้นว่าขออภัย
ข้าเจ้าบ่ได้ตั้งใจหลอกลวงอ้ายคนดี
จำใจลืมสัญญาคิดมาน้ำตาไหลทุกที
ฮักแต๊แต่อ้ายจวนน้องหนี
ไปบางกอกโสภีเมืองศิวิไลซ์
กลัวอ้ายเหมือนแฟนคำหล้า
ขนาดเปิ้นมาสู่ขอหมั้นหมาย
อ่อยคำหวานหว่านล้อมผู้ใหญ่
เบื้องหลังผู้ร้ายในคราบผู้ดี
เปิ้นเอาคำหล้าไปขาย
เหมือนตายตกนรกอเวจี
ข้าเจ้าขออยู่อย่างนี้
ลากันทีสวัสดีแล้วเจ้า
ลากันทีสวัสดีแล้วเจ้า
ขอสุมาเตอะเจ้า
จาวเหนือเปิ้นว่าขออภัย
ข้าเจ้าบ่ได้ตั้งใจหลอกลวงอ้ายคนดี
จำใจลืมสัญญาคิดมาน้ำตาไหลทุกที
ฮักแต๊แต่อ้ายจวนน้องหนี
ไปบางกอกโสภีเมืองศิวิไลซ์
กลัวอ้ายเหมือนแฟนคำหล้า
ขนาดเปิ้นมาสู่ขอหมั้นหมาย
อ่อยคำหวานหว่านล้อมผู้ใหญ่
เบื้องหลังผู้ร้ายในคราบผู้ดี
เปิ้นเอาคำหล้าไปขาย
เหมือนตายตกนรกอเวจี
ข้าเจ้าขออยู่อย่างนี้
ลากันทีสวัสดีแล้วเจ้า
ลากันทีสวัสดีแล้วเจ้า

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

46. คนหลายใจ
เพียงพิศ ศิริวิไล

กลับ

ใต้ฟากฟ้าสุราลัย เหนือหัวใจปรารถนา
อิ่มความรักแล้วเอย กลับเมินเลยลับลา
ไม่นำพาก็คงสาหัวใจ
เพิ่งจะรู้คู่เธอมี เหมือนธุลีขาดลอยไป
เลิกปองมาหลายคน เจอะแต่คนหลายใจ
ช่างกระไรเจ็บจำน้ำจิตคน
เธอมีคู่ครองมองเห็นอยู่กับตา บาดอุราเหลือทน
คิดดูหรือเปล่าอกเขาก็คน จะทนอย่างไร
เกิดมาแล้วเพื่อจะรัก หลงภักดีจะมีไหน
เจ็บระกำช้ำตรม สุดจะทนแล้วใจ
จะโทษใครก็ใครใช้เล่าเอย

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

47. คนึงน้อง
กวีวรรษ สัตโกวิท อกวี

กลับ

เสียดายรักเคยแนบกาย กอดกระซิบ
น้องสั่นระริกพลิกกายให้ชม
พี่โลมโฉมเจ้าคนงาม วาบหวามไม่ลืมได้เลย
จะอยู่กันไกลแสนไกล ดวงใจไม่เคยนิ่งเฉย
ครุ่นคิดคนึงที่เคย รักเอยข้าแสนซาบทรวง
ฟ้าไกลรักยังไม่วาย สั่นกระซิบ
แม้ห่างลิบ ๆ กระซิบฝากลม
ช่วยพรมน้ำถ้อยใกล้หู ให้รู้พี่คอยพุ่มพวง
ยิ่งจากกันนานแสนนาน
ดวงมาลย์ยิ่งคอยยิ่งหวง
พี่ฝันรอวันชื่นทรวง หวังดวงสมรร่วมทาง
น้องเคยเฝ้าเว้าวอน คืนวันอัดอั้นทอดถอน
ทนนอนกอดหมอนแทนร่าง
ถึงห่างไกลไอรักอุ่นใจไม่รู้จาง
วันนี้มองฟ้ากว้าง วันฟ้าแคบคงมี
น้องเอยรักพี่ไม่เคย เปลี่ยนแปรไป
หวังว่าหัวใจน้องคงไม่แปร
เฝ้าชะแง้เจ้าคืนมา ประทับอุราอีกที
จะกอดให้เป็นเนื้อเดียว
แน่เทียวไม่ยอมให้หนี
ด้วยหญิงทั้งโลกที่มี หาใครพี่ซึ้งเท่าเธอ

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

48. ความรักไม่รู้จบ
จิตราวดี จิตตเกษม

กลับ

ถึงจะอยู่สุดหล้าฟ้าดิน
แม้จะสิ้นสิทธิ์และเสรี
แต่วันนั้นใจฉันยังคงที่
ความรักความภักดีไม่มีสิ้นสลาย
ถึงโลกแตกแหลกเป็นผงคลี
รักเต็มปรี่ไม่มีรู้คลาย
ชีพถูกฝังความรักยังเวียนว่าย
เคียงคู่เธอมิคลาย
ฝากวิญญาณไว้เตือน
ด้วยความรักไม่รู้จบ
แม้ผืนดินกลบยากเพราะความรักเลือน
จะเนิ่นนานกี่วันกี่ปีกี่เดือน
ดินฟ้าจะคล้อยเคลื่อนใจมิเลือนรักเธอ
ทุกทุกอย่างบนทางรักจริง
ทุกทุกสิ่งบนทางรักเธอ
จะสมหวังหรือพบความเพ้อเจ้อ
เป็นที่ใจของเธอจะจริงจังฉันใด

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

49. ความสาวไม่สำคัญ
วินัย พันธุรักษ์

กลับ

เธอเป็นใครมาจากไหน
ไม่สำคัญเมื่อเธอเป็นของฉัน
ฉันก็ต้องรักเธอ
จะมีชายหลายคนเคยปรนเปรอ
เขาลือกันเกร่อขอเธอจงหยุดแค่ฉัน
รักไม่หลอกจึงขอบอกว่ารัก
ยิ่งเธออกหักฉันยิ่งรักผูกพันธ์
เรายินยอมพร้อมใจรักกัน
ใครจะว่าไม่หวั่นเพราะว่าฉันรักเธอ
รักเธอรักเธอหมดใจ
ถึงเป็นชายคนที่เท่าไรฉันเต็มใจเสมอ
ถึงใครนินทาต่างๆนาๆว่าเธอ
ฉันยอมทนเซ่อรักเธอไม่เปลี่ยนแปลง
เธอเป็นใครมาจากไหน
ไม่สำคัญเมื่อเธอเป็นของฉัน
เธอไม่ต้องระแวง
อย่าอาวรณ์ร้อนใจเลยแก้มแดง
ถึงเป็นหนุ่มทั้งแท่ง
ฉันยอมกินแตงเถาตาย

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

50. คอย
สุเทพ วงศ์กำแหง

กลับ

ป่านนี้ดวงใจคงทุกข์โศกตรม
เฝ้าระทมซบหมอนสะอื้นกล้ำกลืนสุดทรมาน
ป่านนี้คงร่ำแต่น้ำตานอง
ป่านนี้คงมองจะคอยพบพาน
ป่านนี้ซมซานแทบจะขาดใจ
ป่านนี้คงคอยนานแสนจะนาน
เหตุเพราะมารมาขวางกางกั้น
จากกันเป็นรอยอาลัย
ป่านนี้คงเพียงแต่หวังรอคอย
แต่นี้เป็นรอยติดตรึงฝังใจ
เหมือนตกอยู่ในอเวจี
โอ้ดวงใจเอ๋ยเคยชื่นฉ่ำ
ลิขิตขีดนำเพียงนี้
ซากรักเตือนใจตราบจนชีวัน
ไม่ขอลืมกันจวบจนชีวี
ฝากเพียงคำนี้ไปตามสายลม
ป่านนี้ดวงใจคอยเหมือนพี่คอย
จะฝังรอยจารึกไว้มั่นไม่มีวันแปรยอมตรม
ชาตินี้มีกรรมกั้นรักเราไกล
จะขอครองใจให้เพียงชู้ชม
จะสุดระทมจะขอรอคอย

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

51. คอยพี่
ผ่องศรี วรนุช

กลับ

คอยพี่จนดวงสุรีย์สิ้นแสงอ่อน
หมู่สกุณากลับหลังเข้าสู่รวงรังพักนอน
แต่พี่สัญจรจากหายหน้า
คอยพี่ตลอดราตรีไม่เห็นมา
ดึกดื่นค่อนคืนทอดถอนสุดหลับตานอนนิทรา
น้ำตานองหน้าทั้งคืน
พี่ขาพี่ เปล่าเปลี่ยวอย่างนี้สุดฝืน
หรือพี่ไปมีหญิงอื่นจึงลืมคู่ชื่นให้ช้ำใจ
คอยพี่กระทั่งระวีสู่ฟ้าใหม่
เฝ้าคอยด้วยใจหม่นหมอง
โธ่พี่ลืมน้องหรือไรถึงทิ้งน้องให้หลงคอย

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

52. คำแถลงการณ์ของหัวใจ
จิตติมา เจือใจ

กลับ

ถ้าเธอจะถามถึงฉัน
ว่าใจฉันนั่นมันคิดถึงเธอไหม
ขอตอบมาว่าเสียใจ
เรื่องคิดถึงใครเดี๋ยวนี้ไม่มีเวลา
ถ้าเธอจะถามถึงรัก
ที่งามแน่นหนักงามล้ำด้วยเสน่หา
ถามเพื่อประโยชน์อะไรหนา
รู้ไว้ใช่ว่ามันจะสำคัญต่อใคร
อย่าหาว่าฉันใจจืด
ใจสีดำมืดก็ขอตอบว่าใช่
เพราะความผิดนั้นมันเกิดจากใคร
กล้าตอบตัวเองไหมใครคือคนผิดวาจา
ขาดเธอใช่ต้องขาดใจ
โลกมีถมไปชายที่น่าบูชา
อย่าเข้าใจผิดเรื่องน้ำตา
ที่ไหลนองหน้าเป็นเรื่องของลูกตามัน

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

53. คุณจะงอนมากไปแล้ว
สุเทพ วงศ์กำแหง

กลับ

คุณจะงอนมากไปแล้วรู้ไหมแก้วตา
ผมชักระอาเต็มที(ช่ะช่ะช่ะช่ะ)
ผมจะไม่ง้อหรือก็ไม่ดีจะขาดไมตรี
คุณเห็นได้ทียิ่งทำเป็นงอน
เอาแต่ทำหน้าง้ำคอยค้อนคว่ำไป
เจอพักตร์ทีไรต้องวอน
ผมขัดใจนิดนิดหน่อยแกล้งงอนตะบึงตะบอน
ต้องคอยพร่ำวอนง้องอนร่ำไป
คิดตามใจตัวหรือก็เท่านั้น
ซ้ำดื้อรั้นยิ่งกว่าใคร
จะเอาอะไรแล้วต้องดังใจถ้าขืนร่ำไร
ชักพาลผิดใจหน้างอ
แม้นคุณคิดอยากได้เดือนหรือหวังได้ดาว
ผมมิต้องเอามาพะนอ
เห็นว่าได้ทีแล้วแกล้งให้พออย่ารีอย่ารอ
ยิ่งเฝ้าพะนอยิ่งเอาดังใจ

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

54. จันทร์เจ้า
ชรินทร์ นันทนาคร

กลับ

จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้าขอข้าวขอแกง
ขอแหวนทองแดงสวมนิ้วน้องข้า
ขอเป็นคู่อยู่ใกล้แก้วตา
ขอช้างขอม้านำมาค้าเอากำไร
น้องข้าสูงส่งปานหงษ์เหมราช
ขอข้าแปลงชาติเป็นหงษ์จะได้ไหม
แม้ขัดข้องขอเกิดเป็นตัวไร
เกาะแก้มกลอยใจอยู่เรื่อยไปได้ไหมจันทร์

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

55. จำเลยรัก
สวลี ผกาพันธ์

กลับ

เจ็บแค้นเคืองโกรธโทษฉันไย
ฉันทำอะไรให้เธอเคืองขุ่น
ปรักปรำฉันเป็นจำเลยของคุณ
นี่หรือพ่อนักบุญแท้จริงคุณคือคนบาป
ไม่ขอคุกเข่าเฝ้าง้องอน
แม้นใจขาดรอนขอตายดีกว่า
ไม่ของ้อใครให้กรุณา
ไม่ขอเศร้าโศกา
หรือบีบน้ำตาอ้อนวอนใครใคร
เชิญคุณลงทัณฑ์บัญชา
จนสมอุราจนสาแก่ใจ
ไม่มีวันที่ฉันจะร้องไห้ ร่ำไร
เพราะฉันไม่ใช่หญิงเจ้าน้ำตา
กักขังฉันเถิดกักขังไป
ขังตัวอย่าขังหัวใจดีกว่า
อย่าขังหัวใจให้ทรมา
ให้ฉันเศร้าโศกา
เหมือนว่าฉันเป็นเช่นดังจำเลย

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

56. ชวนรำวง
สุนทราภรณ์

กลับ

เสียงเพลงขึ้นแล้ว
ดังเจื้อยแจ้วฟังแล้วน่ารำ
เนื้ออ่อนมาฟ้อนมารำ
เนื้อนวลคมขำงามล้ำรำวง
พี่ชวนน้อง(พี่ชวนน้อง)
มาร้องรำวง(มาร้องรำวง)
โอ้โฉมยง นุชอนงค์อจงมารำ
ตัวพี่จะร้อง(ตัวน้องจะรำ)
(น้องร้องนำรักลำนำ)
(แล้วรำตามสบาย)
สวยจริงแม่หญิงท่าทาง
(ชะสวยจริงแม่หญิงท่าทาง)
ดั่งยูงแพนหางเยื้องย่างพรรณราย
ดั่งยูงแพนหางเยื้องย่างพรรณราย
น้องรำน่าชมขำคมอย่าหน่าย
(ขวัญใจไม่อายพริ้งพรายเจ้าเอย)…

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

57. ช่อมาลี ยวนยาเหล
สุนทราภรณ์

กลับ

ช่อมาลีคนดีของพี่ก็มา
สวยจริงหนาสุดาแก้มแดง
สวยจริงหนาสุดาแก้มแดง
(โอ้จันทร์ไปไหน)
(ทำไมจึงไม่ส่องแสง)
(เดือนมาแฝงแสงสว่าง)
(เมฆน้อยลอยมาเมฆน้อยลอยมา)
ดอกฟ้าจะร่วง
(พวงพยอมโรยรา)
ดอกฟ้าจะโรย
(เมื่อลมโชยมาถลาลงดิน)
เหมือนรักเราสิ้นไม่มีเยื่อใย
ดอกฟ้าพลัดถิ่น
(เคยส่งกลิ่นหอมสลักตรึงใจ)
ยังไม่ทันไรก็ร่วงโรยรา
ยวนยาเหลยวนยาเหล
หัวใจว้าเหว่ไม่รู้จะเห่ไปหาใคร
จะซื้อเปลยวนที่ด้ายหย่อนหย่อน
จะเอาน้องนอน ไกวเช้าไกวเย็น

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

58. ช่าช่าช่าพาเพลิน
สุนทราภรณ์

กลับ

(ญ)เพลินอารมณ์ชื่นชมสำราญฤทัย
เพลินดวงใจเต้นรำเพลงช่าช่าช่า
ฟังบรรเลงด้วยเพลงเร้าในวิญญา
ช่าช่าช่านั้นพาให้เร้าเริงใจ
(ช)เชิญมาจองรำร้องทำนองครื้นเครง
พวกเรากันเองจะเกรงเหนียมอายไปไย
เพลงจะพาสดสีชีวามาให้
เพลิดเพลินหทัยชื่นใจหาใดมาปาน
(ญ)ตามใจปองโปรดจงทดลองดูเอง
เราบรรเลงครื้นเครงสุขล้ำชำนาญ
งามแวววาวพร่างพราวคล้ายแดนวิมาน
งามตระการวิมานเด่นฟ้าราตรี
(ญช)ฮาเฮฮาอุราเร้าเริงสำราญ
สุขใจหาใดมาปานเบิกบานซาบซ่านชีวี
เริงลีลาโยกย้ายมาเต็มที่
ร่ายรำเคล้าเสียงดนตรีสุขีสำราญอารมณ์
ช่าช่าช่า
(ญ)เชิญมาจองอย่างมองแล้วเมินระอา
ช่าช่าช่านั้นพาให้หายตรอมตม
เพลงจะพาให้เราหายคลายระทม
เพลินอารมณ์ร้องรำเพลงช่าช่าช่า

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

59. ชีวิตไทยไทย
สุเทพ วงศ์กำแหง

กลับ

เราเกิดบนพื้นดินไทย
เราถึงเป็นไทย ทั้งใจกายและชีวี
เราเป็นคนไทยรักในเสรี
รักประเพณี เทอดทูนเสียยิ่งชีวา
เราถูกสั่งสอนทุกวัน จะคิดรักกัน
นั้นควรดูศักดินา
เธอเป็นใบโพ ฉันเป็นใบหญ้า
ฉันหมดศรัทธา จะมาเพ้อพร่ำพร่ำวอน
เธอสูงเหมือนกรุงเทพ
ทุกวันได้เสพ แต่สุขสโมสร
ตัวฉันเปรียบเป็นเช่นป่าดงดอน
เหมือนแม่ฮ่องสอน ไม่งามเหมือนธนบุรี
เราถูกขัดขวางเรื่อยมา
ความหวังวิวาห์ เห็นท่าจะหมดกันที
เราเป็นคนไทย น้ำตาไหลปรี่
รักประเพณี ก็ควรที่จะผิดหวัง

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

60. เด่นดารา
สุนทราภรณ์

กลับ

เดือนดารา เด่นบนฟ้านภาสวยส่อง
เด่นบนฟ้าน่ามอง เชิญจับจองคู่รำเหมือนว่า
(เชิญจับจองคู่รำเหมือนว่า)
กอดอกกระไรรำพึง คิดถึงกระไรรำพัน
จำได้ใฝ่ฝัน แสงจันทร์ส่องหล้า
เดือนก็หงายเย็นพระพายพัดมา
เริงรื่นอุรา ฉันอยากจะหาคู่ใจ
(ฉันอยากจะหาคู่ใจ)
เดือนปรานี อย่าหลบลี้ให้เดือนหนีหน้า
เจ้าโปรดได้เมตตา เวทนาคู่ชมชิดใกล้
(เวทนาคู่ชมชิดใกล้)
กอดหน่อยเจ้าคงยินยอม ขอหอมเจ้าคงยินดี
จะไม่หน่ายหนีให้พี่หม่นไหม้
เดือนรูปสวยงามซ้ำรวยน้ำใจ
คงเอื้อเยื่อใย ฉันผู้ยากไร้แน่เอย

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

61. แต่ปางก่อน
รณชัย อัจฉพรรณี

กลับ

(ช)รอคอยเธอมาแสนนาน
ทรมานวิญญาณหนักหนา
ระทมอยู่ในอุรา
แก้วกานดาฉันปองเธอผู้เดียว
(ญ)เธอเอยแม้เราห่างกันแสนไกล
ชายใดดวงใจฉันไม่แลเหลียว
รักเธอแน่ใจจริงเชียว
รักเธอรักเดียวนิรันดร์
(ช)แม้มีอุปสรรคขวากหนาม
(ญ)ขอตามมิยอมพลัดพรากจากกัน
(ช)จะชาติไหนไหนไม่ยอมห่างไกลกัน
(ญ)ดวงจิตผูกพันรักมั่นมีไว้เพียงเธอ
(ชญ)คงเป็นรอยบุญมาหนุนนำ
รอยกรรมรอยเกวียนหมุนเปลี่ยนเสมอ
ให้เราได้มาเจอะเจอ
ฉันและเธอพบกันร่วมสุขสมดังรอคอย

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

62. ถ้าฉันจะรัก
พิทยา บุญญรัตพันธ์

กลับ

ถ้าฉันจะรักรักใครฝังใจรักมั่น
ขอให้ฉันโชคดีที่ได้รักเธอ
เพราะเธออยู่ในสายตาของฉันเสมอ
หากเธอรักฉันฉันจะรักเธอเสนอสนอง
เลือดสาวของฉันนั้นเบาเหมือนฟองสบู่
ไม่ต้องถูไม่ต้องขยี้ก็พอมีฟอง
คนรักกันชอบกัน ดวงตามันฟ้อง
ความรักเรียกร้อง ปรารถนามารักกัน

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

63. ถึงอย่างไรก็รัก
วินัย จุลละบุษปะ

กลับ

ถึงอย่างไรก็ยังคิดถึงเสมอ
ถึงอย่างไรก็ยังรักเธอมั่นคง
ห่างเพียงไหนรักปักใจเคลิ้มลุ่มหลง
เพ้อพะวงแต่รักรักรักทุกลมหายใจ
ถึงอย่างไรไม่เคยคิดคลายถ่ายถอน
ถึงอย่างไรก็ยังขอวอนเรื่อยไป
หากจะเคืองหรือมีเบื้องหลังแค่ไหน
รักยังเต็มดวงใจจริงๆนะยอดชีวัน
เป็นภาพความงามตามรักเธอ
เป็นภาพบำเรอความรักมั่น
ยอมคุกเข่าโดยมิหวั่น
เพียงยึดมั่นรำพันรักเธอ
ถึงอย่างไรปักใจคล้ายเงาเบื้องหลัง
ถึงอย่างไรจิตใจฉันยังใคร่เจอ
สุดชีวิตแล้วจิตยังคิดเสนอ
รักเธอดังรอยสักสักสักลึกปักกับใจ

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

64. ทั้งรู้ก็รัก
ชรัส เฟื่องอารมณ์

กลับ

รู้รู้เธอนั้นมีคู่ใจไยถึงไม่ลืมเธอ
เพราะด้วยเหตุใดใจฉันยังพร่ำเพ้อ
เฝ้าละเมอไม่ลืมแม้วันคืนเดือนผ่าน
ใจฉันยังรำพึงถึงเธอสิ่งที่เคยสัมผัส
ยังจำยึดมั่นตราตรึงยังฝังอยู่กลางใจ
รู้รู้เธอนั้นมีเจ้าของมองฉันได้แต่มอง
ถึงจะอย่างไรมันก็เป็นสุขใจ
สุขชั่วคราวก็ยังก็ยังยังดีเสียกว่า
ใจฉันต้องมลายเพราะตรม
หยุดระทมขมขื่นเก็บเอาความหวานชื่น
จุนเจือความรักแก่ดวงใจ
รักนั้นยังอยู่เต็มหัวใจไยนะทำไมถึงคงอยู่
จิดใฝ่ฝันถึงเธอไม่ลืมเสียที
เต็มเปี่ยมด้วยความรักเธอ
รู้รู้ใจฉันมันก็รู้ยังฝืนสู้ความจริง
แม้จะห้ามใจใจฉันทำไม่รู้
เบื่อฝืนใจต้องยอมให้ใจคิดถึงเธอ
ตัวฉันต้องยินยอมแพ้พ่าย
ปล่อยให้ใจฝันใฝ่รักเธอไม่หน่าย
เต็มใจใจฉันพ่ายใจเธอ
รู้รู้เราต้องห้ามใจหยุดใจรักเธอ
สุดเจ็บใจเราต้องแพ้พ่ายปล่อยใจรักเธอ

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

65. ที่รักเรารักกันไม่ได้
เรียม ดาราน้อย

กลับ

ชาตินี้ที่รักเราคงรักกันไม่ได้
เพราะว่าหัวใจของเธอนั้นมีเจ้าของ
ฉันต้องสะอื้นกล้ำกลืนแต่น้ำตานอง
ไม่อาจจะเรียกจะร้อง
ให้เธอนั้นมาเคียงใกล้
หัวใจของน้องร่ำร้องหาแต่เช้าค่ำ
แสนจะระกำน้ำตาไม่มีจะไหล
อยากคิดลืมพี่แต่แล้วก็สุดหัวใจ
อดห้ามหักใจไม่ไหว
เพราะว่าหัวใจนั้นเป็นทาสเธอ
ฉันรักเธอยิ่งกว่าใครใคร
เธอจะรู้หรือไม่ว่าใจฉันมั่นเสมอ
ถึงจะมีชายอื่นที่ดีกว่าเธอ
ฉันมั่นต่อเธอเสมอเพราะฉันรักเธอยิ่งนัก
ชาตินี้ที่รักเราคงรักกันไม่ได้
เพราะว่าหัวใจของเรารักกันยิ่งนัก
เพราะเธอมีคู่อยู่แล้วเธออย่ามารัก
แม้หากชาติหน้ามีรัก
ขอเป็นคนรักคนแรกของเธอ

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

66. เทพธิดาดอย
พ.ญ.พันทิวา สินรัชตานันท์

กลับ

มวลเถาวัลย์ป่าใบเขียว
คดลดเลี้ยวพันเกี่ยวคบไม้ใหญ่
ฝูงมัจฉาว่ายแหวกน้ำใส
เวียนวนไปภายในสายวารี
มวลบุปผชาติดาษเนินเขางาม
แลสะพรั่งแทรกตามหินทุกก้อนมี
สาวแม้วแฉล้มแก้มสดสี
กายใจพลีให้ชายเชื้อชาติไทย
ดวงหน้าขาวผ่องนวลไยไร้ไฝฝ้า
เรือนร่างโสภาสวมเสื้อเขียวปราดเปรียวว่องไว
อ่อนหวานยามเยือกเย็น
เช่นจันทร์สาดแสงส่องฟ้าอำไพ
ดุจไฟร้อนแรงแสงดังอาทิตย์
ยามรักเข้าครอบครอง
สาวเจ้าไม่คิดที่จะรักชายบ้านเดียวกัน
ทุกลมหายใจยึดมั่น
แต่ชายหนุ่มไทยที่เจ้าหมายปอง
รักเขาล้นใจ
อันอานุภาพความรัก
แท้นักประจักษ์รักยิ่งใหญ่
มีอำนาจเหนือทุกสิ่งไป
มนต์ดลใจพันผูกสองชีวัน
แม้วกับหนุ่มไทยฉ่ำชื่นหัวใจ
ดวงฤทัยมีแต่รักที่คงมั่น
ลืมสิ้นทุกสิ่งเคยผูกพัน
ลืมกลางคืนกลางวันลืมเวลา
ลืมสิ้นทุกสิ่งเคยผูกพัน
ลืมกลางคืนกลางวัน ลืมเวลา

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

67. เธอเป็นหัวใจของฉัน
สวลี ผกาพันธ์

กลับ

สุดหัวใจของฉัน
โปรดอย่าให้ฉัน ต้องขาดเธอไป
เพราะถ้าขาดเธอ ฉันคงขาดใจ
จะอยู่อย่างไร ไม่มีความหมาย
เธอนั้นเป็นที่หวัง
ความรักจึงฝัง แน่วอยู่ในใจ
ฉันมั่นในเธอ มาแล้วเท่าไหร่
คงมั่นตลอดไป ตราบนานเท่านาน
เธออาจเพียงสร้าง ทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อฉัน
แต่สิ่งที่เธอสร้างสรรค์ ฉันไม่เคยต้องการ
ต้องการสิ่งเดียว คือตัวเธอ
คนเดียวเท่านั้น
เธอเป็นหัวใจ ของฉันรู้ไหม
สุดหัวใจของฉัน
โปรดอย่าให้ฉัน ต้องขาดเธอไป
เพราะถ้าขาดเธอ ฉันคงต้องตาย
เธอเป็นหัวใจ ของฉันคนเดียว

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

68. นานเท่าไรฉันก็จะรอ
ชรินทร์ นันทนาคร

กลับ

ตัวถึงไกลใจอยู่ เคียงคู่ดวงใจ
ไม่ห่างไกลเธอนั้น
รักยังคงมั่นใฝ่ฝันไม่วาย
นานแสนนาน
และไกลแสนไกลไม่หน่าย
น้ำใจรักไม่เสื่อมคลาย
สลายขาดรอน
ตัวถึงไกลใจอยู่ ยอดชู้อย่าแคลง
ไม่เปลี่ยนแปลงดวงใจ
รักเธอยิ่งใหญ่ ยากไซร้ไถ่ถอน
กลัวก็เพียงแต่ใจของใครลืมก่อน
ร้าวรอนใจคนอยู่ไกล
อย่าลืมรักที่เคยให้แก่กัน
อย่าปันรักที่ครองให้แก่ใคร
อย่าลืมสัญญาให้ไว้ ว่าเราสองรอกันได้
แม้นานเท่าไรเราก็จะรอ
ตัวถึงไกลใจอยู่ เคียงคู่เสมอ
ไม่ลืมเธอสักน้อย
รักคอยเติมต่อ พอยิ่งกว่าพอ
เพียงให้เรา มั่นใจมิใช่คอยท้อ
รักก็คงคืนชื่นชม

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

69. ปรัศนีย์หัวใจ
ดาวใจ ไพจิตร

กลับ

บนความโศกศัลย์ของใจดวงหนึ่ง
เป็นความสุขซึ้งของใจอีกดวง
บนความชอกช้ำฉันน้ำตาร่วง
เป็นความชื่นทรวงสมปองของเธอ
ยุติธรรมแล้วละหรือ
คนหัวใจซื่อต้องน้ำตาเอ่อ
คนลวงเช่นเธอสำราญเริงร่า
ดินและฟ้ายังคุ้มครอง
เป็นความผิดไหมที่ใจคิดซื่อ
เป็นความผิดหรือที่คอยสนอง
เป็นความผิดไหมที่ใจทุกห้อง
มอบเป็นเครื่องลองรักเล่นของเธอ
ตอบให้ฉันรู้ได้ไหม
ว่ารักที่ให้เธอนั้นฉันเซ่อ
ตอบฉันซิเธอขอฟังสักคำ
จะได้จำไว้สอนใจ

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

70. ผู้ชนะสิบทิศ
พรานบูรณ์

กลับ

ฟ้าลุ่มอิรวดีคืนนี้มีแต่ดาว
แจ่มแสงแวววาว ฮัม
เด่นอะคร้าวสว่างไสว
เสียงคลื่นเร้าฤดีคืนนี้ข้าเปลี่ยวใจ
เหน็บหนาวทรวงใน ฮัม
แต่ไฉนข้าเศร้าวิญญา
ข้ามา ทำศึกลำเค็ญ
เหนื่อยแสนยากเย็นไม่เว้นว่างเปล่า
เพื่อศักดิ์ชาวตองอูถึงจะตายจะอยู่
ขอเชิดชูมังตรา
ดวงใจข้ามอบจอมขวัญ
มั่นรักต่อกันมิ่งขวัญจันทรา
กุสุมายอดชู้รักเจ้าเพียงเอ็นดู
ไว้เชิดชูดวงแด
ไปรบอยู่แห่งไหนใจคะนึงถึงเจ้า
เคยเล้าโลมโฉมแม่ข้ากลับมาเมืองแปร
มองเหลียวแลแสนเปลี่ยวเปล่า
ไม่มีแต่เงาข้าเศร้าอาลัย
หัวใจแทบขาดอนาถใจไม่คลาย
เจ็บใจคนรักโดนรังแก
ข้าจะเผาเมืองแปรให้มันวอดวาย
จะตายให้เขาลือชาย
จะให้เขาลือชายว่านามชื่อกู
ผู้ชนะสิบทิศ ผู้ชนะสิบทิศ
ผู้ชนะสิบทิศ ผู้ชนะสิบทิศ
ผู้ชนะสิบทิศ

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

71. ฝนหยาดสุดท้าย
สุนทราภรณ์

กลับ

ฝนหยาดสุดท้ายหัวใจหวั่นไหวให้ตรม
ซ่อนรอยน้ำตาขื่นขม ร้าวระบมสุดที่จะฝืน
ถึงคราวจำพราก โศกช้ำ กล้ำกลืน
ฉันนอนซบหมอนสะอื้น ค่ำคืนผวาโศกศัลย์
ฝนหลั่งสั่งฟ้า นิจจาจำร้างห่างกัน
อย่าลืมรักเคยผูกพัน ทุกคืนวันอย่าลืมเสน่หา
ถึงกายจะห่าง แต่รักอย่าลา
เธอเคยสัญญาไว้ว่า จะมาเมื่อฝน เยี่ยมเยือน
จงหมั่นจำความหลังอย่าลืม
สองเรา เคยรักเคยปลื้ม ด่ำดื่มจำไว้อย่าเลือน
คอย ฉันคอยจนฝนใหม่เยือน
หวั่นเกรงรักลวงลอยเลื่อน เพื่อนใจอยู่ไหนไม่มา
ฝนหยาดสุดท้ายเขาใยปล่อยฉันให้คอย
ส่งกระแสใจเลื่อนลอย หลงรอคอย คอยร่ำเรียกหา
ฝนเอยอย่าด่วน สิ้นร้างสร่างซา
เพราะชื่นหัวใจของข้า ไม่มาฝนจ๋า ข้าตรม

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

72. ฝากรักเอาไว้ในเพลง
จำรัส สุวคณฑ์

กลับ

ฝากรักเอาไว้ในเพลงสักคำ
ขอให้เธอจดจำเอาไว้
เพื่อจะได้คอยเตือนหัวใจฮื้อฮือ
ว่าเราเคยได้รักกัน
ถ้อยคำที่ฉันได้มอบกับเธอ
ขอให้ใจใฝ่ละเมอเฝ้าฝัน
เพื่อจะได้เตือนความสัมพันธ์ฮื้อฮือ
คำรักนั้นอย่าลืม
ฟังเธอฟังเอาไว้เมื่อเราห่างไกล
เพลงจะได้คอยเตือน
เมื่อยามเหงาไม่มีเพื่อน
จะได้คอยเตือนเหมือนฉันอยู่ใกล้เธอ
ฝากรักเอาไว้ในเพลงให้จำ
หัวใจฉันจะช้ำก็เพราะเธอ
ผูกใจมั่นฝันละเมอฮื้อฮือ
อยู่กับเธอผู้เดียว

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

73. พรหมลิขิต
วินัย จุลละบุษปะ

กลับ

พรหมลิขิตบันดาลชักพา ดลให้มาพบกันทันใด
ก่อนนี้อยู่กันแสนไกลพรหมลิขิตดลจิตใจ
ฉันจึงได้มาใกล้กับเธอ
เออชะรอยจะเป็นเนื้อคู่ ควรอุ้มชูเลี้ยงดูบำเรอ
แต่ครั้งแรกเมื่อพบเธอใจนึกเชื่อว่าแรกเจอ
ฉันและเธอคือคู่สร้างมา
เนื้อคู่ถึงอยู่แสนไกลคงไม่คลาดคลา
มุ่งหวังสมดังอุราไม่ว่าใครใคร
หากมิใช่คู่ครองแท้จริง จะแอบอิงรักยิ่งปานใด
ยากนักที่จะสมใจคงพบเหตุอาเพทภัย
พลัดกันไปจนให้คลาดครา
เราสองคนต้องเป็นเนื้อคู่ จึงชื่นชูรักใคร่บูชา
นี่เพราะว่าบุญหนุนพา
พรหมลิขิตขีดเส้นมาชี้ชะตาให้มาร่วมกัน
คนบางคนต้องเป็นเนื้อคู่ เพียงแต่ดูรู้ชื่อโดยพลัน
ก็รู้สึกนึกรักกันจนฝันใฝ่ใจผูกพัน
แม้ไม่ทันจะเห็นรูปกาย
เนื้อคู่ถึงอยู่แสนไกลคงไม่คลาดคลา
มุ่งหวังสมดังอุราไม่ว่าใครใคร
พรหมลิขิตบันดาลทุกอย่าง เป็นผู้วางหนทางปวงชน
ได้ลิขิตชีวิตคนนำเนื้อคู่มาเปรอปรน
ทั้งยังดลเธอให้กับฉัน

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

74. พี่รักเจ้า
สุนทราภรณ์

กลับ

พี่รักเจ้ายิ่งกว่าปลารักน้ำ
กินนรรักถ้ำไม่ล้ำพี่รักเจ้า
กุญชรหวงงา มฤคาหวงเขา
ยังไม่เท่าพี่หวงนงเยาว์
พี่หวงเจ้ากว่าดวงฤทัย
กระต่ายพะวงหลงจันทร์
ถึงมัวเมาพี่หลงเจ้ามัวเมากว่านั้น
นะชื่นใจพี่นี้แสนรักใคร่
รักเจ้ายิ่งสิ่งใดปองฤทัยใฝ่หา
แม้พี่ขาดเจ้าเท่ากับพี่นี้ขาดใจ
สุดสิ้นอาลัยสิ้นใจเพราะขวัญตา
อยู่ไปไร้ในคุณค่า
ใจปองน้องนางร้างราคงตรมน้ำตาร่ำไป
พี่รักเจ้ายิ่งกว่าคำรักนี้
ยุพารักพี่ครึ่งนี้ได้หรือไม่
จงปลงน้ำคำโน้มนำดวงฤทัย
พี่เพียงให้น้องนางรักใคร่
ได้แม้ครึ่งพี่เอย

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

75. เพลงสุดท้าย
สุดา ชื่นบาน

กลับ

แสงตะวันแสงจันทร์แสงดาว
พร่างพราวเป็นประกาย
แต่ตัวฉันเป็นเพียงแสงไฟ
ใกล้ริบหรี่อยู่ในแสงเทียน
เจ็บปวดทั้งกายและใจ
เป็นเพราะชายคนนั้น
ทิ้งความเศร้าไว้ให้กับฉัน
ดั่งใจฉันใกล้ดับพร้อมกับแสงเทียน
อยากให้เขารู้ ว่ามันเจ็บเจ็บเพียงไหน
ตอบฉันได้ไหม ว่าฉันผิดผิดอย่างไร
จริงซิฉันมันเป็นสิ่งปลอม
ใครจะยอมจริงใจ
จะโทษเขาไปทำไม ทำไมไม่โทษตัวเอง
แม้ว่ากายฉันมันจะปลอม
แต่ฉันไม่ยอมปลอมใจ
ชีวิตฉันก็จะให้
สิ่งสุดท้ายที่เหลือไว้เหลือไว้
เหลือไว้เหลือไว้ทำไม
อยากให้เขารู้
ว่ามันเจ็บเจ็บเพียงไหน
ตอบฉันได้ไหม
ว่าฉันผิดผิดอย่างไร

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

76. เพื่อน้อง
ชรินทร์ นันทนาคร

กลับ

เพื่อน้องพี่ปองหมายพยายาม
เพ้อพะวงเพียงนงราม
คอยติดตามเหมือนเงาตามตัว
เพื่อน้องพี่ปองรักมาพันพัว
เพ้อรำพันจึงเมามัว
ยังหวั่นกลัวหลวมตัวลืมตาย
มอบรักฝากใจไว้เป็นประกัน
ขายชีวิตเป็นเดิมพันใจประกันมิมีวันกลาย
อย่าทำให้พี่ช้ำเพียงเดียวดาย
แม้ชวดชมตรมใจตายคงจะอายทั่วทั้งโลกา
อย่าทำให้พี่ข้องจิตพี่นั่งและนอนยังคิด
อยู่ตั้งหลายเวลา
ตรมอยู่ในทะเลน้ำตา
ไม่รักพี่ก็บอกมาไม่ปรารถนามากวนเจ้า
อยากรู้ก็จงคิดดูเป็นไร
ทั้งโลกนี้มีใครใคร
คอยใส่ใจเหมือนดังเป็นเงา
อยากรู้ว่าใครภักดีนงเยาว์
น้องคิดดูเพียงเลาเลา
ใครจะเท่าพี่รักเจ้าเอย

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

77. ฟลอร์เฟื่องฟ้า
สุนทราภรณ์ วินัย จุลละบุษปะ

กลับ

ครั่นครื้นดั่งเพลงสวรรค์
วิมานคนธรรพ์หลั่นฟ้ามาใกล้
เทพบุตรนางฟ้าไทยโอบกอดกันพลิ้วไป
พลิ้วไปพร้อมกับเสียงเพลง
สุขครานผ่านฟลอร์เฟื่องฟ้า
ร้อนแรงลีลาที่ล้าและเร่ง
ปลื้มดื่มด่ำตามเสียงเพลง
สนุกกันครื้นเครง
เพราะรสประเลงปลุกใจ
โลกถูกเหวี่ยงหวือไปวิมาน
สำเริงสำราญผ่านอโศกสถานไกล
เทพบุตรนางฟ้าไทย
เยื้องกรายเต้นไปย้ายไปโยกมา
โอ้ทิพย์สุธาสวรรค์
วิมานคนธรรพ์สุขสันต์เริงร่า
หลับจะอยู่ในนิทราตื่นอยู่ในขวัญตา
ฝันฟ้าเฟื่องฟลอร์ไฉไล

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

78. ฟ้ามิอาจกั้น
สวลี ผกาพันธ์

กลับ

ถึงฟ้าจะกั้น ให้ฉันและเธอไกลกันสุดตา
หรือว่าภูผาทอดยาวขวางหน้า บังตาแค่ไหน
แม้มีทะเลเหลือหยั่งคะเน มากั้นเราไว้
อย่าได้ตกใจถึงห่างแค่ไหน ก็ไม่สำคัญ
อำนาจใดใดที่ในโลกนี้ ไม่มีความหมาย
แม้แต่ภูผาก็อาจทลาย มิอาจขวางกั้น
รักเรามีปีกบินหลีกข้ามฟ้าไปมาหากัน
ขอให้รักฉันแน่นอนเท่านั้นฟ้าดินเกรงกลัว

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

79. มั่นใจไม่รัก
รวงทอง ทองลั่นทม

กลับ

มั่นใจตั้งใจจะไม่รัก
ด้วยฉันไม่รู้จักว่าความรักดีอย่างไร
พอพบกันจิตใจก็พลันเปลี่ยนไป
กลับอายเขาเสียยกใหญ่เมื่อยามได้สบตา
หักใจมิยอมคิดผูกพัน
แล้วไยรึนั่นพอพบกันก็ลืมเหมือนว่า
เลือดในกายฉีดแรงทั่วไปทั้งหน้า
ดั่งไฟเผาในวิญญารุมร้อนทั่วกายามิคลาย
หลับตาก็คอยแต่ใฝ่ฝัน
พร่ำเพ้อรำพันถึงตัวเขานั้นมั่นหมาย
ดูรึใจหักใจเพียงใดไม่วาย
ช่างคิดถึงเขาง่ายดาย
ไม่แหนงหน่ายสักวัน
นี่คงรักเขาเสียแล้วสิเรา
น้ำใจนะเจ้าใจของเราง่ายจริงหรือนั่น
เจอะตัวเขาทีไรอดใจไหวหวั่น
เฝ้าคอยเขามารำพัน
คำรักมั่นกับฉันสักคำ

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

80. แม่พระ
ธานินทร์ อินทรเทพ

กลับ

ฉันเทอดทูนเธอ
เหมือนมาลีที่หน้าพระ
ดุจดารกะบนนภา มาโรจน์กลางใจ
เปรียบดุจกลีบบัวทอง
มารองน้ำตา ยามฉันร้องไห้
ชื่นชมสุขสมฤทัย
แม่พระจอมใจ แม่เอื้ออารีย์
แม้ได้เธอมา
ขอบูชาแทนเทพทั่วสรวง
อื่นใดไม่ห่วง
ขอพุ่มพวง รักฝากไมตรี
ขอสนองคุณแม่
แม่มาอำนวย ช่วยชุบชีวี
ขอรักเธอ ตั้งแต่วันนี้
รักชั่วนาตาปี ชั่วชีวีมลาย

กลับ