|
ARCHIVE NEWS SEARCH |
|
|
 | |
 | |
เวลาล้าหลังของการเบรกดาวน์
ในสภาวะจริงสนามไฟฟ้าที่จ่ายให้ตัวนำที่คั่นด้วยฉนวน จนถึงค่าวิกฤตที่จะทำให้ฉนวนเบรกดาวน์อาจไม่ใช่สนามไฟฟ้าที่อยู่ตัว(Steady state) เนื่องจากแรงดันที่ป้อนให้อิเล็กโตรดจนถึงค่าแรงดันวิกฤต ส่วนมากเป็นแรงดันผิดปกติที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาสั้นๆ เช่น แรงดันจากฟ้าผ่า จากการสวิทช์เปิดปิดวงจร ๚ล๚ ซึ่งพบว่าเมื่อแรงดันดังกล่าวมีค่ามากถึงแรงดันวิกฤตของการเบรกดาวน์ของฉนวนแล้ว แต่ปรากฏว่ายังไม่ถึงการเบรกดาวน์ ช่วงระยะเวลาตั้งแต่แรงดันคร่อมอิเล็กโตรดถึงค่าแรงดันเบรกดาวน์ของฉนวนระหว่างอิเล็กโตรดไปจนถึงเวลาที่ฉนวนเกิดเบรกดาวน์เรียกว่า เวลาล้าหลังของการเกิดเบรกดาวน์(tl) การศึกษาเวลาล้าหลังของการเกิดเบรกดาวน์สามารถแยกขบวนการได้เป็น 2 ขั้นตอน
1. การเกิดอิเล็กตรอนสำหรับเป็นตัวเริ่มไอออไนซ์ ในกรณีสนามไฟฟ้าคงที่ อิเล็กตรอนเริ่มต้นที่จะทำให้เกิด avalance หาได้ง่าย เช่น จากรังสีคอสมิค แต่การป้อนแรงดันชั่วขณะ(Impulse Voltage) ให้กับอิเล็กโตรดอิเล็กตรอนที่จะทำให้เกิด avalance อาจยังไม่มีในขณะที่แรงดันอิมพัลส์มีค่าถึงค่าแรงดันเบรกดาวน์ ระยะเวลาที่ป้อนแรงดันไฟฟ้าอิมพัลส์ถึงเเรงดันเบรกดาวน์จนถึงเวลาที่อิเล็กตรอนเริ่มเกิด เรียกว่า เวลาล้าหลัง statistical (ts)
2. หลังจากอิเล็กตรอนทำให้เกิด avalance จนกระทั่งเกิดการเบรกดาวน์ เรียกว่า เวลาล้าหลังformative (tf)
tl = ts+ tf
เวลาล้าหลัง (ts) ขึ้นกับช่องว่างระหว่างอิเล็กโตรดและการแผ่รังสีที่ทำให้เกิดอิเล็กตรอนเริ่มต้น
เวลาล้าหลัง (tf) ขึ้นกับกลไกลการเบรกดาวน์หรือค่า  หรือ  ของฉนวน
ปกติแล้วค่า tf<<ts ดังนั้น ts อาจหาได้จากเวลาทั้งหมด
|
 |
หน้าหลัก
สาเหตุและการป้องกันการเบรกดาวน์ในฉนวนก๊าซ