เรื่องราวการทำงานของหน่วยศุลการักษ์ ซึ่งมีหน้าที่จับสินค้าผิดกฏหมาย หมั่นเฟิน (ซวนซวน) ย้ายเข้ามาทำงานในหน่วยเดียวกับอาหมิง (วังหมิงฉวน) ซึ่งมีศักดิ์เป็นน้าของเธอ หมั่นเฟินเป็นคนเชื่อมั่นในตัวเองสูง ตรงไปตรงมา อารมณ์ร้อน บางครั้งทำอะไรวู่วาม หมั่นเฟินได้รู้จักอากัง (หวังสี่) ทั่งคู่เป็นเพื่อนบ้านกัน แต่พ่อแม่ของเธอกับพ่อของอากัง มักมีเรื่องทะเลาะกันอยู่ประจำเมื่อมาทำงานเธอจึงได้รู้ว่าอากังเป็นหัวหน้าของเธอ หมั่นเฟินไม่พอใจอาหมิง เพราะเข้าใจว่าอาหมิงไม่ชอบเธอ จึงชอบว่ากล่าวตักเตือนเธออยู่เสมอ และไม่ให้เธอออกไปทำงานข้างนอกพร้อมคนอื่นๆ หมั่นเฟินยิ่งโกรธอาหมิงมากขึ้น เมื่ออาหมิงย้ายเธอไปประจำอยู่หน่วยศุลการักษ์ทางน้ำ แต่เธอก็ได้อากังปลอบใจและคอยให้กำลังใจอยู่เสมอ ในที่สุดทั้งคู่ก็ตกลงเป็นแฟนกันจากที่หมั่นเฟินถูกย้ายไปทำงานที่ใหม่ ซึ่งมีแต่ผู้ชาย ทำให้เธอเปลี่ยนแปลงตัวเอง เป็นคนเข้มแข็ง สุขุม รอบคอบขึ้นกว่าเดิม ซึ่งทำให้เธอเริ่มเข้าใจอาหมิงว่าที่อาหมิงย้ายเธอมาที่นี่ เพราะต้องการสอนและฝึกฝนเธอให้เป็นผู้ใหญ่ขึ้น หมั่นเฟินตัดสินใจไปขอโทษอาหมิง ทั้งคู่เข้าใจกัน ด้านอากัง เดิมอากังทำงานให้กับ CID แต่ครั้งหนึ่งเขาพลั้งมือยิงคนร้ายซึ่งไม่มีทางสู้ตาย เหตุการณ์ครั้งนั้นยังฝังใจเขาอยู่ตลอดเวลา ทำให้เขาเป็นคนเงียบไม่สมาคมกับเพื่อนๆ ชอบอยู่คนเดียว คิดคนเดียว จนได้มาทำงานกับอาหมิง ซึ่งสอนให้เขารู้จักการทำงานเป็นทีมและเมื่อมาพบหมั่นเฟินก็ทำให้เขากล้าเปิดตัวเองมากขึ้น ขณะที่ความรักของหมั่นเฟินและอากังกำลังดำเนินไปอย่างมีความสุข เสี่ยวเหยา (ลูกสาวของคนที่อากังพลั้งมือยิงตาย) ก็เข้ามา เสี่ยวเหยาเกลียดอากังมาก เพราะเขาทำให้พ่อเธอตายและแม่ต้องล้มป่วยกลายเป็นคนอ่อนแอ เธอพยายามแก้แค้นอากัง แต่ภายหลังอากังและหมั่นเฟินช่วยกันอธิบายให้เธอเข้าใจ เธอจึงกลับตัวเป็นคนดี และเพราะเป็นคนไม่มั่นใจในตัวเอง ทำให้เธอต้องขอความช่วยเหลือจากอากังอยู่บ่อยครั้ง จนทำให้หมั่นเฟินเข้าใจผิดและขอเลิกกับอากัง เสี่ยวเหยาเสียใจที่เธอเป็นต้นเหตุให้ทั้งคู่เลิกกัน แต่อากังบอกว่าไม่เกี่ยวกับเธอ เป็นเพราะเขากับหมั่นเฟินนิสัยเหมือนกันมากเกินไป อากังรู้สึกดีที่ตัวเองได้ช่วยเหลือเสี่ยวเหยา เพื่อเป็นการไถ่บาปต่อพ่อของเธอจนทั้งคู่มีความรู้สึกที่ดีต่อกัน เสี่ยวเหยารู้ว่าตัวเธอขาดอากังไม่ได้ แต่ความรักของทั้งสองกลับพบอุปสรรคยิ่งใหญ่ เมื่อคู่ขาของพ่อเสี่ยวเหยา (พ่อของเสี่ยวเหยาเป็นเกย์) โกรธแค้นที่เธอไม่ฆ่าอากัง แต่กลับมาเป็นแฟนจึงฆ่าแม่ของเธอตาย เสี่ยวเหยาเสียใจมาก เธอตัดสินใจหนีอากัง เพราะเธอทำใจไม่ได้ เธอคิดว่าอากังเป็นต้นเหตุที่ทำให้พ่อและแม่ของเธอต้องตายแม้ว่าเธอจะรักอากังมากเพียงใดก็ตาม หมั่นเฟินบอกให้อากังไปตามเสี่ยวเหยากลับมา แต่อากังกลับตะคอกใส่เธอและบอกว่าเสี่ยวเหยาเลือกทางของเธอเองเขาจะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวด้วย ทั้งๆ ที่เขาเองก็รู้สึกเสียใจและคิดว่าตัวเองคือต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด ต่อมามีคดีค้ายาเสพติด อากังนำทีมไปจับ เขาพบเสี่ยวเหยาโดยบังเอิญ เขาพยายามพาเธอไปรักษาที่โรงพยาบาล แต่เธอก็หนีออกมา หมั่นเฟินและอากังช่วยกันตามหาเสี่ยวเหยาจนเจอ และพาเธอกลับมาที่บ้าน เสี่ยวเหยาบอกทั้งคู่ว่าเธอเป็นเอดส์ และอย่ามายุ่งกับเธออีก หมั่นเฟินและอากังให้กำลังใจเธอจนนาทีสุดท้าย อากังเสียใจมาก จนทำให้เขาทำงานผิดพลาดอีกครั้ง เมื่อเขายิงพลาดไปโดนเพื่อนร่วมงานเสียชีวิต อากังตัดสินใจลาออก หมั่นเฟินปลอบใจและให้กำลังใจเขา(เธอยังคงรักอากังอยู่) แต่อากังกลับบอกเธอว่าไม่ต้องมายุ่งและขออยู่คนเดียวสักพัก หมั่นเฟินเองก็โกรธที่อากังไม่เข้มแข็ง จึงปล่อยเขาไป อากังหายไปนาน หมั่นเฟินเป็นห่วงเขามาก จนเมื่อน้องชายของอากัง ซึ่งเป็นตำรวจบอกว่าพบเขาที่บ้านของเสี่ยวเหยา หมั่นเฟินจึงตัดสินใจไปหาเขา แล้วเธอก็พบว่าอากังติดยาเสพติด และเข้าไปอยู่ในแก็งค์ค้ายา หมั่นเฟินเสียใจมากที่ตัวเองไม่อยู่กับอากัง ยามที่เขาเป็นทุกข์ ทำให้เขาตัดสินใจผิด หมั่นเฟินพยายามไปตามอากังกลับมา เธอยอกแข่งมอเตอร์ไซค์ จนตัวเองแขนหัก แต่อากังก็ไม่สนใจ เธอตามไปห้ามไม่ให้เขาออกไปทำงานผิดกฏหมายแต่กลับโดนอากังตีจนขาหัก เธอผิดหวังและเสียใจมาก หมั่นเฟินตัดสินใจเลิกยุ่งกับอากัง แม้ว่าตัวเธอเองจะเจ็บปวดมากก็ตาม…….