Trouwen met Otoniel
Foto's:
VOOR DE WET
Trouwen voor de wet in Nicaragua doe je niet in het gemeentehuis, maar gewoon thuis, of op restaurant. Daarvoor heb je een advocaat nodig die op een afgesproken uur stipt op tijd komt, nog wat gegevens van de getuigen nakijkt en dan zijn zegen geeft. Met zijn acte moet je dan naar het gemeentehuis om het huwelijk in te schrijven, alwaar ze die acte van de advocaat, Otoniel Reyes in ons geval, afkeuren omdat er verschillende namen verkeerd zijn overgeschreven en nog enkel andere fouten in staan. Otoniel was een beetje een warhoofdige knoeier.
Nadien hebben we voor de bezoekers dan nog wat eten en drinken gegeven en een groepje Mariachis uitgenodigd om wat muziek te maken. Ik heb er in ieder geval van genoten.
ENKELE BEELDEN
welkomstgeschenk thuis van An, Piet en Lieven, gemaakt van bananenblaren
Wat mag er zeker niet ontbreken op een Nicaraguaans feest ?
De klassieke versieringen: het ouderlijk huis van Tomasa, versierd met witte
slingers en ballonnen
Het boeket: 6 witte tulpen
De taart op de geschenkentafel: merengue merengue merengue, biscuit met
suiker suiker suiker
Merkwaardig is dat deze taart tijdens het feest niet aangesneden wordt, pas
als de mensen naar huis gaan krijgen ze een stukje mee
Rum en hapjes als aperitief
Typisch beeld tijdens een feest, de bezoekers op een rijtje op hun stoel met
hun pakje op de schoot
Otoniel had nog wat uitleg nodig van mij hoe hij die twee buitenlanders zou
doen getuigen dat ik wel vrijgezel was in België, hij heeft dan ook wat
extra aangerekend want dat was toch wel moeilijk voor hem
't Is dan toch gelukt. Marlene en Lieven waren getuigen, net zoals in Belgie
Tomasa en haar broer en zusjes
De hele hoop genodigden, er zat er wel ene bij die toevallig langs kwam op
straat en die er kwam bijzitten om onnozel te doen, heeft daarna nog gans de
avond vervelend zitten doen, diene met zijn blauw T shirt onderaan links.
Muziek:de beste Mariachi's van Leon, dan kwam er toch nog een beetje
ambiance in de zaak
Doa wed gedânsd...
en doa wed gezopen...
(J. Verminnen Rue des bouches)
Maar da bleef niet tot 's morgens open, want om 11 uur 'savonds was alles al
opgekuist. Met dank aan Esteban voor de hulp