อานุภาพพระมหาสิริราชธาตุ

๔๒๘. เปลี่ยนเส้นเลือดเชือด..ชิงภพ

กัลยาณมิตร มิได้หมายถึง เพื่อนที่ดี ตามความหมายทั่วไปเท่านั้น แต่ยังหมายถึง บุคคลผู้เพียบพร้อมด้วยคุณสมบัติที่จะสั่งสอน แนะนำ ชี้แจง ชักจูง ช่วยบอกหนทาง หรือเป็น ตัวอย่างให้ผู้อื่นดำเนินชีวิตไปในทางที่ถูกต้อง ดังเช่นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและพระอรหันต์ทั้งหลาย

บุคคลใดแวดล้อมด้วยกัลยาณมิตร ผู้ตักเตือนมิให้ทำความชั่ว และส่งเสริมให้ทำแต่ความดี จึงได้ชื่อว่าเป็นผู้ที่สั่งสมบุญไว้ดีแล้ว เช่นเดียวกัน กับ คุณเพชรสิริ หาญธรรมรักษ์ ที่มีคุณระเบียบเป็นเพื่อน คอยให้กำลังใจ และความช่วยเหลือทุกอย่าง แม้ในยามที่คุณเพชรสิริไม่อยู่ คุณระเบียบ ก็จะคอยมาเยี่ยมครอบครัวของเธอ และคุณแม่วลัยพร หาญธรรมรักษ์ อย่างสม่ำเสมอ คุณเพชรสิริได้ประสบกับ อานุภาพบุญ ที่ไม่มีประมาณ ของคุณพระรัตนตรัย ถึงแม้ในยามที่เธอ ต้องห่างไกลจากมารดาที่ยังป่วยอยู่ แต่กระแสบุญ ที่เธอและคุณแม่ ได้ตั้งใจสั่งสมมา ดีแล้ว ก็ช่วยยับยั้งมรณภัย ที่มาถึงได้เป็นอัศจรรย์

คุณเพชรสิริเล่าว่า คุณแม่ป่วยเป็นโรคตับอักเสบมานาน ๖ ปีแล้ว เส้นเลือด ระหว่างตับและกระเพาะอาหารโป่งพอง อาการเส้นเลือดที่โป่งพองเป็นเวลานาน ทำให้เส้นเลือดแตก วันที่เกิดเหตุเป็นเวลาประมาณทุ่มกว่าของเดือนตุลาคม พ.ศ.๒๕๔๐ ตอนนั้น คุณเพชรสิริเดินทางไปทำงานที่เซี่ยงไฮ้ สาธารณรัฐประชาชนจีน เป็นเวลาหลายสัปดาห์

วันนั้นคุณแม่รับประทานอาหารเย็นและเข้าห้องนอนเพื่อพักผ่อนตามปกติที่ชั้นบนของบ้าน คุณระเบียบซึ่งเป็นกัลยาณมิตรให้ คุณเพชรสิริ มายืมรถที่บ้าน เพื่อนำไปใช้งานบุญ ที่ศูนย์ปฏิบัติธรรม วันที่เกิดเหตุเป็นเวลาเดียวกัน ที่คุณระเบียบนำรถมาคืน และมาคุยกับคุณแม่เหมือนเช่นปกติทุกครั้ง

พอไปถึงพบคุณแม่อยู่ในห้องน้ำอาเจียนเป็นเลือดออกมา ท่านนั่งอยู่ที่ชักโครก อาเจียนเป็นเลือดพุ่งกระจายเต็มพื้นห้องน้ำ และไหลเลอะตามลำตัว คุณระเบียบยืนขาแข็งอยู่นาน ด้วยความตกใจ พอ ได้สติรีบพาคุณแม่ไปส่งโรงพยาบาล คุณแม่มีสติดีมากท่านสามารถเดินไปขึ้นรถได้

เมื่อรถถึงโรงพยาบาลแห่งหนึ่งย่านกรุงเทพมหานคร พยาบาลรีบรับตัวคนไข้ไว้พร้อมกับจัดเตรียมห้องพิเศษสำหรับคนไข้ให้เข้าห้องพัก คุณแม่เริ่มมีอาการอีกครั้ง บ่นปวดท้องถ่าย พอถ่ายออกมา เป็นเลือดสีดำมาก ซึ่งคุณระเบียบเข้าใจว่าเป็นเลือดที่คั่งอยู่ในท้อง คุณแม่อาเจียนออกมาเป็นเลือดกระจาย เต็มผนังห้องน้ำอีกครั้ง ท่านอาเจียนจนตัวโยน คุณ ระเบียบ รีบเข้าไปอุ้มและพยุง ไว้เพื่อไม่ให้ล้ม พยาบาลรีบเข้ามาดู และเรียกคนมาทำความสะอาดห้องน้ำ คุณหมอได้ฉีดยาที่เส้นเลือดเพื่อให้เลือดหยุด ไหล แต่ไม่ได้ผลใน ครั้งแรก คุณหมอ จึงพยายามอีกครั้งโดยการส่องกล้อง และใช้ยางรัดเส้นเลือดข้างใน เพื่อให้เลือดหยุดไหล

ตอนดึกในคืนนั้น คุณระเบียบเล่าว่า คุณหมอได้เรียกตัวเธอไปคุยด้วย ซึ่งคุณหมอเคยบอกไว้เมื่อหลายปีก่อนว่า เมื่อถึงระยะสุดท้ายของคนที่ป่วยเป็นโรคตับอักเสบ คนไข้จะมี อาการ อาเจียนออกมาเป็นเลือด ครั้งนี้คงต้องทำใจไว้ เพราะคนไข้เป็นมาหลายปีแล้ว คุณระเบียบได้ฟังคุณหมอพูดรู้สึกใจหาย สงสารคุณแม่จนกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่

คุณระเบียบคอยดูแลคุณแม่ตลอดคืน และคอยพูดปลอบคุณแม่เสมอว่า ไม่เป็นอะไรแล้วนะคะมาม๊า ไม่มีอะไร ให้ท่องสัมมาอะระหัง ไว้นะคะ คุณแม่ดูอ่อนเพลีย แต่ท่านยังมีสติดี มาก หลับตาพูดทำไมหมอไม่ให้ยานอนหลับ ฉันอยากหลับ คุณแม่พูดในทำนองสั่งเสียว่า เวลาท่านเสียชีวิต อย่าให้ลูกดู เวลานำศพใส่โลง เพราะคนจีนเขาถือว่าไม่ดี อย่าให้ลูกๆ เขาดูนะ คุณแม่พร่ำบอกคำนี้กับคุณระเบียบอย่างกังวลใจ 

ไม่เป็นอะไรนะคะมาม๊า นึกถึงบุญให้มากๆ นะคะ อย่าลืมคำว่า สัมมาอะระหัง คุณแม่ทำตามคำพูดของเธอ ท่านมีสติดีมากเพราะคุณแม่อยู่ในครอบครัว ที่เป็นสัมมาทิฏฐิ ตั้งแต่ รุ่นปู่ย่า ตายาย ทุกคนนับถือหลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ คุณแม่เคยติดตามคุณยายไปทำบุญที่วัดปากน้ำบ่อยๆ เมื่อคุณยายท่านเสียชีวิตไปแล้ว คุณแม่ก็ยังคงหมั่นไปเติมบุญ กับ หลวงพ่อสดขณะที่ท่านมีชีวิตอยู่เสมอ และเมื่อไม่นานนี้ ท่านก็ยังได้ไปร่วมงานทอดกฐินที่วัดปากน้ำภาษีเจริญเช่นกัน

คุณระเบียบกลับมาที่บ้านแล้ว ยังคิดอยู่ในใจว่าจะทำอย่างไรดีนะที่จะอธิบายให้ท่านทราบสาเหตุของโรคภัยที่ท่านประสบอยู่ว่าเกิดจากบุพกรรมส่วนตัวของท่าน เพราะเมื่อเธอ ได้มาที่วัดพระธรรมกายอย่าง สม่ำเสมอทำให้ทราบว่า กรรมเป็นของติดตัว

ผู้ใดทำกรรมใดไว้ย่อมได้รับผลกรรมนั้นตอบสนอง อาจจะเป็นในชาตินี้หรือชาติหน้าก็ได้ คุณแม่วลัยพรเคยเปิดร้านจำหน่ายสุรามาหลายปี เพิ่งจะหยุดเมื่อท่านไม่สบายมานี้เอง ประกอบเหตุสังเกตผล คำๆ นี้ยังใช้ได้ทุกยุคทุกสมัย ตั้งแต่รุ่นหลวงพ่อสดท่านสอนไว้ คุณระเบียบคิดว่าจะพูดอย่างไรดีให้ผู้ที่ฟังแล้วไม่เกิดความสะเทือนใจ และทำให้ท่าน เข้าใจรีบ แก้ไข ด้วยบุญอย่างทันท่วงที

เมื่อเธอมาที่วัดพระธรรมกายในวันอาทิตย์ ขณะนั่งรถมาวัดจิตใจ ก็เฝ้าครุ่นคิดว่า เราจะพูดกับมาม๊าอย่างไรดีน๊า... พอมาถึงวัดพระธรรมกาย ได้ฟังหลวงพ่อท่านเทศน์เรื่อง โทษ การดื่ม และการขายสุรา เธอรู้สึกขนลุกด้วยความดีใจที่ได้ฟังท่านเทศน์เช่นนั้น จำคำพูดทุกคำที่ท่านกล่าวออกมา รู้สึกซาบซึ้งที่ท่านเมตตาให้คำสั่งสอน เธอไม่รอช้าเมื่อกลับจาก วัดพระธรรมกายวันนั้น ได้ชวนเพื่อนกัลยาณมิตรที่มาวัดด้วยกันไปเยี่ยมคุณแม่ที่โรงพยาบาล เพื่อเอาบุญไปฝากคุณแม่ ทุกคนตระหนักแล้วว่าบุญ เท่านั้นที่จะช่วยได้ในขณะนี้ ทุกคนเฝ้าอธิษฐานให้คุณแม่หายป่วยโดยเร็ว 

คุณเพชรสิริเองอยู่ที่เซี่ยงไฮ้ พอได้ข่าวว่าคุณแม่ไม่สบายรู้สึกเป็นห่วงท่านมาก แต่ก็ไม่สามารถกลับเมืองไทยได้ในทันที จึงเฝ้าแต่สวดมนต์พึ่งคุณพระรัตนตรัย และนั่งสมาธิให้ คุณแม่ ทุกวัน อธิษฐานขอให้คุณแม่อย่าเป็นอะไรมากเลย

เวลาผ่านไปหนึ่งสัปดาห์ คุณแม่ยังคงรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล เมื่อคุณเพชรสิริกลับมาถึงเมืองไทยก็รีบไปเฝ้าคุณแม่ทันที เธอได้แวะไปที่ศูนย์ปฏิบัติธรรมของ คุณระเบียบในวันที่ พระอาจารย์มานำนั่งสมาธิ คุณระเบียบบอกให้เธอรีบสร้างองค์พระที่ยอดโดมให้คุณแม่ เธอตัดสินใจในวินาทีนั้น เพราะมีแต่บุญเท่านั้นเป็นที่พึ่งอันสูงสุด ของคุณแม่ ในยามที่ท่าน ได้รับ ทุกขเวทนาในครั้งนี้ เธอจึงนิมนต์พระอาจารย์รับปัจจัยในวันเสาร์ที่โรงพยาบาลเพื่อจะให้คุณแม่ท่านได้อนุโมทนาบุญในครั้งนี้ด้วย

แต่ในคืนวันศุกร์เวลาประมาณ ๔ ทุ่มครึ่ง คุณแม่กลับมีอาการหนักมาก ยางที่รัดเส้นเลือดไม่สามารถทำงานต่อไปได้ เริ่มมีอาการอาเจียน มีเสมหะปนเลือดออกมาทีละน้อย ตกดึก อากาศเริ่มเย็นมาก เลือดยิ่งออกมากขึ้น ในระหว่างนั้นคุณเพชรสิริเปิดเทปธรรมะฟังตลอดเวลา เพื่อให้ทุกคนมีธรรมะเป็นที่ตั้ง จิตใจสงบไม่ฟุ้งซ่าน ใจจะได้มีสมาธิและเอาบุญช่วย คุณแม่

คืนนั้นคุณแม่บอกว่าอยากเข้าห้องน้ำ เธอจึงพยุงท่านเข้าห้องน้ำ พอได้ยินเสียงซี๊ดๆ รีบวิ่งเข้าไปดูท่าน ปรากฏว่ามีเลือดมาออกมาจุกที่ปาก และกระตุกหนึ่งครั้ง เธอรีบเข้าไปกอด คุณแม่ไว้พร้อมกับกดออดเรียกพยาบาล เข้ามาด่วน พอพยาบาลมาถึง คนไข้ช๊อคไปแล้วจึงรีบเรียกทีม ไอ.ซี.ยู.เข้ามาปฏิบัติการทันที แพทย์ พยาบาลชุดไอ.ซี.ยู.ได้บอกให้ญาติๆ ทุกคนรออยู่ข้างนอก เธอจึงนั่งรอพร้อมกับทำสมาธิไปด้วย ส่วนพี่ชายก็ได้แต่พูดว่า จะทำอย่างไรดีๆ เธอจึงบอกพี่ชายให้ท่อง สัมมา อะระหัง แล้วจะช่วยได้ พี่ชายก็ท่อง สัมมา อะระหัง ออกมาดังๆ 

เธอนึกย้อนไปถึงเมื่อประมาณ ๗ ปีที่ผ่านมา เคยไปนั่งสมาธิปฏิบัติธรรมที่สวนบัวรีสอร์ท จ. เชียงใหม่ ยังจำคำพูดของคุณประมวลหนึ่งในสมาชิกที่ไปปฏิบัติธรรมร่วมกัน เขาเล่า ให้ฟัง ว่า สมัยที่ภรรยาเขาป่วยหนัก เขาเองไม่รู้ว่า จะทำอย่างไรดี จึงนั่งสมาธิ นั่งจนใจนิ่งสบายเห็นองค์พระใสๆ แล้วอธิษฐานช่วยภรรยา เธอจำคำพูดนี้ได้ และลงมือปฏิบัติตาม ที่ครูบาอาจารย์ เคยสอนนั่งสมาธิทุกอย่าง ทำใจให้สบายนึกถึงพระธรรมกาย น้อมระลึกถึงบุญบารมีของครูบาอาจารย์ ไม่ว่าจะเป็นหลวงพ่อสด วัดปากน้ำ พระเดช พระคุณ หลวงพ่อธัมมชโย คุณยายอาจารย์อุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ขออำนาจ บุญบารมีทั้งหลายเหล่านี้มาประมวลรวมกัน พอใจนิ่งดิ่งลงสู่ศูนย์กลางกาย เธอตั้งจิตอธิษฐานว่า ขอให้ คุณแม่รอด ขอให้ปลอดภัยด้วยนะคะ

เธอนั่งรอคุณแม่พร้อมๆ กับนั่งสมาธิไปด้วยนานเกือบหนึ่งชั่วโมง หลังจากคุณหมอทำการปั้มหัวใจให้คนไข้ คุณแม่หยุดลมหายใจไปในช่วงนั้น คุณหมอพยายามปฐมพยาบาล ในขั้นแรกเสร็จแล้วก็รีบพาคนไข้เข้าห้อง ไอ.ซี.ยู. ทันที ประมาณเที่ยงคืน คุณหมอได้เดินมาบอกคุณเพชรสิริและ พี่ชายว่าให้ญาติๆ เตรียมเลือดให้คุณแม่ด้วย เพราะหมอจะทำการ ผ่าตัด By Pass เปลี่ยนทางเดินของเส้นเลือดที่ผ่านตับ เดินผ่านกระเพาะอาหารแทน

คุณหมอได้พิจารณาดูแล้วว่าถ้าหากผ่าตัดบริเวณตับจะทำให้เกิดการอักเสบมาก อาจทำให้คนไข้เสียชีวิตได้ เพราะคนไข้มีอาการหนักมาก แต่คุณหมอก็พยายามอย่างเต็มที่ และ รอคอยว่า คุณแม่จะได้ผ่าตัดเมื่อไหร่ ไม่มีใครรู้แม้กระทั่งคุณหมอเอง ก็ต้องเตรียมความพร้อมไว้ หากผ่าตัดได้จะปฏิบัติการทันที

พอถึงวันเสาร์ วันที่คุณเพชรสิริรอคอยก็มาถึง เธอบอกคุณแม่ว่า มาม๊าคะ วันนี้จะมีพระอาจารย์จากวัดพระธรรมกายเมตตามาเยี่ยมที่นี่ ขอให้มาม๊าทำจิตใจให้ผ่องใส บริสุทธิ์ สะอาด ทั้งกาย วาจา ใจ จะได้รับบุญใหญ่ที่จะสร้างพระธรรมกายบนโดมที่ประดิษฐาน ณ มหาธรรมกายเจดีย์ เจดีย์นี้จะอยู่คู่โลกไปถึงพันปี ทุกครั้งที่มีผู้คนมากราบไหว้ มาสวด มนต์ นั่งสมาธิ บุญก็จะหลั่งไหลทับทวีไม่รู้จักหมดสิ้น มาม๊าจะได้ทั้งบุญได้ทั้งบารมี เพราะเป็นบุญมหาศาลที่เราได้เกิดมาในภพชาตินี้ ได้มีโอกาสสร้างมหาทานบารมีที่ยิ่งใหญ่ บุญนี้จะทำให้มาม๊าหายป่วย ให้ตั้งจิตอธิษฐานไว้นะคะ ขอให้หายป่วยไข้โดยเร็วพลัน เมื่อหลวงพี่ท่านมาถึงได้เมตตาเข้าไปเยี่ยมคุณแม่ถึงห้อง ไอ.ซี.ยู. คุณแม่มีสติดีมากและรับรู้ พร้อม กับอนุโมทนาบุญในการสร้าง พระครั้งนี้อย่างเต็มใจยิ่ง

ในวันรุ่งขึ้น พอคุณหมอได้ตรวจผลเลือดครั้งสุดท้ายยิ่งทำให้ประหลาดใจมาก เมื่อผลของเลือดดีขึ้นมาอย่างอัศจรรย์ใจ คุณหมอจึงรีบทำการผ่าตัดโดยด่วน ตรงกับวันอาทิตย์ซึ่ง เป็นวันทอดกฐินคุณยายพอดี ลูกๆ เตรียมเลือดให้คุณแม่ จิตใจจดจ่อขอให้คุณแม่ปลอดภัย 

คุณเพชรสิริเฝ้าอธิษฐานจิตขอบุญทั้งหลายทั้งที่คุณแม่ได้สร้างพระบนโดม และบุญของเธอที่ได้เข้าวัดพระธรรมกายมาหลายปี บุญที่สร้างพระธรรมกายประจำตัวรวมทั้งบุญอื่นๆ ที่ได้สร้างมา เธอได้อาราธนาบุญบารมีของครูบาอาจารย์ทั้งหมดให้มาประมวลรวมกันกลั่นดวงบุญจนใสสว่าง จรดใจไว้ที่ศูนย์กลางกาย ตรึกไว้ตลอดเวลาช่วง ที่คุณแม่ผ่าตัด อยู่ห้อง ไอ.ซี.ยู. เป็นเวลา ๔-๕ ชั่วโมง ลูกๆ ต่างนั่งรอด้วยใจจดจ่อ

พอคุณหมอออกมาจากห้องไอ.ซี.ยู.ด้วยอารมณ์ที่แจ่มใส คำแรกที่พูดก็คือ คุณแม่หนูปลอดภัยแล้ว แต่ช่วงที่ท่านช็อคหมดสติไป ท่านหยุดหายใจไปแล้วนะ เพราะตอนที่คุณแม่ท่าน ช็อคหมดสติไปนั้น ท่านหยุดหายใจไปชั่วขณะ และสลบไปถึง ๖ ชั่วโมงเต็มๆ คุณหมอพูดด้วยน้ำเสียงที่เปี่ยมด้วยความเมตตา

คุณเพชรสิริกล่าวขอบพระคุณคุณหมอที่ท่านมีความกรุณาอย่างมาก ในการให้ความช่วยเหลือคุณแม่อย่างดี ถือเป็นอานิสงส์ผลบุญที่เธอได้ทำมา ทำให้อายตนะ ดึงดูดแต่สิ่งที่ดี และ คนดีเข้ามาในชีวิตของเธอ ส่วนหนึ่งที่สำคัญมากที่ช่วยชีวิตของคุณแม่ได้ก็คือ บุญ นั่นเอง ลูกๆ ทุกคนตระหนักในใจตลอดเวลา คุณแม่เองก็อยู่ในบุญด้วยเช่นกัน

คุณแม่พักฟื้นอยู่ที่ไอ.ซี.ยู. ๔-๕ วัน และออกมาพักฟื้นที่ห้องพิเศษรวมแล้วเป็นเวลา ๒๐ กว่าวัน อาการดีขึ้นเรื่อยๆ คุณแม่ยังมอบเหรียญ หลวงพ่อวัดปากน้ำ ให้คุณหมอและ พยาบาล ทุกคน ด้วยความเบิกบาน ทุกคนเต็มใจรับเหรียญหลวงพ่อ พยาบาลคนหนึ่งพูดว่า พวกเขารวมทั้งคุณหมอตื่นตะลึงกัน ทั้งโรงพยาบาล ที่คุณแม่รอดจากครั้งนี้ อย่าง อัศจรรย์ อาการของท่านดีขึ้นมาก

ปัจจุบันคุณเพชรสิริเปิดบ้านกัลยาณมิตร หมั่นประพฤติปฏิบัติธรรม มาวัดทุกวันอาทิตย์ด้วยจิตใจที่เลื่อมในศรัทธาในพระรัตนตรัย จากเหตุการณ์ครั้งนี้ได้ตอกย้ำความรู้สึก ศรัทธา ที่มีต่อพระพุทธศาสนามากกว่าเดิม คุณแม่ผู้เป็นบุพการีมีอายุต่อเพื่อสร้างบารมียิ่งๆ ขึ้นไป และเป็นกำลังใจให้ลูกๆ ทำให้หัวใจของเธอพองโตด้วยความปีติยินดี ซาบซึ้งในคุณของ พระรัตนตรัย และครูบาอาจารย์ที่เคารพศรัทธา มั่นใจในหนทางการสร้างบารมีว่าเป็นที่พึ่งที่สูงสุดในชีวิต


[สารบัญ] [๔๒๘] [๔๒๙] [๔๓๐] [๔๓๑] [๔๓๒] [๔๓๓]