Discrimineren de Freinet-scholen subtiel?
Fientje Moerman schijnt die mening in
ieder geval toegedaan te zijn, lees er het interview met de schepen en
meer bepaald de passage over multicultureel
onderwijs maar op na. Dat was wel even slikken voor een ouder die weet
welke inspanningen er precies vanuit bijvoorbeeld het Pedagogisch Centrum
geleverd worden om het "Freinet-project" ook een echt multicultureel project
te laten zijn.
Er
zijn er nog die met de ogen knipperen bij het lezen van de aantijgingen.
Bijvoorbeeld zij die zich herinneren hoe, zo'n vijf jaar terug, een groep
ouders van de Harp met een bang hart, maar overtuigd van de noodzaak, "en
bloc" met hun klas naar St.-Macharius trokken om daar (naast de Blokkendoos)
een echt multicultureel project voor te bereiden. Resultaat van dit 5-jarenplan:
het huidige Trappenhuis.
Beschouwen we onszelf dan als multicultureel
model? Helemaal niet! Mevrouw de schepen heeft overschot van gelijk waar
ze de cijfers laat spreken. Vandaar dat op dit moment in de Harp ernstig
gediscussieerd wordt over manieren om ons huidige 10%-cijfer op te krikken
door alle mogelijke drempels te verlagen. Zo onderzoeken we hoe ouders
meer kunnen betrokken worden bij de opvang van Nederlands onkundige ouders
of de actieve ondersteuning van "doelgroepleerlingen". Wij stellen ons
de vraag hoe die vervloekte wachtlijsten op subtiele wijze te gebruiken
precies om op zoek te gaan naar een juistere verhouding in de multiculturele
mix van de school (de schepen kent maar al te goed de problematiek van
die lijsten om daar zomaar licht over te gaan).
Wanneer mevrouw Moerman spreekt
over "progressieven" die struikelen over 5% migranten op hun school dan
heeft ze het zeker niet over de ouders van de Harp (en vermoedelijk al
evenmin over die van enig andere Freinet-school). Wanneer de schepen subtiele
discriminatiemechanismen meent te ontwaren als "hier worden helaas geen
islamlessen gegeven" of "onze school veronderstelt dat ouders zich minstens
een half uur per dag met het huiswerk bezighouden", dan willen wij graag
de doelgroepouders ontmoeten die met een dergelijke smoes wandelen werden
gestuurd; geen enkele Freinet-oudergroep zou dergelijke houding van een
directie tolereren.
"Selectief hanteren van adressenlijsten"
en "selectief huisbezoeken afleggen" als middel om migranten buiten te
houden? Ook hier slaat mevrouw Moerman, voor wat de Freinet-scholen betreft,
de bal mis, maar... legt terzelfdertijd onbewust een vinger op de wonde.
Er wordt net niet selectief rondgeschreven en er worden geen (of in ieder
geval te weinig) selectieve huisbezoeken afgelegd om de eenvoudige reden
dat wachtlijsten zichzelf ongevraagd opvullen, terwijl dit precies middelen
tot positieve discriminatie kunnen zijn (zoals acties in de Vlieger hebben
aangetoond).
Wanneer mevrouw Moerman met een
strenge vinger op de beschamende migranten-cijfers in de Harp, de Boomgaard
en de Spiegel wijst, moeten wij ootmoedig het hoofd buigen en bekennen
dat de inspanningen om daaraan te werken onvoldoende waren. Misschien komt
het sommige mensen goed uit dat migranten zo moeilijk de weg vinden naar
onze scholen. Maar dat is zeker niet de houding van het gros van de ouders,
noch van de teams. Vandaar uit suggereren dat door allerlei subtiele machinaties
migranten bewust uit de Freinet-scholen geweerd worden, is flauwe stemmingmakerij
in een traditie die al meer dan 10 jaar elke gelegenheid te baat neemt
om ons onderwijs verdacht te maken.
Patrick Cohen
De Harp
Copyright ©
juni 1998.