Lezersstandpunt
Onder de titel "Gratis onderwijs, de mythe doorprikt" publiceerden wij
in de Viervoeter nr.10.3 een ouderstandpunt met een pleidooi voor meer
financiële gulheid vanwege de ouders, teneinde de kansen te scheppen
voor pedagogische differentiatie van de school t.o.v. andere scholen. Het
surplus zou de school breder financieel draagvlak verlenen en uiteindelijk
dan toch ten goede komen aan de eigen kinderen. Realistisch of utopisch.
Wij ontvingen hierop reacties van ouders.
Met verbazing heb ik het artikel van Jan Boddaert in het laatste nummer
gelezen. Hij pleit daarin voor een hoge persoonlijke financiële bijdrage
van de ouders. Hij steunt zich op de nergens bewezen stelling dat wat goedkoop
is doorgaans weinig geapprecieerd wordt. Nog moeilijker zal hij kunnen
bewijzen dat een bewuste ouder die kosten met de glimlach betaalt (elders
zegt hij met plezier). Toch best eens informeren bij de leraars en in het
dagverblijf hoeveel mensen daar te laat betalen, zou ik zeggen.
Mijn
grootste probleem met deze tekst is echter dat het een pleidooi is voor
een elitaire school. De drempel wordt verhoogd door de financiële
bijdrage. Boddaert ziet dat er een probleem kan rijzen voor de kansarmen.
Daar heeft hij geen oplossing voor. De leerkracht zou alert moeten zijn
en oplossingen zoeken. Dat ruikt sterk naar de 19de eeuwse liefdadigheid
waarbij de begunstigde (=kansarme) afhankelijk is van de goede wil en vrijgevigheid
van anderen, en zijn fierheid verliest. Ik heb al meer dan één
verhaal gehoord over ouders die steun uit fierheid weigeren, ook al heeft
dat voor gevolg dat het kind aan een dure activiteit niet kan deelnemen.
Waarom trouwens alleen spreken over kansarmen? Er zijn ook de grote groep
bestaanszekeren die voortdurend hun prioriteiten moeten herschikken. Op
moeilijke momenten kan de keuze voor een duurdere school in het gedrang
komen, hoe bewust de ouder ook is.
Het uitgangspunt is verkeerd. Waarom niet vertrekken van de idee
dat ieder kind recht heeft op degelijk onderwijs, inclusief de extra's
zoals uitstappen... Het is de kwaliteit van het onderwijs die geapprecieerd
wordt, onafhankelijk van de kosten. In onze maatschappij zijn er al zoveel
drempels die de ongelijkheid bestendigen, laat de financiële drempel
dat dan niet verergeren. Misschien kunnen we beter eens samen nadenken
over de vraag hoe we het enigszins elitaire karakter van de huidige Freinetscholen
kunnen afzwakken.
Rik De Coninck
Elke
mogelijke tegenwerping heb je al een oplossing gegeven. Maar de realiteit
is dat juist die structurele maatregelen naar de kansarmen ontbreken, en
je zo afstevent op een soort eliteschool.
Wij willen allemaal het beste voor onze kinderen. Ik persoonlijk
vind dat je kinderen een beetje als gemeenschappelijk bezit moet zien en
dat we er allemaal verantwoordelijkheid voor dragen. Door te gaan veronderstellen
dat goed onderwijs geld moet kosten creëer je een kloof. Iedereen
moet de kans krijgen op bosklas te gaan, uitstappen te maken en cultuur
te smeken. Laat dit vervat zitten in het lessenpakket en bij de opvoeding
horen. Of laat de scholen die door hun keuze van pedagogie duurder uitvallen
automatisch een organisatie inbouwen die dit probleem opvangt zonder een
bepaalde drempel te creëren.
Freinet is niet ontstaan uit elite, integendeel.
An Liekens
Copyright ©
juni 1997