:: ท. เที่ยว ::

» ซำบายดี…ลาว
» ของฟรีที่ สมุย
» จดหมายเหตุกรุงศรี ฯ
:: บ. บันทึก
:: ล. ลิงค์
:: ก. เกสบุค
:: ม. เอวเมว
:: ฮ. โฮม

<ต่อ>
  ก่อนที่จะออกเดินทางนั้น ต้องมีการตุนอาหารเอาไว้บ้างระหว่างทาง
มีหลายท่านที่เคยท่องเที่ยวมาแล้ว แนะนำว่าควรซื้อลูกอม ไปด้วยเอาไปแจกเด็ก ๆ ว่างั้นนะ
ผมก็เลยแวะเข้า sebun erebun ( 7-11) กะไว้ตุนเองเสียมากว่า ทางมันไกล
รถบัสจากขอนแก่น ไปอุดร จากอุดรไปหนองคาย เหนื่อยอ่อนเหมือนกันนะ

   พอรถจะวิ่งเข้าตัวเมือง ผมก็เตรียมข้าวของพร้อมที่จะลงรถ 
อันที่จริงแล้วหากว่ากระโดดลงตรง 4 แยกนอกเมืองแล้วว่าจ้างรถ 3 ล้อให้
ไปส่งที่ ตม. จะราคาถูกกว่า แต่เพราะไม่รู้เราก็เลยนั่งจนถึง บขส. แล้วต้อง
จ่ายตังส์เพิ่มเพื่อวกกลับมาทางเดิมอีก ค่า 3 ล้อ 50 บาท....แพงมั่กๆๆ
ไม่น่าเลยตู....... หากไม่ลังเลใจคง จะได้ราคาดีกว่านี้แหง ๆ

      ที่ ตม. บรรยากาศดูไม่แออัดเท่าไหร่มีคนลาวข้าวไปมาบ้าง ตอนนั้นมันสัก
ประมาณ 3 โมง 4 โมง เห็นจะได้นะ เดินไปกรอกเอกสารผ่านแดน เอ๋ย...
เจอเจ้าหน้าที่ที่กะลัง อารมณ์บ่จอยพอดี.... คนไทยหรือเปล่าคุณน่ะ?
            อ้าว..ไหงถามแบบกระแทกเสียงฟะ ???? 

ผมเดินกลับมากรอกเอกสารแล้วกลับไปยื่นใหม่ จากนั้นก็โดยสารรถข้ามฟาก 10 บาท
ก่อนมาคิดเอาไว้ว่า สะพานมันคงไม่ไกลเดินเอาดีกว่า เรื่องอะไรจะนั่งรถตู้
แต่....เมื่อเห็นแล้ว ก้ให้เข้าใจว่า 10 บาทก็ 10 บาทวะ

       ที่ ตม. ฝั่งลาวผมต้องกรอกเอกสารอีกแผ่นนึง จ่ายค่าธรรมเนียม 30 บาท 
แล้วก็แลกเงินกีบที่ด่านเลย นี่แลกตามคำแนะนำของผู้ที่เคยแลกมาก่อนนะ
คิดว่าที่นี่น่าจะดีสุดและไม่น่าโดนโกง เรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ มันไม่เข้าใครออกใคร จริงไหม

               1 บาท = 248.92 กีบ

ผมแลก 2000 บาท ได้เงินมามัดนึง 495000 กีบประมาณนี้นะ โห......
แล้วก็เกิดปัญหาเรื่องนับเงินขึ้นมาทันที ใบละ 5000 กีบ เต็มเลย นี่ขนาดเป็น
ใบ ใหญ่สุดแล้วน่นี่ แล้วถ้าเป็นใบละ 500, 1000, 2000 จะเท่าไหร่

   " ครบครับ ขอบคุณครับ "

โนริโอะยังไม่ยอมแลกเงินเพราะคิดว่าเงินบาทก็ยังใช้ได้อยู่ อันที่จริงก็ใช้ได้จริง ๆ นั่นล่ะ
แต่เจ้าตัวก้ยังอยากจะแลก Travelling Cheque ก่อนที่จะขึ้นรถก็แลกเป็นเงินบาทแล้ว
ตั้ง 100 ดอล ตอนนี้ก้อยากจะแลกเป็นเงินกีบ ผมเดินเข้าไปถาม เจ้าหน้าที่ที่ ตม. ชาวลาว
แม่ป้าแกก็...ไม่เข้าใจ ว่า Travelling Cheuqe คืออะไร ผมก้พยายามอธิบาย
แต่สุดท้ายแกก้ยัง ไม่เข้าใจอยู่ดี เราจึงขอตัว...ทิ้งให้ป้าแก หน้าบึ้งตามหลัง

       ผมอดคิดไม่ได้ว่า เจ้าหน้าที่ที่ฝั่งไทย กบเจ้าหน้าที่ที่ฝั่งลาวคนนี้
สงสัยจะเป็นแฟนกันเพราะอารมณ์ สีหน้าแนวกัน เปี๊ยบ !!! ล้อเล่น.....แฮ่ๆ
พอเดินออกมาก็มีเหล่า 3 ล้อเดินมาหาให้พรึด ทางเดียวที่ทำได้คือเดินเลี่ยงไปก่อน
เราเดินผ่าด่านไป กะว่าจะไปขึ้นรถเมล์ที่ ปั๊มน้ำมันตามที่เจ้าหน้าที่บอก
แต่ไม่เห้นปั๊มที่ว่าเลย.....เอ.....มันอยู่ไหนหว่า 

             แล้วก้มีลุง 3 ล้อหน้าตาน่าเชื่อถือคนนึงเดินตรงมาหา
แล้วถามว่าจะไปเวียงจันร์ บ่? ดูท่าทางก้น่าจะเชื่อได้เราก็เลย ถามราคา
คนล่ะ 25 บาท สำหรับ 22 กม. ผมมองหน้าโนริโอะ 

        You Okay? I Okay !!
       
แล้วเราก็ได้นั่ง 3 ล้อด้านหน้าคนขับเพราะข้างหลัง แม่หญิงลาวนั่งกันเต็ม
แถมมีการแซวด้วยสิ.......นั่งทางหลังกับข้อยกะได้ !!!!
ไม่ไหวล่ะ....โนริโอะนั่งด้านซ้ายของคนขับ หว่างขามีเกียร์โยก
แกทำหน้าตกใจ กลัวว่าคนขับจะโยกเกียร์ชนไข่ล่ะมัง ผมน่ะ โอเค อยู่แล้ว

   อากาศเย็นสบายดีเป็นพิเศษ ผมสงสัยเหลือเกินว่าทำไมมันถึงได้ต่างจากอีกฟาก
เหลือเกินทั้ง ๆ ที่แค่ข้ามฝั่งโขงแค่นั้น คำตอบคือ...รอบ ๆ ถนนไงล่ะ
ข้างทางเป็นทุ่งนา ที่ข้าวกำลังเขียวขจี ลุงคนขับบอกว่าเขาดึงน้ำมาจากโขง
จึงได้ทำนาปีล่ะ 2 ครั้ง ...เออ ไม่เห็นฝั่งหนองคายทำเลย แต่ดูท่าแล้ว
จะดึงได้ไกลมากเพราะ นี่มันก็ห่างจากโขงพอควร.... อากาศช่างเย็นสบายดีเหลือเกิน 
มีนกนางแอ่น ? บินว่อน อยู่กลางทุ่ง โฉบไป โฉบมา

    

กลับไปหน้า...รวมวัน

วันที่ 5 ตรงไปยังวังเวียง