Παραφράζοντας τη
γνωστή ρήση του Μεξικανού επαναστάτη Αιμιλιανού
Ζαπάτα [«Επαναστάσεις πάνε, επαναστάσεις
έρχονται, κι εγώ θα συνεχίσω τη δική μου»],
θα μπορούσαμε να έχουμε μία φράση που να
περιγράφει σαφώς την κατάσταση στον
πλανήτη, όπως αυτή διαμορφώνεται στις αρχές
του τρίτου έτους της τρίτης –χριστιανικής–
χιλιετίας: Χρονιές έρχονται και
παρέρχονται κι αυτοί εκεί, συνεχίζουν
τον χαβά τους. [χαβάς: πεισματώδης
επανάληψη των ίδιων λόγων, πράξεων,
συμπεριφορών…]
Όπου η αντωνυμία «αυτοί»
αναφέρεται στους Επικυρίαρχους του πλανήτη
– σύμφωνα με τον προσφυή χαρακτηρισμό του Λ.
Αποσκίτη. Προτιμώ, ωστόσο, να «τους»
χαρακτηρίζω με έναν διαφορετικό όρο, που
ίσως –εκ πρώτης όψεως– δείχνει
οικονομικίστικος: πρόκειται για τους βασικούς
μετόχους της [εταιρείας] Πλανήτης Γη Α.Ε.
Ακόμη και μια πρόχειρη ματιά στα βιβλία
του Άντονυ Σάττον, που μας απασχόλησαν
στο περασμένο τεύχος, αρκεί, νομίζω, να
πείσει και τον πλέον κακόπιστο για το
γεγονός ότι ο Πλανήτης Γη δεν διοικείται –τηρουμένων
βεβαίως των αναλογιών– παρά σαν μία
ανώνυμη εταιρεία, από διάφορα διευθυντικά
στελέχη [κυβερνήσεις, υπερεθνικούς
οργανισμούς κ.ο.κ.] που, ελέω
παγκοσμιοποίησης, επεκτείνουν τον έλεγχό
τους σε κάθε γωνιά του πλανήτη, σε κάθε όψη
της ζωής των κατοίκων του. Οποιαδήποτε
επίφαση δημοκρατικότητας στον πλανήτη
εγκαταλείπεται σταθερά και ραγδαία, βάσει
κάποιων καλά προδιαγεγραμμένων σχεδίων…
Κι αυτοί εκεί τον
χαβά τους…[χαβάς: η
μελωδία του τραγουδιού, ο σκοπός. (ειρων.) «οι
βιολιτζήδες άλλαξαν, ο χαβάς μένει ο ίδιος».]
Οι βιολιτζήδες αλλάζουν, οι μαγαζάτορες,
ωστόσο, παραμένουν οι ίδιοι, εδώ και αιώνες,
και ο στίχος του Μ. Ρασούλη [Ν. Παπάζογλου] «όλα
τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν…»
περιγράφει με σαφήνεια την κατάσταση που
επικρατεί. Και μερικές φορές, ως
διευθυντικά στελέχη του «μαγαζιού»
προσλαμβάνονται παλιοί φίλοι, όταν και ο «χαβάς»
αλλάζει σε εκείνον του τραγουδιού των
Γιώργου Μουζάκη και Φ. Αρία «Ένας φίλος ήρθ’
απόψε απ’ τα παληά/ φορτωμένος με χιλιάδες
αναμνήσεις…»
Όπως για παράδειγμα,
οι αξιότιμοι κύριοι Τζων Ποϊντέξτερ και
Χένρυ Κίσσινγκερ.
Ο απόστρατος –σήμερα–
ναύαρχος Τζ. Ποϊντέξτερ διετέλεσε τη
δεκαετία 1980, επί Ρήγκαν, μέλος του
Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ. Το 1990
είχε καταδικαστεί για «συνωμοσία, ψευδή
κατάθεση ενώπιον του Κογκρέσσου, εξαπάτηση
της κυβέρνησης και καταστροφή στοιχείων
που αφορούσαν στην υπόθεση του σκανδάλου
Ιράν-Κόντρας». Η καταδίκη ανακλήθηκε
αργότερα, αφού το Κογκρέσσο τού είχε
παραχωρήσει ασυλία σε αντάλλαγμα για την
κατάθεσή του. [Το σκάνδαλο Ιράν-Κόντρας
αφορούσε την παράνομη πώληση όπλων στο Ιράν
του Χομεϊνί, με το οποίο οι ΗΠΑ είχαν
διακόψει τις διπλωματικές σχέσεις, και
χρησιμοποίησαν τα χρήματα που αποκόμισαν
για να ενισχύσουν τους αντάρτες Κόντρας,
που πολεμούσαν τότε κατά της σοσιαλιστικής
κυβέρνησης της Νικαράγουας.] Μετά την
απόλυσή του ο Τζ. Ποϊντέξτερ έγινε στέλεχος
διαφόρων επιχειρήσεων υψηλής τεχνολογίας
και εργάστηκε για την ανάπτυξη του Σχεδίου
Γένοβα το οποίο «αναπτύσσει τεχνολογίες
πληροφοριών για την κοινότητα των μυστικών
υπηρεσιών ώστε να συγκεντρώνονται γρήγορα
και συστηματικά στοιχεία, να διευκολύνεται
η συνεργασία [ενώ ταυτόχρονα
προστατεύονται οι κρίσιμες πληροφορίες],
και να εξετάζονται θέματα που υποστηρίζουν
τη λήψη αποφάσεων σε εθνικό επίπεδο…»
Πριν από μερικούς μήνες ο Τζων Ποϊντέξτερ
διορίστηκε από τον πρόεδρο Μπους Β΄
επικεφαλής του Γραφείου Επαγρύπνησης και
Πληροφόρησης του Πενταγώνου σκοπός του
οποίου θα είναι «η εγκαθίδρυση συστήματος
παρακολούθησης μέσω κομπιούτερ, που θα
επιτρέπει την απρόσκοπτη πρόσβαση σε ιδιωτικές
πληροφορίες, οι οποίες σήμερα κρατούνται
από κυβερνητικούς οργανισμούς ή βάσεις
δεδομένων ανά τον κόσμο.»
Μεγάλος Αδελφός;
Ακόμα μεγαλύτερος κι ακόμα μεγαλύτερος! The
biggest!
Λεπτομέρεια: το 1989 η
κυβέρνηση της Κοσταρίκας είχε κατηγορήσει
τον Τζ. Ποϊντέξτερ ότι εμπλεκόταν σε
διακίνηση κοκαΐνης… Παρότι δεν δικάστηκε
ποτέ στην Κοσταρίκα [αυτό δα έλειπε!], ο
Ποϊντέξτερ, ο Όλιβερ Νορθ [επίσης
σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας επί Ρήγκαν και
επίσης μπλεγμένος στο σκάνδαλο Ιράν-Κόντρας]
και μερικοί άλλοι, θεωρούνται, μέχρι σήμερα,
«ανεπιθύμητα πρόσωπα» στη χώρα…
Ένας άλλος «παλιός
κι αγαπημένος» γνώριμος [που «Στην ιστορία
μας ο φίλος αυτός/
είχ’ ένα ρόλο (να) παίξει τελευταίο…»], και
που επίσης έχει διάφορα «μικροπροβλήματα»
με τη δικαιοσύνη διαφόρων χωρών, είναι και ο
«πολύς» Χένρυ Κίσσινγκερ, που πρόσφατα
διορίστηκε από τον Μπους Β΄ επικεφαλής
δεκαμελούς «ανεξάρτητης» διακομματικής
επιτροπής που θα διερευνήσει τους λόγους
για τους οποίους οι κρατικές υπηρεσίες των
ΗΠΑ δεν κατάφεραν να αποτρέψουν τα
τρομοκρατικά χτυπήματα της 11ης
Σεπτεμβρίου 2001. Ο κατάλληλος άνθρωπος στην
κατάλληλη θέση! Ο πλανητάρχης μάλιστα, που
επί μήνες αρνείτο να συγκροτήσει μια
παρόμοια επιτροπή, προέτρεψε τον Χ.
Κίσσινγκερ να «ακολουθήσει όλα τα γεγονότα,
όπου και αν αυτά οδηγήσουν». Τις αμφιβολίες
τους για το κατά πόσον θα συμβεί κάτι τέτοιο
εκφράζουν με αρκετά δημοσιεύματά τους
ακόμα και προπύργια της «εγκυρότητας», όπως
οι Times της Νέας Υόρκης [«Δείχνει απίθανο
να περιμένει κανείς από τον κ. Κίσσινγκερ…»,
29-11-2002].
Αλλά η αμφισβήτησή του από τα μέσα
ενημέρωσης αποτελεί το μικρότερο πρόβλημα
του «μάγου της διεθνούς πολιτικής». Ο Χ.
Κίσσινγκερ κάθε φορά που πρέπει να
ταξιδέψει εκτός ΗΠΑ συμβουλεύεται τους
δικηγόρους του. Κι αυτό γιατί έχει κληθεί
από δικαστές τριών τουλάχιστον χωρών [Γαλλία,
Ισπανία, Χιλή] να καταθέσει ως μάρτυρας [και
κάτι παραπάνω…] για δολοφονίες πολιτών
αυτών των χωρών από τη στρατιωτική χούντα
του Α. Πινοτσέτ στη Χιλή… Και οι δολοφονίες
αυτές δεν είναι τα μοναδικά εγκλήματα για
τα οποία κατηγορείται ο «μάγος»… Σε βάρος
του υπάρχουν στοιχεία για «εγκλήματα
πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας,
παραβάσεις του εθιμικού ή διεθνούς δικαίου
καθώς και συνεργία σε δολοφονία, απαγωγή
και βασανιστήρια…» [Κ. Χίτσενς] Ο κατάλογος
μακρύς: Βιετνάμ, Καμπότζη, Ανατολικό Τιμόρ,
Μπανγκλαντές, Χιλή, Κύπρος…
Ποιος θα μας
φυλάξει από τους «φύλακες»;
[…και καλές γιορτές!]
@
Διευθύνσεις - Βιβλίο
Τζων Ποϊντέξτερ: http://www.hereinreality.com/bigbrother.html,
Σχέδιο Γένοβα http://www.darpa.mil/iao/Genoa.htm.
Για τον εγκληματικό πολιτικό βίο του Χ.
Κίσσινγκερ μόλις κυκλοφόρησε μεταφρασμένο
στα ελληνικά το βιβλίο του Κρίστοφερ
Χίτσενς, Η Δίκη του Χένρυ Κίσσινγκερ [μετ.
Θ. Γιαννακόπουλος, Βιβλιοπωλείον της Εστίας].
Άρθρα από και για τον Κ. Χίτσενς υπάρχουν
στη διεύθυνση http://www.enteract.com/~peterk/,
ενώ στη διεύθυνση http://www.trialofhenrykissinger.org/
θα βρείτε έναν τεράστιο όγκο πληροφοριών,
τόσο για το βιβλίο του Κ. Χίτσενς όσο και για
τον ίδιο τον Χ. Κίσσινγκερ.

|